Tuesday, June 28, 2005

Τα κεφτεδάκια τα πήρες?

Αααα καλοκαίρι.. Ζέστη, πολύ ζέστη (αυτή τη στιγμή ιδρώνω ως χοίρος πάνω στην πανάκριβη ντιζαϊνάτη δερμάτινη καρέκλα μου. Και τι κάνει ο κόσμος το καλοκαίρι? για να βλέπω χεράκια? Ναι εσύ εκεί πέρα, που φαίνεσαι εντελώς τουρίστας εδώ μέσα : "εμ, πηγαίνει σε συναυλίες και κατεβάζει mp3 ?" Χμ. ναι σωστά, αλλά κάτι πιο παραδοσιακό? Εσύ η τσαχπίνα που μασάς τσίχλα σαν κατσίκα και μου σπας τα νεύρα τόση ώρα "Ψάχνει νέο γκόμενο,ωραίο σαν εσάς κύριε καθηγητά?" Χμ..γκουχ..εε.. ναι και αυτό αλλά κάτι άλλο? (με εσένα μανίτσα θα τα πούμε μετά. Εχω και κάμπριο να σε πάω βόλτα) Ναι ναι εσύ φαίνεσαι έξυπνος, για πες μας : "Λιώνει στις παραλίες κύριε καθηγητά" Εύγε νέε μου θα πας μπροστά, αλλά σταμάτα να χουφτώνεις τη συμμαθήτριά σου και προσεχε "Μα κύριε καθηγητά μου αρέσει να με χουφτώνει" Σκάσε συ μη σου ρίξω φλιτ! (αθάνατη, και πολύ κλεμμένη αττάκα) Δυστυχώς ο κόσμος λιώνει στις παραλίες. Ή μάλλον όχι τελείως δυστυχώς, αλλά περίπου. Η ελληνική παραλία το καλοκαίρι είναι ένα θαύμα. Ειδικά άμα είναι η "καλή" παραλία της περιοχής. Έχουμε μια "τέτοια" παραλία απο κει που έρχομαι, στην οποία φυσικά δεν πατάω σχεδον ποτέ, εκτός άμα έρθουν τίποτα φίλοι απο μακριά και θέλουν παγωμένες μπύρες, beach bar και κωλαράκια. Συνήθως πάω σε μια άλλη που είμαστε το πολύ 5 άτομα και τα νερά είναι μπλε και οχι καφεκιτρινα. Και πήγαμε στην εν λόγω "καλή" παραλία τις προάλλες που ήμουν εντός Αττικής. Κυριακή, κατά τις 2 το μεσημέρι. Δεν θέλω να με πείτε πρόστυχο αλλά γινόταν της πουτάνας. Και όχι της ακριβής, της φτηνής. Πατείς με, πατώ σε. Ολες οι φυλές, όλες οι ηλικίες, όλα τα φύλα (και τα 4). Ημιανήλικα και ημιενηλικα γκομενάκια που ψάχνανε και ψαχνόντουσαν (τις ντοπιες τις αποφεύγουμε ως ο διάολος τον αγιασμό), οι κλασσικοί κάγκουρες με tribal τατουάζ, δέρμα σοκολατί/μαύρο, και κοιλιακούς φέτες. Ενας απο αυτούς μας σέρβιρε κιολας. Έφερε μπλοκάκι για να γράψει την μεγάλη παραγγελία μας που ήταν 5 μεγάλες μπύρες...καμμένοι.. Εκανε λάθος και στο λογαριασμό.. Το προαιώνιο προβλημα 5x4 τον βασάνισε για αρκετή ώρα. Μου ήρθε να του χτυπήσω το κρανίο να δω αν θα ακουστεί αντίλαλος. Αλλά το πραγμτικά απολαυστικό στις ελληνικές παραλίες είναι οι οικογένειες που έρχονται απο κάποια απόσταση και είναι οργανωμένες. Σκηνικό : Μπαμπάς, 40-45αρης, με εφημερίδα παραμάσχαλα, σαγιονάρα ελβιέλα, κοιλίτσα ή κοιλάρα, καραφλίτσα ή μπιφτεκάκι, τσιγαράκια Old Navy και βλέμμα λάγνο και ονειροπόλο που καρφώνεται πάνω στα λαδωμένα κοριτσάκια (και καλά κάνει μεταξύ μας). Μαμά, περίπου ιδίας ηλικίας, αγκομαχούσα γιατί κουβαλάει : Ομπρέλα, ψάθες, κουβαδάκια,φτιαράκια,αντηλιακά,μπαλίτσες,πετσέτες,ταπεράκια με κεφτεδάκια,ταπεράκια με φρούτα,μαχαίρι,χαρτοπετσέτες,2 εφεδρικά μαγιό για τα κουτσουβελα, και μαζί με αυτά ενδεχομένως να έχει προλάβει να πάρει και τις μπύρες για τον μπαμπά. Κουτσούβελα : Μεταξύ 5 και 10 ετών. Με το που σκάνε στην παραλία κάνουν αισθητή την παρουσία τους με ιδιαίτερα ενοχλητικά ουρλιαχτά, γέλια, κραυγές και ενίοτε (ανάλογα το "ποιόν" των γονέων) γαμωσταυρίδια και χριστοπαναγίες. Η οικογένεια απλώνεται στην παραλία. Σαν ιός που έχει σκοπό να καταστρέψει τον κόσμο. Με όλα τους τα συμπράγκαλα πιάνουν ενάμιση τετραγωνικό χιλιόμετρο. Μετά η μαμά αρχίζει να πασαλείβει τους πάντες με αντιηλιακό. Τα παιδιά απο ένα υγιές και νορμάλ χρώμα έρχονται και γίνονται σαν να βούτηξαν στην καρδάρα με το γάλα. Και δεν θέλουν τα σκασμένα "ΤΟ ΣΙΧΑΙΝΟΜΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΑΜΑ ΡΕ ΜΑΜΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!" (Επιστημονική παρατήρηση : Η λέξη "μαμά" ,εκφερομενη απο στόμα διαμαρτυρόμενου πιτσιρικά μπορεί να πιάσει άνετα 120dB και να σας καταστρέψει τα ώτα) "ΜΑΜΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ Ο ΒΑΓΓΕΛΑΚΗΣ ΜΟΥ ΠΗΡΕ ΤΟ ΚΟΥΒΑΔΑΚΙΙΙΙΙΙΙΙΙ" "Βαγγελάκη δώσε πίσω το κουβαδάκι στον Γιωργάκη" (αγρόν αγοράζει ο Βαγγελάκης και γράφει τη μαμά στα παλαιότερα) Και ο Γιωργάκης συνεχίζει να ουρλιάζει. Οι τριγύρω λουόμενοι αρχίζουν και κάνουν σιγά σιγά τις επικλήσεις και προσευχές τους στο πνεύμα του Αγίου Ηρώδη του Παιδονόμου. Με τα πολλά τα παιδάκια βουτάνε στη θάλασσα με ενα εκατομμύριο πράγματα να τα συνοδεύουν, οπότε και αρχίζουν οι κλασσικές αττάκες Χάρρυ Κλύνν "ΓΙΩΡΓΑΚΗ ΟΧΙ ΣΤΑ ΒΑΘΙΑ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ" "ΒΑΓΓΕΛΑΚΗ ΜΗΝ ΠΝΙΓΕΙΣ ΤΟΝ ΑΔΕΡΦΟ ΣΟΥ" "ΟΧΙ ΒΑΓΓΕΛΑΚΗ Η ΧΟΝΤΡΗ ΚΥΡΙΑ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΓΙΑ ΣΤΡΩΜΑ" "ΓΙΩΡΓΑΚΗ ΠΟΥ ΠΗΓΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΣ?ΔΕΝ ΘΑ ΒΓΕΙΣ ΕΞΩ?ΝΑ ΘΑ ΦΩΝΑΞΩ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΧΟΝΟΜΟΣ ΝΑ ΣΕ ΦΥΛΑΚΙΣΕΙ" (Μοιάζω εγώ για τροχονόμος ρε διάολε?. Και επιπλέον δεν θα φυλάκιζα ποτέ το γιόκα σας. Θα γινοταν ανταρσία στη φυλακή) Ο Γιωργάκης και ο Βαγγελάκης σκάνε μετά απο λίγο στην ακτή, τιναζόμενοι και καταβρέχοντας εμάς απο δίπλα, που είμαστε στα πρόθυρα του φόνου -και χάρη θα κάνουμε στους γονείς. Είναι η ώρα του παιδιού και του φαγητού. Σκάνε τα κεφτεδάκια, τα τυροπιτάκια, και τα γενικώς -άκια. Εμάς μας έχει κοψει η λόρδα, αλλά τα σουβλάκια που πουλάει η καντίνα μυρίζουν έντονα ψάρια.Που προχτές τους κάναν τα 40. Οπότε κοιτάμε με απόγνωση και άμετρη λιγούρα τα κεφτεδάκια. Σχεδιάζουμε να κάνουμε κίνηση αντιπερισπασμού, να βουτήξουμε τα τάπερ και να γίνουμε μπουχός, αλλά τα σκασμένα πεινάνε περισσότερο και από μένα όταν μου τελείωναν τα λεφτά και έτρωγα φουντούκια (βλέπε προηγούμενο θέμα). Εν ριπή οφθαλμού έχουν μπουκωθεί ταυτόχρονα με όλα τα κεφτεδάκια,τυροπιτάκια,σπανακοπιτάκια,ροδάκινα,ντομάτες, ό,τι τεσπα έχει θυμηθεί να κουβαλήσει η μάνα. Και ακόμα μπουκωμένα αρχίζουν να τρέχουν πάνω κάτω. ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΆ Ο ΓΙΩΡΓΑΚΗΣ ΠΝΙΓΕΤΑΙ! (Πως να μην πνιγεί το σκασμένο, έχει στο στόμα του ενάμισι κιλο πράμα και πιλαλάει σαν κατσίκι στον Ψηλορείτη) Η μάνα πανικοβάλλεται. Γυρνάει και ρωταέι "ειστε μήπως γιατρός?" Ναι εκτός απο τροχονόμος είμαι γιατρός, νταλικέρης, πιλότος ιπτάμενου δίσκου και σεφ στο ρεστοράν στο τέλος του σύμπαντος. Η μάνα έχει γίνει πιο ωχρή και απο την ώχρα, πιο άσπρη και απο την Beckinsale στο Underworld (μανούλι...). Αρπάει το Γιωργάκη και τον χτυπάει στην πλάτη με δύναμη. ΜΕ ΔΥΝΑΜΗ ΟΜΩΣ. Απορώ πως δεν έφτυσε τα δόντια και τα πνευμόνια του μαζί ο Γιωργάκης. Σε όλη αυτή την φασαρία, όλη αυτή την ώρα, ο αθάνατος έλλην πατέρας δεν κούνησε δαχτυλάκι, δεν έβγαλε κιχ ο καημένος.. μονο μια ερώτηση έκανε στην αρχή "τα κεφτεδάκια τα πήρες?"...

7 comments:

helion said...

να. αυτά γράφετε και μπουκάρω με ενοχές στην παραλία όταν έχω τις μικρές.

not.

>:)

xxx said...

Όπως τα λες είναι, ακριβώς. Και βέβαια υπάρχουν και χειρότερα, όπως οικογένειες που κατέβηκαν από την Ανω Γελαδαρού και βλέποντας θάλασσα μια φορά τον χρόνο, τσιροκοπάνε ΟΛΟΙ τους , Όϊιι Όϊιι μάναμ είναι κριούτσκα τα νιρά, μουρή Χρυσάνθ ίφερις τσ'μπίρες μουρή καργιόλα? Και απαντά η χειραφετημένη Χρυσάνθ: Τσ'μάνα'σ
Και στο καπάκι...αν έχεις το θεό σου.....βγάζει μια θήκη...την ανοίγει..και βγάζει από μέσα σε κομμάτια ένα κλαρίνο...το φτιάχνει..και ΚΑΝΕΙ ΠΡΟΒΕΣ ΤΗΝ ΓΕΡΑΚΙΝΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ....
Προσπάθησα να πνιγώ , δεν τα κατάφερα ήταν ρηχά...προσπάθησα να κάνω χαρακίρι δεν μού'κατσε πρόχειρο μαχαίρι...
Greek summer forever!

alex said...

Όταν θα παρατηρώ τους ανθρώπους στην παραλία θα έχω ακόμα ένα λόγο να γελάω...θα θυμάμαι αυτά που έγραψες σήμερα...κύριε Τροχονόμε-Γιατρέ.

Κοίτα με τα χρόνια μην γίνουμε και εμείς αυτό που κοροϊδεύουμε :)

Stefanos said...

@ασαφή τουρίστα : εγώ το λατρεύω το καλοκαίρι, μάλλον εξαιτίας αυτών που φορούν οι γυναίκες
@αλεκςς : Μπα εγώ αποκλείεται να γίνω έτσι. Είπαμε οι γυναίκες είναι χαζές/τρελλές, αλλά καμία τόσο ώστε να με θεωρήσει ιδανικό υποψήφιο πατέρα για τα παιδιά της :) :) :)

DanaiShips said...

Αχ, αυτά τα κεφτεδάκια! Το καλύτερο: είμαι μες το σινεμά, όλοι κλαίνε για τον ξανθό ηλίθιο που πνίγεται στον Τιτανικό, και ξαφνικά...πάνω στη βράση του συναισθήματος...μια τύπισσα ανοίγει το τάπερ με τα κεφτεδάκια...!

i-fallos (Καπεταν Ηρεμος) said...

Για όλα αυτά και άλλα..., ελάτε όλοι μαζί, να υποστηρίξουμε ότι είναι πιο glamour να κολυμπάς σε πισίνα (κατά προτίμηση λίγο πιο κει από την θάλασσα για να τιμήσουμε την Ελληνική παράνοια) μπας και επιστρέψουμε στις νορμαλ περιόδους προ εικοσαετίας και φχαριστηθούμε διακοπές!

Εναλλακτική λύση είναι οι διακοπές στο βουνό, όπου τα κορίτσια φοράνε μπικίνι ή μονοκίνι παραλλαγής! (ανήκω στην κατηγορία "βλέμμα λάγνο και ονειροπόλο που καρφώνεται πάνω στα λαδωμένα κοριτσάκια" χωρίς κοιλίτσα! Sorry!)

λεμόνι δίχως όνειρα said...

Μα καλά, είναι δυνατόν να σου άρεσε ΑΥΤΟ από το underworld; Δύσκολα μπορώ να βρώ πιο άτυχη επιλογή για τον ρόλο... Αμυδρά εμφανίσιμη... Και λεπτεπίλετο μη-μου-απτού στυλάκι... Μπρρρ... Μακρυά...

Κατά τα άλλα, το'ξερα ότι υπάρχει λόγος που δεν πατάω στις παραλίες... :-)