Sunday, March 04, 2007

Μα γιατί το κάνουν;

Αυτοί οι έλληνες δημοσιογράφοι δε σταματάνε να με εκπλήσσουνε. Πάντα αρνητικά φυσικά. Λυπάμαι ιδιαίτερα τα νέα παιδιά που ξεκινάνε τώρα στο επάγγελμα και είναι αναγκασμένα να κάνουν καραγκιοζιλίκια για να πάρουν και να βγάλουν ένα ρεπορτάζ. Που βγαίνουν από την οποιαδήποτε σχολή, σοβαρή ή ασόβαρη, και έχουν, όπως όλοι μας όταν παίρνουμε το ρημαδοπτυχίο, κάποια όνειρα. Και είμαι σίγουρος πως μεγάλο ποσοστό αυτών των παιδιών δεν έχουν όνειρο να γίνουν λαμόγια και μιζαδόροι, αλλά να καταφέρουν να κάνουν τον κλάδο λίγο καλύτερο. Και ίσως μετά από χρόνια πολύ καλύτερο. Και πας σε ένα κανάλι, και σε παίρνουν στη δουλειά. Και κλάνεις πόμολα βικτωριανά από τη χαρά σου. Λες "εδώ είμαστε, καλά ξεκινάμε". Και μπαίνει ο τέλος πάντων αυτός που σου λέει τι πρέπει να κάνεις σήμερα, και σου λέει : Θέλουμε ένα ρεπορτάζ για τη Eurovision. Μάλιστα κύριε Ταδόπουλε να το κάνω.Πάω. Που πάς; σου είπε πώς θα το κάνεις και τι ακριβώς θα πείς; Γιατί μη μου πείς ότι νομίζεις άτυχε μικρέ δημοσιογραφίσκε και κακομοίρα μικρή δημοσιογραφίνα ότι θα πας και θα πείς ό,τι θέλεις! ΟΟΟΟΟΟΧΙ. Πρέπει να πείς συγκεκριμένα πράγματα. Επειδή εμείς θα ξεφτιλιστούμε πχ στον απόλυτο πολιτιστικό θεσμό, και το ξέρουμε όλοι μας, πρέπει λοιπόν να ξεφτιλίσουμε και τους υπόλοιπους συμμετέχοντες, ώστε μετά τον πούλο που θα λάβουμε, να μπορούμε να απαξιώσουμε την οργάνωση. Οπότε το ρεπορτάζ θα είναι χιουμοριστικό και θα ονομάζεται "Τα χρυσά βατόμουρα της Γιουροβίζιον". Εκεί θα κάνουμε κακεντρεχή και εντελώς άνευ πνεύματος σχόλια για τους άλλους συμμετέχοντες. Το ότι δεν γνωρίζουμε ούτε πως είναι το κλειδί του σόλ δεν έχει να κάνει. Ο κόσμος διψάει για ενημέρωση και εμείς θα τον ενημερώσουμε. Φυσικά η αλήθεια είναι κάτι εντελώς σχετικό και έτσι και αλλιώς τα ζώα που ενημερώνουμε δεν ενδιαφέρονται για την αλήθεια, μόνο για το ξεκατίνιασμα. Οπότε ο ταλαίπωρος/η νέος δημοσιογράφος πάει και λέει στο γυαλί με ύφος όχι 1000 αλλά μυρίων καρδιναλίων ό,τι παπάτζα του πουν. Την επόμενη μέρα θα του πούν να ξεφτιλίσει στο ρεπορτάζ του έναν ηθοποιό, μετά έναν καλλιτέχνη γενικότερα, να βγάλει στη φόρα με ποιον πηδιόταν το χψ βρωμοτσίμπουκο ανθυποπορνίδιο της σοουμπιζ και δε συμμαζεύεται. Αν είναι τυχερός, μπορεί μετά από μερικά χρόνια να πάει σε ένα άλλο κανάλι, από τα "σοβαρά" και εκεί να μπεί στο μεγάλο παιχνίδι. Της πολιτικής. Των μεγάλων επιχειρήσεων. Οπου το καρδιοχτύπι για μια τυχαία ανακάλυψη (πχ ότι ο εργοστασιάρχης της γνωστής μεγάλης εταιρίας τροφίμων Β φτιάχνει τα γιαούρτια με γάλα πιθήκου από τη Ζανζιβάρη), θα αντικατασταθεί γρήγορα με απογοήτευση μετά την αττάκα "Είσαι καλά παιδί μου; Ξέρεις πόσα λεφτά σκάει στο κανάλι για διαφήμιση;". Κοινώς, παπάρια μάντολες και μάλιστα μάντολες Ζακύνθου. Και ερωτώ. ΑΥΤΟ είναι ικανοποιητικό για αυτόν; Γουστάρει; Φυσικά και δεν έχει άλλη επιλογή εκτός από το "αει πηδήξου με καλλικάντζαρους ρε χοντρέ" αλλά μετά θα κόβει λόρδες και θα βλέπει το παξιμάδι φιλέτο.Φυσικά μετά από μερικά χρόνια θα έχει πλήρως αφομοιωθεί από αυτή τη μηχανή και όταν έρθει η σειρά του να είναι εκείνος που δίνει εντολές, πάλι τα ίδια θα κάνει.Και θα του φαίνεται και λογικό, και οι ιδεαλισμοί των πρώτων χρόνων του στο επάγγελμα παπαριές. Και η απορία μου εμένα είναι : αφού φαντάζομαι τα ξέρουν αυτά από πρίν, γιατί πάνε να γίνουν δημοσιογράφοι τα παιδιά;

2 comments:

Unknown said...

Για τα λεφτά τα κάνεις όλα..
Και για 15 λεπτά εις το γυαλί...

Νίνα said...

Εγω ξεκινησα εδω κι ενα χρονο και δεν ξερω..ημουν τυχερη εγω το επιδιωξα..αλλα γραφω ειμαι συντακτρια του δελτιου ειδησεων ραδιοφωνικου σταθμου..ουτε για γιουροβιζιον εχω γραψει ουτε για κανενα τετοιο χαζο θεμα..μην μας παιρνει ολους τους εκκολαπτομενους δημοσιογραφους η μπαλα..ειμαστε το συνολο των επιλογων μας..και την τσιγγανα στο λαζοπουλο εχω κανει και το πανελ σε talk show αλλα γραφω ειδησεις κι αρθρα για τη κομισιον και τον αλογοσκουφη και τον χουακιν αλμουνια..αλλα να σου πω και κατι...? δεν μπορω να τους κατηγορησω..ωρες ωρες θ απροτιμουσα να γραφω για το ιδανικο τζιν σε γυναικειο περιοδικο ή για την σχεση του σακη με τη ζυγουλη στο σταρ...