Tuesday, September 21, 2010

Ταινιοκριτική - Inception

Για να μη μου ζαλίζετε τα τσιμπιρδόνια, να προειδοποιήσω ότι άμα δεν το χεις δει και δεν είσαι περίεργος να μάθεις τι γίνεται, μη διαβάσεις το μισό ποστ. Το άλλο μισό διάβασέ το. Αλλά δε σου λέω ποιό μισό δεν πρέπει να διαβάσεις, οπότε πρέπει να το διαβάσεις όλο. Χα!

Ο Ντικάπριο που είναι κάτι σαν ονειροαπατεώνας, προσλαμβάνεται από έναν επιχειρηματία για να βάλει στο μυαλό ενός άλλου επιχειρηματία την ιδέα ότι πρέπει να πουλήσει την επιχείρησή του για να μην έχει ο πρώτος επιχειρηματίας ανταγωνισμό. Ναι ξέρω, χέστηκε η Φατμέ στο Γενί Τζαμί. Ποιον τον νοιάζει αυτό; ε; Σα να σου πουν να πας να δεις ένα έργο στο οποίο ο Λάτσης θα κάνει βιομηχανικό σαμποτάζ στο Βαρδινογιάννη. Θα έχεις αγωνία ποιος θα κερδίσει; ΑΛΗΘΕΙΑ; Που διάλο πήγαν οι παλιές κλασσικές υποθέσεις που πρέπει  ο ήρωας να σώσει τον κόσμο; τι σκατά; Το κεντρικό θέμα της υπόθεσης είναι πιο αδιάφορο και από έκθεση με φακελλάκια τσαγιού.

Πάμε τώρα να χώσω όσο δεν πάει άλλο.
Ο Νόλαν είναι σκηνοθετάρα, δεν αμφιβάλλει κανένας εχέφρων άνθρωπος για αυτό. Το χει το παλλικάρι, δεν το συζητάω. Αλλά η ταινία, για ταινία φαντασίας έχει ΤΡΑΓΙΚΕΣ ελλείψεις που υποψιάζομαι ότι ήταν θέμα προϋπολογισμού στην καλύτερη, έλλειψης φαντασίας στη χειρότερη.
Πρώτον : Υποτίθεται ότι η ταινία διαδραματίζεται σε έναν ονειρικό κόσμο, σωστά; Σωστά. Με ακολουθείς ε; Ωραία. Θα ΠΕΡΙΜΕΝΕ κανείς αυτός ο ονειρικός κόσμος να είναι αν μη τι άλλο, ελαφρώς σουρρεάλ. Τα πιο "εξωπραγματικά" που γίνονται σε όλη την ταινία, είναι ένα τραίνο που σκάει από το πουθενά (το χουμε δει μέχρι και σε Die Hard αν θυμάμαι καλά, τουτέστην σιγά την πρωτοτυπία) και ο τύπος που "επιπλέει" στον αέρα σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας. Και όλα αυτά, για να μην καταλάβει και καλά το θύμα ότι βλέπει όνειρο. Α και το Παρίσι που κόβει βόλτες πάνω κάτω. Μαϊ άς. Που πα ρε Καραμήτρο; Λες και δεν έχουμε δει όνειρα όλος ο πλανήτης ποτέ και δεν ξέρουμε ότι για να πειστείς ότι το ζεις, ένα όνειρο δε χρειάζεται να έχει την παραμικρή σχέση με τον φυσικό κόσμο και τους νόμους τους, απλά χρειάζεται να είσαι σε βαθύ ύπνο. Δηλαδή πραγματικά, ο τύπος ο οποίος είχε μάθει να προστατεύει τα όνειρά του μέσω ασκήσεων του υποσυνείδητού του, το καλύτερο που είχε καταφέρει να φανταστεί ήταν μεξικάνοι μετανάστες με αυτόματα; Πραγματικά;; Να του χέσω το υποσυνείδητο τότε. Θα του χα σκάσει του Ντικάπριο στην απάλευτη φάτσα του 37 εκατομμύρια δράκους, 8 τυφώνες από φλεγόμενους μετεωρίτες και άμα δεν είχε μασήσει με αυτά, θα του χα σκάσει στη μούρη όλους τους δαίμονες από τα 9 επίπεδα της Κόλασης και μερικούς ακόμα από 2-3 έξτρα επίπεδα που θα είχα φανταστεί ειδικά για την περίσταση. Άκου αυτόματα. Πρέπει λέει να υπακούμε στους φυσικούς νόμους. Και τότε τι το κάνεις ρε κλαπανάρα σε ονειρικό κόσμο;
Α ναι ξέχασα την φάση που ο τύπος "αλλάζει" το όνειρο την ώρα ενός πιστολιδιού, λέει "think big" και αντί για καραμπίνα βγάζει βομβιδοβόλο. ΑΥΤΟ ήταν το THINK BIG σου ρε φιλάρα;; Άμα αυτό είναι το think big ενός τύπου που είναι εκπαιδευμένος να τα γαμεί όλα στα όνειρά του, που καταθέτω βιογραφικό να σας πω εγώ τι σημαίνει think big...
Τελειώνω όσον αφορά τη "φαντασία" του ονειρικού κόσμου :  Ένα βασικό θέμα του έργου ήταν και η σχέση του απάλευτου με τη γυναίκα του (η οποία ήταν αντιπαθέστατη σκατιάρα και νόμιζε ότι έπαιζε καλά το ρόλο της μουρλής, επειδή γούρλωνε συνέχεια τα μάτια της) ήταν και αυτός ο περίφημος ονειρικός δικός τους κόσμος που είχαν φτιάξει μόνοι τους και έμεναν εκεί πέρα συχνά.
Πρόσεξε αναγνώστα μου : Σκέψου ότι μπορείς στο μυαλό σου να φτιάξεις με το γκομενάκι σου έναν κόσμο όπως τον θες, και να μένεις εκεί πέρα όσο θες και ΑΝ θες να γυρνάς που και που πάνω. Καλή φάση ε; Θα φτιαχνες κάτι παραλιάρες με αμμουδιά τρελλή, κοκοφοίνικες, μπιτσόμπαρα, ένα χιονοδρομικό παραδίπλα για να κάνεις σκι μετά το θαλάσσιο σκι, μια βιλλάρα του κερατά, ένα ιστοφόρο με πειρατές να σε κάνουν βόλτες στη λιμνοθάλασσα, ένα μαύρο δράκο να σε πηγαίνει βόλτες ψηλά, ένα διαστημόπλοιο να σε κόβει βόλτες στο σύμπαν και άλλα τέτοια, έτσι πρόχειρα σε 2 λεπτά που χρειάστηκε να γράψω αυτή την πρόταση.
Ο Ντικάπριο με τη γυναίκα του ξέρεις τι φτιάξανε ως ονειρικό ιδανικό κόσμο; Το Παγκράτι.
Δε σου κάνω πλάκα. Και μάλιστα φτιάξανε μια άσχημη έκδοση του Παγκρατίου, μια και ο ονειρικός τους κόσμος αποτελούνταν από πανομοιότυπες γκρι πολυκατοικίες. Στο Παγκράτι τουλάχιστον δεν είναι όλες γκρι πολυκατοικίες. Έχει και μερικές καφέ. Ρε δε σου κάνω πλάκα!
Και αυτός και η γυναίκα του ήταν τόσο καταθλιπτικοί μαλάκες που το καλύτερο που σκέφτηκαν ως ονειρικό κόσμο ήταν ένα δάσος από πολυκατοικίες. Έλα απαυτό στον τόπο σου.

Και τώρα πάμε στα περί "willing suspension of disbelief" θέματα. Τα οποία ο Νόλαν λυπάμαι, αλλά τους έσκισε τα ράμματα. Willing suspension of disbelief, είναι η διαδικασία κατά την οποία ο θεατής σταματά να λέει "τι μαλακίες βλέπω, αυτά δε γίνονται" και δέχεται τον φανταστικό κόσμο που του παρουσιάζεται ως έχει για χάρη της ταινίας. Καλά μέχρι εδώ; καλά. Όλοι τη γνωρίζουμε αυτή τη διαδικασία, εκτός από τη γκόμενα μπροστά μου στην πρεμιέρα του άρχοντα που επί 3 ώρες γκρίνιαζε "τι μαλακίες είναι αυτά, δράκοι μάγοι και ξωτικά, αυτά δε γίνονται" (ναι μωρή παλιοκασόμπρα, δε γίνονται το ΞΕΡΟΥΜΕ γαμώ την Τόλμη και Γοητεία). Που λες όμως αγαπητέ αναγνώσθα, υπάρχει μια παγίδα : Ακόμα και αυτοί οι φανταστικοί κόσμοι πρέπει να έχουν ΚΑΝΟΝΕΣ. Ω ναι. Πρέπει να είναι "συνεπείς" στη φαντασία τους.  Και ο κόσμος που έφτιαξε στο Inception συγγνώμη αλλά μόνο συνεπής δεν ήταν. Έχουμε 3-4 επίπεδα ονείρου, οκ; Έχουμε το πρώτο όνειρο, μετά ξανακοιμάσαι μέσα στο πρώτο όνειρο και μπαίνεις στο δεύτερο κ.ο.κ. Μια χαρά. Ωραία; ωραία. Ας το πάμε με επίπεδα. Έχουμε το επίπεδο 0, το 1, το 2, το 3 και αν σκάσει μαλακία, το 4. Ωραία. Αν στο επίπεδο 0 αρχίσεις και πέφτεις, στο επίπεδο 1 δεν έχεις βαρύτητα. Ωραία; μια χαρά. Λογικό. Το σώμα σου πέφτει άρα και ουσιαστικά "αιωρείται" για κάποιο διάστημα στο 0 επίπεδο και επειδή ο χρόνος ένα επίπεδο παραπέρα είναι x12 αν θυμάμαι καλά - αλλά μπορεί να είναι και x60 (5 λεπτά στο 0 = 1 ώρα στο 1;; ή 1 λεπτό στο 0 = 1 ώρα στο 1;;;) το σώμα σου στο "επόμενο επίπεδο" αιωρείται χωρίς βαρύτητα. Το χεις; το χω να λες. Ναι αλλά όταν αιωρείσαι στο 1, δεν πρέπει να χάσεις και τη βαρύτητα στο 2, και μαλιστα για περισσότερη ώρα;; προφανώς. ΟΧΙ. Οι τύποι πέφτουν στο 1, αιωρούνται στο 2, και περπατάνε κανονικότατα στο 3. ΛΑΘΟΣ. Γιατί; επειδή έτσι βόλευε. Τεράστια ασυνέπεια.
Άλλο πιο ελάσσων λάθος ήταν το ότι ποτέ και κανείς δεν εξήγησε το πως γίνεται όλο αυτό. Α, τους βάζεις όλους σε ένα δωμάτιο και τους κάνεις μια ένεση. Χμμ.. ναι.. περίμενα περισσότερα. Δεν έχεις να πεις τίποτα για το πως γίνεται όλο αυτό μια και σε αυτό βασίζεται όλη η ταινία; αλήθεια;;; τίποτα;; Έστω μια γραμμή ρε αδερφέ!! Πες ένα "μια οργανική χημική ένωση που λειτουργεί ως υπεραγωγός στους νευροδιαβιβαστές, ειδικά στην υπόφυση. Το χημικό αυτό κάνει το υποσυνείδητο να υπερλειτουργεί, διατηρώντας όμως ενεργό και ένα κομμάτι του συνειδητού ώστε να μπορείς να ελέγχεις και να αλλάζεις το όνειρο. Οι χρήστες συνδέονται μαζί στο ίδιο όνειρο μέσω ενός νευρωνικού interface που προσομοιώνει μπλα μπλα μπλα μπλα".. ΠΕΣ ΚΑΤΙ ΤΕΣΠΑ!!

Το άλλο σπαστικό ήταν που εξηγούσαν συνέχεια τα ίδια και τα ίδια. ΟΚ το καταλάβαμε ΣΤΑΜΑΤΑ να μας πρήζεις με την υπέρμουρλη γυναίκα σου και το γιατί και το πως κλπ κλπ κλπ.. 18 φορές στην ταινία είπαν το ίδιο πράγμα, χωρίς να λένε ουσιαστικά τίποτα..

Κατάληξη : Η ταινία ως ταινία δράσης δεν ήταν καθόλου κακή. Είχε κάργα μπαμ μπουμ, είχε επιβλητική μουσική και ήταν γρήγορη. Το όλο θέμα του ονειρικού κόσμου για μένα ήταν τελείως περιττό, μια και ο "ονειρικός" κόσμος δεν ήταν καθόλου ονειρικός. Ήταν απλά ένα κυνηγητό που ξεκίνησε από μία πόλη, πήγε σε ένα ξενοδοχείο και κατέληξε σε ένα φρούριο σε κάποιο βουνό. Τα ίδια σκηνικά τα έχουμε δει σε όλα τα Τζέιμς Μπόντ.
Όσον αφορά τα εφφέ, η πιο εντυπωσιακή σκηνή της ταινίας ήταν εκεί που εκπαιδεύεται η αρχιτέκτονας και γυρίζει το σύμπαν τούμπα. Φοβερή σκηνή και πολύ "απλή" στη σύλληψη.
. Εκεί τελείωσαν τα ειδικά εφφέ της ταινίας, πράγμα ξενερωτικό. Περίμενα πολύ πράμα. Α ναι έδειξε και λίγο το Παγκράτι να γκρεμίζεται.

Είναι η ταινία στις 3 καλύτερες όλων των εποχών, όπως φαίνεται στο IMDB; Με τίποτα. Όχι στις 3, ούτε στις 100. Με την καμία.
Αξίζει όλο αυτό το σκοτωμό που έγινε; Όχι, όχι , όχι και ξαναμανά όχι. Ήταν μια καλή ταινία δράσης.  Κατά -ελάχιστους- τόπους εντυπωσιακή. Τίποτα παραπάνω. Πραγματικά
Πρόσεξε, δε λέω ότι ήταν κακή ή φλόμπα. Είχε ωραία φωτογραφία, ωραίο μοντάζ, δεν έκανε ιδιαίτερες κοιλιές κλπ. Είναι ΠΟΛΥ καλοφτιαγμένη σκηνοθετικά-εικαστικά. Αλλά δεν είναι επ ουδενί το υπεραριστούργημα των 5 ηπείρων και 7 θαλασσών.
Αλλά ξέρεις γιατί έπιασε τόσο πολύ; γιατί "έπεισαν" τον πολύ κόσμο ότι είναι μια "βαθιά" ταινία που μπορούν να την καταλάβουν όλοι... Ρε τι λες, πατώνεις;
Α είχε και την "ανατροπή" στο τέλος, την οποία την έλεγα στο έτερον περίπου από τη μέση της ταινίας. Και προέβλεψα και ακριβώς πως θα τελειώσει με το που τον είδα να γυρνάει τη σβούρα. Που πα ρε Καραμήτρο, λες και δεν έχουμε ξαναδεί ταινία με "ανατροπή" στο τέλος..
Κρίμα γιατί το αλάνι έχει κάνει και πολύ καλύτερες ταινίες...


Υ.Γ : Βρήκα εκνευριστικά αρκετά κοινά σημεία με το Shutter Island
Υ.Γ2 : Για όποιον μπαίνει εδώ μέσα πρώτη φορά, να επισημάνω ότι δεν είμαι σινεφίλ, απεχθάνομαι την κουλτούρα και γουστάρω τσάμπα εφέ, αίμα, ιπτάμενες συκωταριές  και τα λοιπά.

20 comments:

Unknown said...

Έχει το Παγκράτι μονοκατοικία μέσα σε τεχνητή λιμνούλα;;;

Stefanos said...

A ναι σωστά, η αποθέωση του φαντασιακού κόσμου τους : Ένα ερείπιο μέσα σε μια λακούβα του δρόμου.
Φυσικά και έχει το Παγκράτι τέτοιο σπίτι. Δεν έχεις ξαναδεί σπασμένη αποχέτευση έξω από ερείπιο;

Unknown said...

????
!!!!!

Υποκλίνομαι…

!!!!!

Sophia said...

Μπρε, αφού το Παγκράτι είναι out of this world!! :-PPP

Λοιπόν, προτείνω script team από τους υποφαινόμενους (άσε που βλέπουμε συναφή όνειρα, τα δικά μου είναι μάλιστα και υπερπαραγωγές πολλών συμπάντων και με τρελό παιχνίδι του χρόνου) και το Inception το βλέπω να τρώει σκόνη...

;-Ρ

Wizard! said...

Στο έχω ξαναματαπεί, σε τέτοιες ταινίες, άφηνε, το κατά τα άλλα εκπληκτικό, μαθηματικό μυαλό σου απέξω. Βλέπεις την ταινία στο σύνολο και όχι ειδικά. Αν πχ ήταν πιό σουρεάλ τα όνειρα, θα έπρεπε να βάλουμε διαβόλους και τριβόλους και μετά θα ήταν ένα μάτσο εφέ. Έχουμε δει τέτοια.

Το όλο concept ήταν παρόμοιο με του Matrix: Ποιός είναι ο πραγματικός κόσμος που ζούμε; Τι δυνατότητες έχουμε σε αυτόν και μέχρι που μπορεί να μας οδηγήσει ο νους μας. Όπως σωστά λες, θα μπορούσε να του στείλει δράκους και τυφώνες ο άλλος, αλλά αντίστοιχα ο Di θα γινόταν Zduperman και θα τους απωθούσε.... Θα είχαμε λοιπόν μια πολύ όμορφη παιδική ταινία... Δεν ήταν αυτός ο σκοπός, άλλωστε πολλοί δεν κατάλαβαν την ταινία καθόλου και για αυτό δεν τους άρεσε. Εσύ από την άλλη την υπερανάλυσες...

Stefanos said...

Ρε συ Wizard, ακριβώς αυτό : Παρόμοιο με το Matrix χωρίς να υπάρχει όλο αυτό το σκηνικό "διαμορφώνω τον κόσμο όπως γουστάρω ανάλογα με το πόσο καλό μυαλό έχω". Είδες ότι μιλάω για κανόνες και συνέπεια ακόμα και στη φαντασία. Δεν ήταν καλοστημένο το έργο. Και αν ο άλλος έβγαζε διαβόλους και τριβόλους και ο Κάπριος είχε το μυαλό να τους αποκρούσει έχει καλώς. Άμα δεν είχε το πνευματικό σθένος όμως να αντιτάξει σε αυτό κάτι έξυπνο και γρήγορα, ας τον έπινε πατίκορφα.
Αυτό παρουσιάστηκε ως η υπερ-ταινία φαντασίας, αλλά στην τελική ήταν μια ταινία δράσης με ολίγη.

Anonymous said...

Μια βδομαδα εκλαιγα τις 20 λιρες, τωρα μου το ξαναθυμησες! Bittorrent FTW!

Fri said...

Τρομερή κριτική, απίστευτο χιούμορ! Μα το Παγκράτι; χαχα
Άσχετα αν συμφωνώ ή όχι...

Την καλημέρα μου :)

Wizard! said...

Δε χρειάζεται όμως να είσαι τόσο υπερβολικός για να δείξεις κάτι. Δηλαδή ο άλλος μπορούσε να έχει φαντασία να αντιτάξει κάτι στους δράκους, μετά ο "κοιμισμένος" θα του έφερνε το Κράκεν; Θα γινόταν μπέρδεμα και θα έμπαινε στο όνειρο και ο Captain Sparrow...

pølsemannen said...

Από ότι φαίνεται για να δεις κάποια γουάου ταινία πλέον πρέπει να κλείσεις και μερικούς εγκεφαλικούς διακόπτες.

Δυο τινά συμβαίνουν:

1. Ο κόσμος έχει αποβλακωθεί και οι ταινίες προσαρμόζονται στην νέα πραγματικότητα.

2. Οι αλήτες πάνε να αποβλακώσουν τον κόσμο, αλλά εγώ και οι στρατιές από νέρντουλες τρέκιζ που κοινωνούμε αίμα και σάρκα Τζιν Ρόντενμπερυ, θα τους εμποδίσουμε.

Θετικό πάντως ότι ανατινάχθηκε το Παγκράτι.

Hades said...

Ψευδής ο περί Παγκρατίου ισχυρισμός: το Παγκράτι έχει απείρως περισσότερο πράσινο... :):):)

Ντάξει, διύλησες τον κώνωπα ολίγον τι. Σαν ταινία θα την χαρακτήριζα αρκετά συμπαθητική. ΄Εμένα το μόνο που με ξενέρωσε ήταν η κεντρική ιδέα, να σου γαμούν τα όνειρα δηλαδή. Αν είχε έρθει καθόλου Ελλάδα ο τέτοιος-πως-τον-λένε-σκηνοθέτης θα είχε εγκαταλείψει την ιδέα εξαρχής.

Πάντως πρέπει να το αξιοποιήσεις το ταλέντο των κριτικών μου φαίνεται, το έχεις... :):):)

Otto Mustermann said...

Επίσης, γιατί θέλανε (ανύπαρκτες/φανταστικές) μηχανές μέσα στα levels ειδικά όταν ξέρανε πως ονειρεύονται, μμμ;;;

Αλλά γενικά το "δεν γίνομαι σούπερμαν" το εξηγεί λίγο επουσιωδώς μέσα, έχει να κάνει με το rejection που θα έτρωγαν από το υποσυνείδητο αν κάνανε ταρζανιές.

Μα, η καλύτερη απορία, είναι αυτή εδώ:

http://knowyourmeme.com/i/000/072/052/original/Fly_them_here.jpg?1284672538

Tanila said...

Ελπίζω ότι αν γκρεμιστεί το παγκράτι θα τη γλιτώσει η καισαριανή.

Stefanos said...

Εγώ φιλάρα να'ουμ πιστεύω πως αυτά τα ιντερνέτια και τα κουμπιά είναι τα όργανα του Σατανά, και πως κάθε φορά που μπαίνεις στο fb ο Θεούλης σκοτώνει έναν spammer και ένα γατάκι.
Δηλαδή να ουμ και τα λοιπά και τα λοιπά αλλά μάλλον δε νομίζω δηλαδή, γιατί άμα γινόταν αυτό θα χαμε γλυτώσει από τους σπαμμερς και τα γατιά

Dimitra said...

Διαφωνω μαζι σου, αλλα απολαυσα την κριτικη σου.

Anonymous said...

To pagkrati leei.....xaxaxa! Re file tromero humour kai poly kalh kritikh-an kai psilodiafwnw me thn...."optikh gwnia" poy vlepeis kapoia themata. Prepei na kaneis kritikes tainiwn pio syxna,to'xeis :)

Stefanos said...

Δήμητρα και Ανώνυμε, να στε καλά. Εκτιμώ τις απόψεις ανθρώπων διαφωνούν, αλλά δε μου ζαλίζουν τον έρωτα για να με πείσουν ότι είμαι λάθος και δεν τρολλάρουν :D

Anonymous said...

Εγώ πάντως πιστεύω ότι λέει πολλά το ότι η εικόνα που έχει στο μυαλό του ο σκηνοθέτης για τη Limbo είναι ολόιδια με το παγκράτι :p

Stefanos said...

Χαχαχαχαχα σωστό το σχόλιό σου Margrave

Αόρατη Μελάνη said...

Τι μάτριξ και πράσιν' άλογα.

Παλιές ταινίες κουνγκ φου που πετάνε όλοι στον αέρα έχετε δει?