Wednesday, May 04, 2011

Αντίο



Συνήθως δε με πολυαγγίζουν οι θάνατοι διάφορων διάσημων. Και όταν ακούω μμετζίδικες φούσκες για γειτονιές αγγέλων και λοιπά, με πιάνει ναυτία.
Ο Βέγγος όμως είναι άλλη περίπτωση.
Δε γίνεται να πω πολλά, γιατί πολλοί θα πούν πάρα πολλά.
Ένα απλό γεια και ένα απλό ευχαριστώ, νομίζω φτάνει.
Λυπάμαι μόνο που πεθαίνοντας και αφήνοντας πίσω παράλληλα με το άπειρο γέλιο, μια μεγάλη κληρονομιά αξιοπρέπειας, ήθους και -όχι ταπεινοφροσύνης- αλλά βαθιάς σεμνότητας, εμείς -το συλλογικό εμείς- δείχνουμε να την εκτιμούμε μόνο στα λόγια. Εδώ οι άλλοι πέρισυ τον βραβεύσαν επειδή δεν ήταν σαν τα μούτρα τους ο άνθρωπος..τώρα θα λυσσάξουν βέβαια, αλλά..
 κοράκια μακριά, για μια φορά, έλα, σωπάστε...


Y.Γ : Αληθινή ιστορία από παραστάσεις στο Ρέθυμνο : Έχει πάει ένας κολλητός να τον δει και στο τέλος έχει πάει έξω από το καμαρίνι να ζητήσει αυτόγραφο. Του δίνει τα συγχαρητήριά του, "τι θα ήθελες ;"
του λέει ο Μανώλης "θα ήθελα ένα αυτόγραφο κ.Βέγγο"
"Την αγάπη σου την έχω;"
"..βέβαια.."
"Ε τότε τι το θέλεις το αυτόγραφο;"

4 comments:

mahler76 said...

απλά καλό του ταξίδι.

Κατερίνα Στρατηγοπούλου-Μ. said...

Δεν θυμάμαι άλλη περίπτωση ανθρώπου καθολικής αποδοχής και συμπάθειας. Από κανέναν δεν άκουσα, και πουθενά δεν διάβασα, αρνητικό σχόλιο.

Τελικώς ο κόσμος διαθέτει κριτήριο, ό,τι κι αν λένε.

Wizard! said...

Ποτέ δεν ήμουν ιδιαίτερος θαυμαστής του. Δεν είχα κάποια προτίμηση στις ταινίες του, ούτε στο χιούμορ του. Παρόλα αυτά ήταν κορυφαίος σε αυτό που έκανε, κι όπως είπε και η Κατερίνα, ΚΑΝΕΙΣ δεν είχε να πει κάτι άσχημο για τον ΘΟΥ-ΒΟΥ. Καλό του ταξίδι.

Unknown said...

:(