Περιμένοντας τους Βαρβάρους

Ξέρετε όσοι ψιλομπαίνετε εδώ μέσα, κωλοβαρώντας στο γραφείο, ότι για πολιτική γράφω σπάνια. Όχι γιατί δεν έχω πολιτική άποψη, αλλά γιατί δεν είναι σοβαρή. Όπως και οι περισσότερες απόψεις μου. Αλλά δε μπορώ με τρώει ο αποτέτοιος μου να κοροϊδέψω σήμερα.

Το πρόβλημά μου είναι πως δεν είναι σωστό να κοροϊδεύεις κάποιον που βρίσκεται σε πτώση, σε θέση αδυναμίας ρε αδερφέ, οπότε δεν ειν σωστό να κοροϊδέψω ΝΔ και ΣΦΥΡΙΖΑ. Γαμώτο, και είχα μερικές καλές αττάκες στο μυαλό. Το ΚΚΕ δεν κάνει να το κοροϊδεύεις γιατί παίρνουν τον εαυτό τους τόσο στα σοβαρά που θα με καταγγείλουν ως πράκτορα των αμερικάνων, θα σκάσουν οι απολογητές εδώ μέσα και θα μιλούν για τους ιερούς αγώνες, το Μπελογιάννη, το Λαμπράκη κλπ κλπ κλπ και βαριέμαι. Για τους Οικολόγους τι να πεις, το ΛΑΟΣ ειναι σαν το ΚΚΕ από την ανάποδη, (τόσο ανάποδη που αν κάνει ο ένας ένα βήμα δεξιά και ο άλλος ένα βήμα αριστερά θα κουντρήξουν οι κώλοι τους) άρα δεν το ακουμπάς μη πλακώσουν οι άλλοι απολογητές οπότε τι μας μένει; Αυτός που είναι σε τροχιά εξουσίας, σε τροχιά ανόδου, σε θέση ισχύος κλπ κλπ κλπ.

Ναι όλο αυτό ήταν ένας απολογητικός πρόλογος, του γιατί θα κοροϊδέψω τους Πανελλήνιους ΣΟΚους, με την ελάχιστη δυνατή πλημμύρα hatemail στο ινμπόξι μου. Σιγά μην τους νοιάζει τι θα γράψει ένα μουρλό στη βρωμοσελίδα του..

Πάμε..

ΓΑΠ ή Τζέφρι : Καλό παιδί ο ΓΑΠ. Δε λέω. Φαίνεται τίγκα στις καλές προθέσεις. Θέλει να μας κάνει όλους αγκαλίτσα, γουτσου γούτσου, να μας γλυτώσει από την οικονομική κρίση, να γλυτώσει το περιβάλλον, να επενδύσει στις νέες τεχνολογίες και τα social media, να δώσει λεφτά στην έρευνα και την ανάπτυξη, να αναβαθμίσει τα πανεπιστήμια και να μας μάθει να τρώμε σωστά με ξυλάκια στα κινέζικα εστιατόρια. Επίσης θέλει παγκόσμια ειρήνη και να μην πεινάνε τα παιδάκια στην Αφρική. Είναι παιδί μεταναστών (πόντος), έζησε μαύρα χρόνια στην ξανθή Σουηδία όπου τον κατηγορούσαν ως μαυροκέφαλο. Εκεί ως ένδειξη διαμαρτυρίας, έχασε μέγα μέρος της μαύρης κώμης του, οπότε έχει μείνει ένα γυαλιστερό μπιφτεκοειδές σχήμα στο συμμετρικό κρανίο του, στο κέντρο φως και γύρω γύρω μαύρο. Έτσι ο χαρακτηρισμός "μαυροκέφαλος" σταμάτησε και τώρα το πολύ πολύ να μπορεις να τον πεις "αποτυχημένο αδερφό καπουτσίνο" αλλά είναι πολλές οι λέξεις και ποιος ασχολείται. Επίσης είναι παιδί του λαού, επειδή δούλευε από φούρναρης ως καπνοδοχοκαθαριστής και τα πλεμόνια του γέμισαν μαύρη σκόνη στα ανθρακωρυχεία που δούλευε ως παραγιός, κουβαλώντας σάντουιτς με λαχς και ξυνολάχανο στους ανθρακωρύχοι. Πόντος και μεγάλο εκλογικό ατού καθώς έχει αποδειχθεί ότι τέτοιο παρελθόν μετράει πολύ στο πληθυσμιακό κομμάτι που ακούει Μπηθικώτση και Καζαντζίδη, έχει ονόματα όπως Γιακουμής και Γιάκωβος και λέει το κρεμμύδι "κρομμύδ".

Ο ΓΑΠ γεννήθηκε στο Αμέρικα και όταν ήταν μικρός τον φώναζαν Τζέφρι (γιατί ως γνωστόν το αγγλοσαξωνικό αντίστοιχο του Γιώργος δεν είναι το Τζωρτζ όπως πολλοί καούνοι νομίζουν). Στο σπίτι του δε μιλάγαν και πολύ ελληνικά για αυτό και άργησε να τα μάθει. Μερικοί κακεντρεχείς υποστηρίζουν πως ακόμα τα μαθαίνει. Για τους φανατικούς ψηφοφόρους του αυτό έχει τη γοητεία που ασκεί και το φαινόμενο "Καλομοίρα" στους θαυμαστές της. Δυστυχώς όμως όταν βγάζεις λόγους σε κοινό και μπερδεύεις τις κάλτσες με τις κάλπες, οι αντίπαλοι καγχάζουν.

Καλό παιδί ο ΓΑΠ και αυτό τον βοήθησε πολύ και στην πολιτική του καριέρα, καθώς με την καλοσύνη και την πραότητά του ανέπτυξε ως υπουργός εξωτερικώνε εξαιρετικά καλές σχέσεις με τους γειτόνους. Έχει όμως και την ελληνική μαγκιά και αντριλίκι, πράγμα που ήταν προφανές από τις βαριές του ζεμπεκιές μπροστά στα έκπληκτα μάτια των Τούρκων ομολόγωνέ του οι οποίοι ήξεραν πως είναι καλό παλλικάρι, αλλά ξέραν πως απέναντί τους είχαν και έναν αμείλικτο διαπραγματευτή και σκληρό αντίπαλο που δε θα δίσταζε καθόλου να τους τρίξει απειλητικά τα καλογυαλισμένα δόντια του αν κάναν καμιά καλπουζανιά.

Ως υπουργός παιδείας πραγματικά έλαμψε με το έργο του, που κανείς δε θυμάται ποιο ακριβώς ήταν πέραν μιας ιδέας για μετονομασία του απολυτηρίου λυκείου σε "Εθνικό απολυτήριο", τρέχα γύρευε.

Ο ΓΑΠ είναι κοντά στον απλό έλληνα πολίτη γιατί του θυμίζει το καλό παιδί της γειτονιάς. Τον ευγενικό παραγιό του μαστροΧρήστου από το συνεργείο. Τον καλοκάγαθο παραγιό του ζαχαροπλάστη. Τον ήρεμο παραγιό του υδραυλικού. Το κακό σε όλο αυτό είναι πως πάντα θυμίζει τον καλό παραγιό και ποτέ τον καλό αρχιμάστορα.

Πολλοί τον συγκρίνουν και με την Αθηνά Ωνάση και λένε πως αν ζούσε ο Πλούταρχος θα τους έχωνε και τους δύο στο "Βίοι Παράλληλοι". Αυτό γιατί άλλοι πρόσεχαν την πατρική τους περιουσία μέχρι να ενηλικιωθούν και οι δύο.

Βαγγέλης Βενιζέλος : Ο Βαγγέλης ήταν και είναι κρυφός εχθρός του ΓΑΠ, αλλά τώρα έχουμε εκλογές και δεν πολυσκούζει. Πληθωρική παρουσία που γεμίζει το μάτι και παγώνει τους αντιπάλους του όταν κατσουφιάζει. Ιστορική έχει μείνει η προεκλογική του αφίσα -προ 10ετίας περίπου- στη Θεσσαλονίκη, όπου το πρόσωπό του ήταν υποφωτισμένο δεξιά, και το χαμόγελό του σαρδόνιο και πονηρό. H κοντινότερη σε ατμόσφαιρα αφίσα που μπόρεσα να βρώ είναι η παρακάτω. Παρακαλώ φέρτε στο μυαλό σας ακριβώς την ίδια τεχνοτροπία αφίσας, με τη φάτσα του Βενιζέλου και απορήστε μαζί μου περί του γιατί τον ψήφισαν.

Η κεντρική ιδέα πίσω από παλιά προεκλογική αφίσα του κ.Βενιζέλου

Ο κ. Βενιζέλος είναι αγαπημένος των τηλεπαραθύρων και πραγματικά λάμπει όταν έχει απέναντί του την κ.Μπακογιάννη για την οποία είμαι σίγουρος πως τρέφει μια παλιά και άδολη προ- ή και μετά- φοιτητική αγάπη. Θα ήταν το τέλειο ζεύγος, μια και αν τους βάλεις δίπλα δίπλα, σχηματίζουν χωρίς προσπάθεια το 01, ή το 10. Θα ήταν ένα ζωντανό έργο τέχνης. Ο κ.Βενιζέλος έχει διακριθεί ως συνταγματολόγος και υπουργός στις κυβερνήσεις του Πανελλήνιου ΣΟΚ και είναι γνωστός για το νόμο του περί λειτουργίας των ΜΜΕ που μερικοί κακοήθεις λένε ότι ... χμμ.. δεν είναι καλός.

Θόδωρας Πάγκαλος : Πολύτεκνος, οινοποιός, μπον βιβέρ, αττακαδόρος, επιθετικός, αμετροεπής και ισοπεδωτικός. Είναι ο άνθρωπος για όλες τις δουλειές, ειδικά όταν κάποιος πρέπει να βγάλει φίδια από τρύπες και οι υπόλοιποι σφυράνε αδιάφορα. Με μεγάλες επιτυχίες στο ενεργητικό του, όπως η φάση με τον Οτσαλάν, έχει την αυτοπεποίθηση και τη μαγκιά του Τζέιμς Ντην στον Επαναστάτη χωρίς αιτία. Είναι συμπαθής στο εκλογικό σώμα καθώς "τα λέει έξω από τα δόντια", "δε μασάει μία" (μασάει μασάει..) και κατεβάζει μπινελίκια, καντήλια και πολυελαίους με την παραμικρή ευκαιρία.

Έχει κάνει διάφορα χουνέρια σε τούρκους φιλοξενούμενους ως υπουργός εξωτερικών, με ποιο γνωστό αυτό με το τραπέζι που είχε μονο χοιρινό στα κρεατικά (αν και μάλλον πρόκειται για αστικό μύθο) ενώ εξίσου ως αστικός μύθος προβάλλεται το γεγονός ότι έκραξε το ΓΑΠ όταν έκρυψε τους πίνακες του Λύτρα στην Εθνική Πινακοθήκη για να μην προσβληθεί ο Τζεμ.

Θέλω να γράψω και για 5-6 ακόμα αλλά βαριέμαι οπότε θα τα πάρω με μια πρόταση τον καθένα...

Βάσω Παπανδρέου : Σιδηρά κιουρία του κόμματος και κόμματος η ίδια.

Άννα Διαμαντοπούλου : Evropaikos aeras sto greek parlament. Ο γιες.

Γιάννης Ραγκούσης : Από δήμαρχος, κυριλλέ κλητήρας

Μαρία Δαμανάκη : Αν δεν πάρει υπουργείο τώρα, ποιο θα είναι το επόμενο κόμμα με το οποίο θα πολιτευτεί; Μαντέψτε και κερδίστε.

Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου : Όχι πραγματικά, δεν έχω να πω τίποτα.

Εύα Καϊλή : Ο καλύτερος λόγος για να ψηφίσει κανείς ΠΑΣΟΚ. Την είχα γνωρίσει σε ένα πάρτυ το 95-96 στο ΑΠΘ. ΟΚ δεν την είχα γνωρίσει, είχαμε πει 2 κουβέντες γιατί ήξερα μια γνωστή της κλπ κλπ κλπ.Την ξεχώριζες εύκολα στο πλήθος, όπου υπήρχε ένας κύκλος μπάκουροι, αυτή ήταν στο κέντρο του. Συμπαθέστατη κοπέλα και δεν το λέω καθόλου ειρωνικά. Είχε καταδεχτεί να μου μιλήσει. Αυτό δεν το κάναν οι ωραίες γυναίκες τότε. (ούτε και τώρα)

Κώστας Αθανασάκης : Φάτσα που σε προκαλεί να του κάνεις ένα από τα περίφημα αμερικανοεισηγμένα "wedgies". Πραγματικά.. ή για πιο ελληνικές καταστάσεις, "φατούρο συ συ σύννεφο"

Κίμων Κουλούρης : Φέρτε πίσω τον Κουλούρη ρεεεεεεεεεεεεεεεεεε... Φέρτε πίσω τον άνθρωπο που είναι από μόνος του οι 3 σωματοφύλακες των τιμών στη λαϊκή. Φέρτε πίσω τον Υπερασπιστή των Γιαγιάδων, τον Υπέρμαχο των Αντιστασιακών, τον Προστάτη των Πτωχών, φέρτε πίσω τον Κίμωναααα..

Αλήθεια, ο Σημίτης τι κάνει;

Μαργαριτα Τσαντ Papandreos : Μανούλα ΓΑΠ. Η επόμενη πωρθυπουργός

Update μετά από σχόλιο Antonis_X :

Μιλένα "Μανούλα" Αποστολάκη : Το ξανθό σαντρέ ποτέ δεν πεθαίνει. Γυναίκες είστε δυνατές. Διεκδικήστε 7000000000 διατροφή από το γουρούνι άντρα σας και κάντε τα στάχτη και Burberry

Ανδρέας "ο επόμενος Άκης" Λοβέρδος : Η Γοητεία στη Βουλή. Ο Αβραμόπουλος του ΠΑΣΟΚ. Είναι και συνταγματολόγος.

Πέτρος "Ξυνόφατσας" Ευθυμίου : Πως ένας αμερόληπτος δημοσιογράφος για debate γίνεται βουλευτής κόμματος. Το λευκότερο λευκό κοστούμι. Ο υπουργός παιδείας που πραγματικά έκανε τη διαφορά. Είχε τις καλύτερες γραβάτες. Φήμες αναφέρουν πως αδυνατεί να χαμογελάσει.

Υ.Γ : Μακάρι όλοι να είχαν την ευθιξία του Ζαχόπουλου. Ιφ γιου νόου γουατ αϊ μην..

Η καλή νοικοκυρά..

Και πάνω που άραζα στου Zaphod και έπινα τον καφέ με τις 17 ζαχαρίτσες δικέ μου, με το στριφογυριστό καλαμάκι, τον ήλιο ντάγκλα απέναντι να μου χαϊδεύει το δασύτριχο στέρνο και το στριφτό να αναδύει γαλαζωπές τουλούπες καπινούρας, σκάει ο νταμπλάς. Χτυπάει ο κινητός, με εκείνον το χαρακτηριστικό ήχο που σημαίνει κακά μαντάτα. Δικέ μου την κάτσαμε τη βάρκα, σκέφτηκα. Αλλά επειδή τυγχάνει να κάνω και λάθη που και που είπα να απαντήσω με ψυχραιμία όπως άλλωστε μου αρμόζει. Λάθος, δεν έκανα. Ο πατέρας μου λέει με πεθύμησε και θα σκάσουνε μύτη αύριο για επίσκεψη. Ευτυχώς που της έκοψε της μάνας μου να με ειδοποιήσει -ξέρει τι κάνει η γυναίκα. Λαβ γιου μάνα- . Και θα πει τίς κακοήθης και κακοπροαίρετος αναγνώστης του ιστολογίου μου τώρα : "Καλά ρε μπάρμπα, και σε ενοχλούνε τόσο πολύ οι γοναίοι που θα ρθουνε, θα σου κάνουνε και παρέα, θα σε βγάνε όξω να φας τα σουτζουκάκια με το σκόρδο και ένα περιποιημένο ατζέμ πιλάφ να λιγδώσουν τα μέσα σου;" Και απαντώ : Ποσώς φίλτατε αλλά ελαχίστως οξυδερκή αναγνώστη. Ταύτες εισί αι χαρές τση υποθέσεως και ο μπακλαβάς γωνία. Το προμπλέμο γκράντε, ο λάκος στην περιώνυμη φάβα και το σάπιο στο βασίλειο της Δανιμαρκίας είναι ότι η ταπεινή εργένικη οικία μου ήτο σε κατάσταση χαρακωμάτων του α παγκοσμίου πολέμου μετά από βομβαρδισμό εκ του δοξασμένου πυροβολικού μας, και επέλασης των περήφανων εγγλέζων τόμμυδων. Επειδή τώρα τελευταία με απησχολούν πλείστες όσες επιστημονικές εργασίες και διαδικασίες, συγγνώμην αλλά το να μετακινήσω τα μπουκάλια του νερού απο το σαλόνι στην κουζίνα ήτο έργο δύσκολο και παντελώς άσκοπο. Το ίδιο και το στρώσιμο του κρεβατιού (δεν έχουμε αρραβώνες τι σκατά να στρώσω), η τακτοποίηση των καλτσών (σοκς) και των εσωβράκων (αντεργουεαρ) σε τακτικές στοίβες κλπ. Φύλλα με εξισώσεις και διαγράμματα ίπτανται παντού, και βρίσκω τρομερά ρομαντικό το να ξυπνάω και να βλέπω wavelets, ελλείψει τρυφεράς νεανίδος που θα μοι συνέγραφε τρυφερά ποστ ιτ να κολλάει στο ψυγείο το πουρνό, όπως πλειστάκις κάνω εγώ στην πολυτάραχη ερωτική μου καριέρα. Επίσης στο χώρο βρίσκονται διάσπαρτα φαινομενικά άτακτα, αλλά πολύ συγκεκριμένα (διαβάστε χάος, θα σας ωφελήσει τα μάλλα) διάφορα κομπακτ ντισκς, με περιεχόμενα που κυμαίνονται από βιβλία για matlab, επεξεργασία εικόνας και αναγνώριση προτύπων, πρόσφατες ταινίες, lost, heroes, παπέρια, κόντρα παπέρια, φωτογραφίες απο διακοπές, φωτογραφίες γενικώς, προγκραμζ και τα λοιπά. Ευτυχώς στον όλο αυτό χαοτικό συρφετό οικιακής τρέλλας, δεν προστέθηκαν άπλυτα πιάτα και κατσαρόλια, καθ ότι αν και το απεχθάνομαι το πλύσιμο, τι να κάνω, τα πλένω σχεδόν αμέσως, ούτε ένα μπάνιο όπως μπάνια σε μονάδα πεζικού, διοτι εγώ τον απαυτό μου τον ακουμπάω μονο άμα πριν έχει παίξει detol,χλωρίνη και ατομική χειροβομβίς.
Παρ όλα αυτά, έσπευσα άρων άρων να επιστρέψω εις Πάτρα, ίνα βάλω σε εφαρμογή επιχείρηση με κωδικό όνομα "Chlorine Storm" εις το ταπεινό σπιτικό μου. Έκανα και μια στάση στον Καρφούρο ίνα εφοδιαστώ με όλα τα απαραίτητα πολεμοφόδια χημικού πολέμου, κυρίως Χλωρίνη διατί μου τελείωνε, καθώς και πλαστικά γάντια κλπ. Στη διαδρομή παραστράτησα απο τον πάγκο με τα κρέατα και πήρα και μερικά κοψιδια για σήμερα, καθώς και σιμιγδάλι αγνό χονδρό και χρυσαφί, γιατι μου μύρισε χαλβάς και θα φτιάξω αργότερα.
Γύρισα σπίτι, πήρα βαθιά ανάσα, έβαλα το λαστιχένιο το γαντάκι και όρμησα πρώτα πρώτα στο μπάνιο, που αν και καθαρό γενικά, ποτέ δεν είναι αρκετό για μια μαμά όπως ξεύρετε. Το χλωρίνιασμα του μπάνιου είναι μια διαδικασία οδυνηρή και δακρυοφόρα. Μέσα σε 20 λεπτά δε μπορούσα να πάρω ανάσα, τα μάτια μου έτσουζαν και πόναγε η μέση απο το σκύψιμο (δε θέλω γελοία υποννοούμενα).Αν τολμήσουν και μου κάνουν αύριο την παραμικρή παρατήρηση για το απαστράπτον αυτή τη στιγμη μπάνιο μου, θα τους χλωρινιάσω το κρασί! Μετά σειρά είχε η κουζίνα. Πάλι χλωρίνιασμα. Με έπιασε η χλωρινομανία σήμερα. Το σπίτι μυρίζει Κλινέξ λεμόνι (που όποιος καταφέρει να μυρίσει αυτό το ρημάδι το λεμόνι εκεί μέσα, να μου κιτρινίσει σαν λεμόνι η τσουτσού). Αυτή τη στιγμή λάμπει ΚΑΙ η κουζίνα, ΚΑΙ το μπάνιο ΚΑΙ το σαλόνι. Το οποίο σαλόνι δεν το χλωρίνιασα γιατί δεν άντεχα άλλο. Του επετέθην με αρώματα άνοιξης, ωκεανού και λουλουδιών. Αυτά βρήκα σπίτι, αυτά έβαλα.
Τη στιγμή της συγγραφής, πονώ σύγκορμος. (Είχε δίκιο η ορθοπεδικός, να μην κάνω το σπίτι όλο μαζί, αλλά κομμάτι κομμάτι). Η χλωρίνη μου έχει φτάσει απο το πνευμόνι ως τον αστράγαλο και βλέπω κίτρινα λεμονια να πετάνε τριγύρω. ΑΛΛΑ είμαι έτοιμος για τη γενική επιθεώρηση από τον αξιωματικό υπηρεσίας αύριο. Τη φυλακή βέβαια δεν τη γλυτώνω καθότι ο πατέρας είναι πιο νοικοκύρης από εμένα και έχει εμπειρία στην επιθεώρηση στρατώνων.
Παραιτούμαι όμως ΤΩΡΑ από το έργο αυτό καθότι έτσι και αλλιώς γκρίνια θα παίξει! Το μόνο που με απασχολεί τώρα είναι να ξεμυρίσει η χλωρινίλα και να πάω να φτιάξω το χαλβά μου γιατί με έχει πιάσει λιγούρα περιοπής. Αν και σκέφτομαι και την πιθανότητα της γαλατόπιτας, για την οποία η μάνα του Zaphod μου είπε μια ωραία συνταγή! Τσιρζ