Τα δευτεριάτικα σιχτίρια

Εδώ και καιρό ήθελα να δημιουργήσω μια νέα, ξεχωριστή στήλη στο βλογ αυτό, στην οποία να σιχτιρίζω πράγματα άπαξ εβδομαδιαίως, αλλά μετά σκέφτηκα ότι γενικότερα σιχτιρίζω πράγματα εδώ μέσα οπότε θα ήταν βαρέως πλεονάζουσα κατηγοριοποίηση.

Ξεπερνώντας τα όποια υπαρξιακά μου στην αναζήτηση τίτλου του σημερινού ποστ, κατέφυγα στην πεπατημένη και ασφαλή  η δημοσιογραφική μέθοδο Χ-Σ-Π στον Τίτλο (χρονική-σημασιολογική-περιχαράκωση) η οποία διδάσκεται στο πρώτο εξάμηνο σε όλες τις δημοσιογραφικές σχολές*. Έτσι, "τα δευτεριάτικα σιχτίρια" όπου προϊδεάζω και κάνω σαφές στον αναγνώστη οτι α. είναι Δευτέρα,  β.θα σιχτιρίσω. 

Απλά, κατανοητά, σύντομα. 

Ελεγκαντ. Που θα λεγε και ο χ συνάδελφος για κάποια απόδειξη.

Άρξασθαι:

Αυτοί που γιορτάζουν το "Halloween". Μαζί με αυτούς που θέλουν να γιορτάσουν το Halloween αλλά δε μπορούν επειδή αχ τι κρίμα, γεννήθηκαν στην μπανάλ ψωροκώσταινα.

Πραγματικά δυσκολεύομαι να βρω τις κατάλληλες λέξεις για να εκφράσω την αηδία μου και για όποιον με ξέρει, αυτό είναι κατόρθωμα. Βέβαια εδώ που τα λέμε, ήταν αναμενόμενο εδώ και χρόνια για όποιον είχε μάτια και έβλεπε, μυαλό και στοχαζόταν (<==με λίγο ξεσκόνισμα γίνεται γκραν δημοτικο σουξε ανώνυμου, επιπέδου Διγενή Ακρίτα). Στην αρχή ήρθαν τα Σταρμπακς και άρχισαν να σερβίρουν αυτές τις υγρές πάστες που σερβίρουν (όχι να το παινευτώ, αλλά τους κράζω εδώ και τουλάχιστον 5ετία ) και το φθινόπωρο άρχισαν να σερβίρουν ακόμα πιο αηδιαστικές πάστες με γεύση κολοκύθα και κανέλλα (καφέ με γεύση καφέ, εξακολουθούσαν να μη σερβίρουν). Μετά άρχισαν να κάνουν δειλά δειλά την εμφάνισή τους οι νοσταλγές των ωραίων και ρομαντικών 50ς, με τις πουά φούστες τους, τις πουά ρόμπες τους , τις πουά τσάντες τους, τις πουά γόβες τους και τις πουά γαμώτοφελέκιμου. Αυτές δεν χάλασαν τον ανδρικό πληθυσμό στην αρχή. Φορούσαν πουά ρούχα, ξώβυζα φορεματάκια, είχαν αστεία μαλλιά και πιο αστεία γυαλιά και έψηναν κεικ. Όλα αυτά παρέπεμπαν στα ένδοξα 50ς που όλες αυτές δεν είχαν ζήσει αλλά είχαν δει τη ρομαντική απεικόνισή τους σε διάφορες ταινίες με πρωταγωνίστριες με -το μάντεψες- πουά φορέματα. Στα ενδοξα 50ς να υπενθυμίσουμε δε οτι η θέση της γυναίκας ήταν στο σπίτι να ψήνει κέικ και να κάθεται στον άντρα της όποτε αυτός είχε σηκωμάρες, να του έχει κολλαριστά τα πουκάμισα και ξυράφι-τσάκιση στο παντελόνι γιατί αλλέως έπεφτε και καμια ξανάστροφη και γενικά η θέση της απείχε παρασάγγας από την ιδανική θέση που όλες αυτές οι τύπισες με τις πουά-ρομπες, σαν μεταμοντέρνα εκδοχή των γιαγιάδων στα νεκροταφεία ή των γιαγιάδων με τα φασολάκια στα σκαλάκια πολυκατοικίας το 1983. Μην ξεχάσουμε δε οτι στα ένδοξα 50'ς ο άντρας ξενογαμούσε και με την ευλογία της κοινωνίας και με ένα άνετο "άντρας είναι, αυτά θα κάνει, αλλά στο τέλος θα γυρίσει σπίτι", ξεστομισμένο από την ίδια τη γυναίκα του ΚΑΙ την πεθερά του μαζί. Οπότε..ώπα ώπα.

Ρε μαλάκα μου, γιατί δε γυρίσαμε ΕΜΕΙΣ σε αυτή τη μόδα και γύρισαν αι γυναίκαι; 

Πουά-Βυζιά-Κέικ. Το όνειρο κάθε άντρα. ΟΚ και με σκέτα βυζιά, πάλι μέσα είσαι.

Τέλος πάντων, αρχίσαμε με καφέδες, περάσαμε από μόδα 50'ς, τώρα βλέπεις δειλά δειλά κόσμο να γιορτάζει χαλλογουήν και θενκσγκιβινγκ. Ή να θέλει. Γιατί "ωωωω κοίτα, τρώνε γαλοπούλα και κρανμπερι τζέλι το Νοέμβρη και έχουν και τρικ ορ τριτ με χαρούμενα παιδάκια ντυμένα σκελετούς και σκαλιστές κολοκλυθες". Ή σε περίπτωση παιδακίων "το είδαν στην τηλεόραση" <== το είδα πριν λίγο σε κλασσικο μπλογκ που σιχαίνομαι να βλέπω, αλλά βλέπω για να χω κάτι να σιχαίνομαι. Είναι μια μπερδεμένη σχέση την οποία συζητάω ενδελεχώς με τον τρίτο κατά σειρά ψυχίατρό μου. Οι άλλοι 2 απεβίωσαν ιδιοχείρως.

Και όχι τίποτα άλλο αλλά θα ρθουν μετά οι ίδιοι μαλακοπίτουρες να σου κάνουν και διάλεξη για "κάλτσουραλ απροπριέϊσιον" που κάνουν οι κακοί δυτικοί στους αθώους ασιάτε.

Ρε α-ποδοπέρα-ρε. Είσαι ο Θανασάκης από τη Μαγκουφάνα και συ είσαι το Μαράκι από το Βουρλοπόταμο** . Όσο και αν μαϊμουδίσεις συνήθειες και έθιμα άλλων λαών, πάλι ο ίδιος θα σαι και όχι κανας κοσμοπόλιταν-the-world-is-my-oyster-γκουρού της παγκοσμιοποίησης. Τι γιορτάζεις ρε στο θενκσγκιβινγκ; Την επέτειο που οι πουριτανοί πρόγονοι κάποιου λαού στην άλλη άκρη της γης ξεγέλασαν τους ινδιάνους; Χαλογουήν επίσης δικό σου, έχεις. Απόκριες το λέμε και είναι Φλεβάρη μεριά. Άμα θες να βάλεις στολή και να ξεφαντώσεις, ιδού πεδίον δόξης λαμπρότατον. Βέβαια κάποιος που ντύνεται καθημερινά με τη στολή κάποιων πριν 70 χρόνια, δε λες κιόλας οτι θα χει και καμιά μεγάλη καβλάντα να "ντυθεί" τις απόκριες αλλά ποιος είμαι εγώ για να κρίνω; Βέβαια, ξέρω. Δε θες να γιορτάσεις ούτε απόκριες ούτε το χαλλογουήν (ο ενήλικας λέω, τα παιδάκια που ζητάνε χαλλογουήν είναι άλλο θέμα). Να ξεχωρίσεις θες. Αυτό είναι το νόημα εδώ πέρα. Να πούνε οι άλλοι "Αχ πόσο μπροστά. Γιορτάζει χαλλογουην. Θενκσγκιβινκ. Λέιμπορ ντέϊ. Κολόμπους ντέι. Είναι λες και είναι τρουμπορν νιουγιόρκερ. Ουάου. Ξερόχυσα 7 νταμιτζάνες. Είχα για πρώτη φορά στη ζωή μου κλειτοριδικό και τζι-σποτ οργασμό. Και είμαι και άντρας παναθεμά με, αλλά μου δημιουργήθηκαν γυναικεία αξεσουάρ μόνο και μόνο για να έρθω σε οργασμό από το γεγονός οτι γιορτάζεις χαλλογουήν γιατί με αντρικά ματζαφλάρια δε μπορεί να νοιώσει κανείς το μεγαλείο του πόσο μπροστά είσαι την πουτάνα μου μέσα!" .

 Επίσης, μην ξεγελιόμαστε, είναι και το θέμα του ότι τα τυπάκια βρίσκουν τα "ελληνικά" έθιμα κακόγουστα και μπλιαχ και "αχ εγώ δεν τρώω αρνί, μην είστε βάρβαροι βαλκάνιοι" ένα πράμα. Το πρόβλημα δεν είναι αυτό, γιατί και εγώ προσωπικά συμμετέχω στο 1/100 των "ελληνικών" εθίμων που θα "έπρεπε" σύμφωνα με τους ελελχρ δω πέρα, αλλά δεν τρέχω να γιορτάζω τη "Μεγάλη γιορτή του Ήλιου που βγαίνει από τα Βουνά λίγες μέρες πριν Ανθίσουν οι Ορχιδέες δίπλα στα Χωράφια του Τσαγιού, τιμώντας τον μεγάλο Γκανέσα". Έλεος πια. 

Που μου θελε η άλλη τώρα που πήγαινε στο λύκειο της Γκράβας και νόμιζε οτι επειδή έπινε φραπέ Φωκίωνος στην κοπάνα, να μου το παίξει μισιζ Ρόμπινσον που μεγάλωσε στα προάστια της Σάντα Κλάρα και εμείς δεν πάμε Άναχαιμ ή Σέρμαν Οουκς γιατί εκεί μένει όλη η πλέμπα... Α σιχτιρ πια δηλαδή. Ό,τι και να κάνεις θα κουβαλάς το ελληνικό πολιτιστικό υπόβαθρο πίσω σου. Οι εμπειρίες σου είναι "ελληνικές", η κουλτούρα σου είναι "ελληνική", όλο το σκεπτικό σου είναι "ελληνικό" και αντί να κοιτάς να μαϊμουδίσεις ξένες γιορτές για να αισθανθείς ανώτερος, κοίτα πως θα αποβάλλεις τις ελληνικούρες, τις βαλκανίλες και τις κουτοπονηριές από τη συμπεριφορά σου και τη βάση της κουλτούρας σου. Γιορτάζοντας γιορτές άλλων στο σπίτι σου, είναι μαϊμουδιά και ούλτρα κακογουστιά.  (Το να πας στο σκωτσέζο φίλο σου που γιορτάζει το samhain, ή την αμερικάνα συνάδελφο που γιορτάζει thanksgiving ή τον ινδό που γιορτάζει τα γενέθλια του 110ου πέους κάποιου τσακαλόμορφου θεού είναι άλλο πράμα. Πώς τον καλείς εσύ τη Μεγάλη Παρασκευή να φάτε τα μπριζολίδια σας και την Κυριακή του Πάσχα την αρνάρα σας; έτσι. )

Δεύτερο σιχτίρι σήμερα, εδώ. (Donotlink για να μη δίνουμε και ρανκινγκς τσάμπα στους ναμηνπωτι)

Η ιστορία πάει ως εξής: 

Ένας 15χρονος από την Καβάλα κέρδισε έναν περιφερειακό διαγωνισμό ρομποτικής. Προφανώς φτιάχνοντας κάποιου είδους ρομπότ. Όταν λέμε ρομπότ μην τρελλαίνεστε και εσείς και σας έρχονται στο μυαλό το iRobot και οι Cylons, ούτε καν οι Dalek. Κάτι έφτιαξε το παιδί τελος πάντων, που δουλεύει και μπράβο του του πιτσιρικά, χίλια συγχαρητήρια παλλίκαρε, σου βγάζω το καπέλο, κυνήγα το 

Αλλά όχι. Το είδε ο σωστός ο ρομαντικός ο "η ζωή είναι εκεί έξω" ο καλλιτεχνικός τυπάς, ο καθηγητής μουσικής και του ρθε ντουβρουτζάς. Το χαρακτήρισε μάλιστα και "θλιβερό και ανήθικο, όπως η εγωιστική εποχή που ζούμε". Δεν τα λέω εγώ αυτά, αυτός τα λέει. 'Ωπα συγγνώμη, αυτή τα λέει. Θεωρεί οτι ο "νεαρός έλληνας" αυτός, συμβάλλει στο να "μην έχουν μέλλον οι συνομήλικοί του". 

Δεν ξέρω τι να τραβήξω πρώτα. Τα μαλλιά μου; τα βυζιά μου; τις μασχαλότριχες; τις τρίχες στα μπούτια μου; τι να τραβήξω ο άνθρωπος;

Τι λέτε μωρή κυρία μπορδόχα μας; Κουνήστε το κρανίο σας να δούμε αν ακούγεται τζιγκιτιγκλόν απο τα λασκαρισμένα μπουλόνια ή είναι εντελώς άδειο.

Φάε με το κιλό αμάλγαμα λουδδίτικης σοφίας: 

"Και μετά σκέφτομαι αυτούς τους περήφανους γονείς που στήριξαν το δικό τους παιδί να συμβάλει στην ακύρωση του Ανθρώπου και στην αντικατάσταση του από ρομπότ και ανδροειδή, συμβάλλοντας έτσι στο επερχόμενο τσουνάμι απολύσεων, κατάργηση θέσεων και αύξηση της παγκόσμιας ανεργίας. Το δικό τους παιδί θα είναι εξασφαλισμένο και απασχολημένο για καιρό μέχρι να “τελειοποιηθούν”, τα μηχανήματα που θα ακυρώσουν μια προς μια τις ζωές των συνομηλίκων τους."

Κοίτα κυρία, καταλαβαίνω,  προφανώς μορφώθηκες ιδεολογικά σε συγκεκριμένα μέρη και μάλλον από πολύ μικρή ηλικία οπότε δε μπορώ να κάνω καν διάλογο/κουβέντα μαζί σου γιατί είσαι σαν φονταμενταλιστής πιστός περίπου. Αμα σου πειράζουν τα ιερά και τα όσια, κατεβάζεις μεχρι τα γόνατα την ιδεολογική σου μπούργκα και δε βλέπεις τίποτα μπροστά.

Απλά ας υπενθυμίσουμε μερικά πράγματα που βολικά ξέχασες ή που πολύ άβολα, το μικρό μαύρο μπαλάκι κοπριάς που αντικαθιστά τον εγκέφαλό σου, αδυνατεί να χωρέσει:

α. Τα έγραψες αυτά σε ένα γκομπγιούτερεζ και τα πόσταρες στο διαδίκτυο. Έτσι συμβάλλεις στο να χάσουν τις δουλειές τους οι παρακάτω κατηγορίες ανθρώπωνε:

1. Παρασκευαστές μελανιού

2. Χαρτοποιοί

3. Στυλοποιοί/μολυβοποιοί

4. Τυπογράφοι

5. Βιβλιοπώλες/ χαρτικά/σχολικά (από κάπου πρέπει να αγοράσεις γραφική ύλη)

6. Ταχυδρόμοι / διαμοιραστές εντύπων γενικώς

7. Εφημεριδοπώλες και ολο το οργανόγραμμα μιας εφημερίδας ειδικώς.

(θα έχει και άλλους)

επίσης 

β. Κατά πάσα πιθανότητα έχεις τουλάχιστον 1 από τα παρακάτω οχήματα: ποδήλατο,αυτοκίνητο,μηχανάκι. Αν δεν έχεις κανένα χρησιμοποιείς μέσα μαζικής μεταφοράς, αεροπλάνο,καράβι, μετρό. Έτσι άφησες άνεργους όλους τους απο κάτω:

1. Αμαξάδες

2. Ιπποκόμους

3. Κατασκευαστές αμαξών

4. Πεταλωτές/ Σαγματοποιούς

5. Κωπηλάτες γαλέρας

..και πάει λέγοντας

Να μην πω για το πλυντήριό σου που καταδίκασε τις πλύστρες, το τηλέφωνό σου που καταδίκασε τους υπαλλήλους του τηλεγραφείου και τους γιατρούς που καταδίκασαν σε ανεργία τους σαμάνους και τους μάγους (οκ αυτό το τελευταίο δεν ισχύει, ακόμα πάει σε απατεώνες ο κόσμος)

γ. Επειδή σε έκοψα, ανήκεις στην κατηγορία που κάποια στιγμή στη ζωή της είπε στους δύστυχους μαθητές που δυστυχώς διδάσκεις το γνωστό παραμύθι με τον μαθητή που θα εξελιχθεί μετά σε εργαζόμενο και παρότρυνες να μη μετατραπούν σε ρομποτάκια που θα δουλεύουν ολη μερα και θα πηγαίνουν σπίτι, αλλά να γίνουν δημιουργικοί άνθρωποι.

Ξέρεις μωρή μπορδόχα έναν καλό τρόπο να μη μετατραπείς σε ρομποτάκι που θα κάνει κάθε μέρα την ίδια δουλειά και θα πηγαίνει σπίτι; 

ΝΑ ΚΑΤΣΕΙΣ ΝΑ ΦΤΙΑΞΕΙΣ ΕΝΑ ΓΑΜΗΜΕΝΟ ΡΟΜΠΟΤΑΚΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΩΣΤΕ ΕΣΥ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΑΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ. 

Τα ρομποτ διασώστες δε σε χάλασαν π.χ, που αν πάρει φωτιά το σπίτι σου από το τζάκι που μαγειρεύεις (γιατί δεν πιστεύω να χεις ηλεκτρισμό και κουζίνα ε;) δε θα χρειαστεί να κινδυνεύσει την κωλάρα του πυροσβέστης, αλλά θα ρθει να σε σώσει ο fire2d2. (εκτός αν σε χάλασαν και θες για τη μαλακία σου να κινδυνεύσει ένας αλλος ξερωγώ, λέω γω τώρα).
Επίσης, αφαιρετικά ο βηματοδότης είναι ΚΑΙ ρομπότ ΚΑΙ κάτι εντελώς αφύσικο που βάζουμε στο σώμα μας (πρέπει να σου βαράνε 1000 πρωτόγονα κουδούνια σιχαμάρας και αγανάκτησης τώρα. Μπρούτζινα βέβαια, όχι από τα μοντέρνα, τα χαλύβδινα) αλλά δε σε χαλάει να τον βάλεις για να μην ψοφονταρέψεις, άσχετα αν έτσι στερείς πελατεία από το νεκροθάφτη. Και τον ιατροδικαστή. Και τον παπά.
Και επειδή σε κόβω μουσικοδιδάσκαλο (είδες που τα λέω και καθαρευουσιάνικα;), ρε παλιοπαλτό, ρε παλιοχρέπι, το γαμημένο το αρμόνιο/σύνθι με 10000 όργανα και 500 ρυθμούς που έχει μέσα πόσους γαμωμουσικούς άφησε χωρίς δουλειά, μου λες; ή το μόνο που μας χαλάει είναι το "σύνολα ρομπότ θα παίζουν τζαζ", αλλά δε μας χάλασε το "για τη γιορτή του σχολείου δε χρειαζόμαστε ορχήστρα που θα παίζει πόλκα και ρούμπα, ουτε κλαρινετίστα, ούτε όμποε. Ούτε χορωδία. Ούτε κιθαρίστα. Ούτε βιολιστή. Γάμα τους. Έχουμε την καθηγήτρια μουσικής με το αρμόνιό της." Εκεί γουστάρουμε τεκνόλοτζι και "πω ρε πούστη είδες το καινούριο κοργκ;". Στον κακομοίρη τον 15χρονο βρήκαμε να αδειάσουμε την εμετική ιδεοληπτική κλαψομουνιά μας.

Αλλά κλασσικά. Ο,τι δεν καταλαβαίνουμε το φοβόμαστε και το αποκηρύσσουμε. Ίδια και απαράλλαχτα όπως θα έκανε ενας κλασσικός επίσκοπος σε κάποιο γερμανικό χωριό του 12ου αιώνα. Ακριβώς ίδια μυαλά, ίδιο περιτύλιγμα, παρόμοιες ατάκες. Σαβοναρόλες του κώλου. Διδάσκετε και σε σχολεία. Μισό να πω στο συνάδελφο στο δίπλα εργαστήριο που φτιάχνει γαμημένα χέρια ρομπότ για γαμημένους παραπληγικούς να σταματήσει τη δουλειά του και να πα να παίζει Πυξ Λαξ σε πάρτυ ή στη Ναυαρίνου μπας και γαμήσει τη Λίτσα από το Γ3. Άχρηστοι.

Βγήκε ένα παλλικαράκι 15 χρονών και συνδύασε 5-6 διαφορετικές επιστήμες και έφτιαξε κάτι καινούριο και αξιόλογο και έσκασε ο κλασσικός "δημιουργικός" εσμός να πει τη λουδδίτικη ασυναρτησία του. Κατά 99% δεν έσωσε τον κόσμο ο πιτσιρικάς. Ούτε θα πάρει νόμπελ, ουτε καν έφτιαξε κάτι που δεν έχει ξαναφτιαχτεί καλύτερα από τίποτα γιαπωνέζους σε κάποιο λαμπ της Τοσίμπα. Ο,τι έκανε όμως το έκανε στα 15, στην ηλικία που οι περισσότεροι συμμαθητές του έχουν ως μεγαλύτερο επίτευγμα τους το "καπνίζω κρυφά", "γάμησα" και "έσπασα ενα καβλόσπυρο σαν την Πελοπόννησο". (Οι δημιουργικοί που λέγαμε τις προάλλες. Που η ιδέα τους για δημιουργία είναι να γρατζουνάς το ναμαγαπάς σε ξεκούρδιστη κιθάρα με μαλαματίνα και τζιβάνες απο πακέτο πρινς σε κάμπινγκ στην Ικαρία).

Οσο και να βρίσω, λίγο θα ναι.
Σάπια κολλημένα μυαλά, σκουριασμένα. Δε φτάνει που χαμε τους κρυφοφασίστες καθηγητές, δε φτάνουν οι θρησκόληπτοι παπάρες,  έχουμε και αυτά τα φυντάνια εδώ πέρα. Και που να ζητήσεις και αξιολόγηση. Ποιος να τους αξιολογήσει; Αηδία. Απογοήτευση.

* Προφανώς για τους μυημένους η Χ-Σ-Π είναι μέθοδος που έβγαλα από τη στομάχα μου και δεν έχω την παραμικρή ιδέα αν διδάσκεται πουθενά. Για να μάθεις να μην πιστεύεις ο,τι σκατά διαβάζεις στα μπλογκ, θύμα. Βούρλο. Κομοδίνο. Τώρα που το σκέφτομαι αν διδάσκεται πουθενά- γιατί παραδέξου το, ακούγεται εξαιρετικά ηλίθιο οπότε μπορεί να ισχύει- θα έπρεπε η συγκεκριμένη σχολή να κλείσει και οι διδάσκοντες να μεταστραφούν επαγγελματικά σε κάτι πιο οικολογικό, όπως π.χ η βοσκή αιγοπροβάτων ή η καλλιέργεια πατάτας.

**Πραγματικά ονόματα γειτονιών της Αθήνας. Πριν τα καλογυαλίσουν και τα εκμοντερνίσουν.

Δώστε μου και μένα φράγκα να διαφημίσω τις μαλακίες σας

ΟΚ.

ΟΧΙ

Μου ανέβηκε η πίεση πάλι πριν λίγο. Ναι ξέρω , "στην ηλικία σου παλιόγερε" και μπλα μπλα μπλα μπλα #βάλτε εδώ γελοίο αστείο που έχω ήδη ακούσει 10^googol φορές και που με εντυπωσιάζει λιγότερο και από τη χιλιοστή γελοία ζωγραφιά του 3χρονου Θανασάκη που πλασάρεται από τη βλαμμένη μάνα του ως ο μεθεπόμενος Βανγκογκ. (Ο επόμενος είναι ήδη πιασμένος).

Γιατί μου ανέβηκε η πίεση;

Γιατί για άλλη μια φορά είδα -στο χαζοκούτι αυτή τη φορά, ούτε καν στο ιντερνέτς- μια κλασσική εκπρόσωπο της κατηγορίας "μανούλα-φουντ-μπλογκερ" να διαφημίζει με χάρη, φινέτσα και αυτάρεσκο χαμόγελο το πρωινό που τρώνε οι κόρες της και είναι πολύ γαμάτο και υγιεινό και κοιτάχτε πόσο έξυπνες είναι οι κόρες μου που τρώνε δαχτυλιδάκια από ζάχαρη, διογκωτικά, βελτιωτικά γεύσης και βενζινόκολλα. 

Ίδια φάση ακριβώς με αυτό που περιέγραφα εδώ πριν καιρό.

Πάμε λοιπόν να ξανακράξουμε λίγο; 

Αγαπητοί φίλοι, θα το πω απλά, ξεκάθαρα και σταράτα, έτσι ώστε και αναγνώστες των ιδίων αυτών ιντερνετοδιασημοτήτων να είναι σε θέση να το καταλάβουν : 

Μην εμπιστεύεστε τις μαμαδομπλόγκερζ. Όχι, σβήστο. Γράψε λάθος. Πιο γενικά: Μην εμπιστεύεστε τους μπλόγκερζ που κάνουν αντβερτόριαλ. Αυτούς που διαφημίζουν κάτι και καλά από την καλή τους την καρδιά. Ξέρω, το ειδυλλιακό σκηνικό με τα λίγο θολά εφέ στις άκρες του κάδρου και τα κοκκινομάγουλα κοριτσάκια στη λιακάδα να τρώνε τις μαλακίες που μια εταιρεία πλήρωσε τη μαμά τους να διαφημίσει είναι πολύ δελεαστικά. Γιατί λες "ε δε μπορεί, η www.μανούλασούλα.gr είναι μία από μας. Μια καθημερινή, απλή γυναίκα-μάνα-εργαζόμενη-σύζυγος, μια από τις χιλιάδες ανώνυμες ηρωίδες (όπως εγώ ας πούμε) που έχει τόσο μεγάλη ψυχάρα που μοιράζεται μαζί μας με παρρησία και αυταπάρνηση το πως μεγαλώνει αυτά τα αγγελούδια τις κόρες της. Και για να είναι τόσο ζηλευτή, δε μπορεί θα ξέρει τι πρωινό να τους δώσει για να συνεχίσουν να είναι τόσο έξυπνα".

Και αχ, κοίτα τη πέτυχε. Άνοιξε μια μέρα ένα μπλογκ έτσι για να περνάει η ώρα της. Και μετά από χρόνια σκληρής δουλειάς, να πέτυχε. Είναι τρεντ σεττερ. Είναι γνωστή. Βγαίνει στην τηλεόραση. Βγαίνει στις ειδήσεις. Βγαίνει στσι ρούγες και τα καλντερίμια. Την ξέρουν. Δε μπορεί, δίκιο θα έχει. Και αχ τι καλά που κατάφερε να κάνει το χόμπι της επάγγελμα και να ζει από αυτό.

Και ΕΔΩ αγαπητέ μου φίλε, είναι η παγίδα.

Πώς ζει; Από διαφημίσεις. Το οποίο σημαίνει, όποιος της δώσει λεφτά, θα πει ο,τι μαλακίες της πει ο πελάτης να πει. (Αυτό σημαίνει η υποσημείωση που βλέπεις σε πολλά ποστ, με τετοια γραμματάκια ότι "το συγκεκριμμένο ποστ έγινε σε συνεργασία με την εταιρεία παραγωγής ντίλντο Μπετόβεργα Α.Ε")

Όταν γράφει ή λέει αυτές τις παπάτζες λοιπόν, δεν είναι μανούλα, δεν είναι η "ιντερνετική σου φίλη" που εμπιστεύεσαι, είναι ένας επαγγελματίας που σκοπό έχει να σε κάνει να αγοράσεις το προϊόν που πουλάει. Το περιτύλιγμά του είναι η μανούλα, η καθημερινή και η απλή σύζυξ. Και συ τρως αμάσητο το παραμύθι επειδή μέχρι προχτές έγραφε τσάμπα για την καβλάντα της.

Θα μου πεις τώρα, "ρε μεγάλε, δουλίτσα κάνουν οι άνθρωποι, να βγει η μεσημεριανή χιψτερομπολονέζ να ανεβάσουν στο ινσταγκραμ, τι ζόρι τραβάς;"

Και θα ξαναπώ εγώ για να μην ξεχνιόμαστε: Δε με χαλάει η δουλειά. Ούτε καν αυτή η συγκεκριμένη δουλειά. Με χαλάει το υποκριτικό περιτύλιγμα. Έχω γνωστούς διαφημιστές και φυσικά δεν τους κράζω ούτε τους κοροϊδεύω τους ανθρώπους. Θεωρώ ότι κάνουν μια δημιουργική δουλειά, μια απαιτητική δουλειά και πάνω απο όλα μια τίμια δουλειά. Ναι και όταν μου πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Γιατί το κάνουν "επίσημα" . Χωρίς καμία "κουκούλα". Και επιπλέον γιατί όσο και αν φαίνεται παράδοξο, πλέον σε μια διαφήμιση επίσημη δε μπορείς να ισχυριστείς ο,τι στομπούτσο θες. Δε μπορεί ο αδερφός ο Καλτσόβρακος ας πούμε να βγάλει διαφήμιση που να λέει οτι η βρώμη τάδε θεραπεύει τον καρκίνο. Θα του τη βάλουν εκεί που δεν πιάνει ήλιος και τη βρώμη και τη διαφήμιση.

Ενώ η τάδε μανούλα-μπλόγκερ-σύζυγος-εργαζόμενη-γυναίκα, μπορεί να πει ο,τι μαλακία θέλει γιατί δεν το κάνει ως επίσημη εταιρεία που βγάζει μια διαφήμιση, το κάνει ως, έλα, πάμε όλοι μαζί, το κάνει ως μανούλα-μπλόγκερ-σύζυγος-εργαζόμενη-γυναίκα. Οπότε και μαλακίες να πει, ε τι; Έχει έτοιμη τη δικαιολογία: Εγώ είμαι απλά μια -έλα, παραδέξου το, ξέρεις που θα καταλήξει αυτό- , εγώ είμαι απλά μια μανούλα-μπλόγκερ-σύζυγος-εργαζόμενη-γυναίκα.

ΑΥΤΟ μου τη σπάει. Το ελάτε να κρυφτούμε πίσω από το δάχτυλό μας. Εγώ να πάρω λεφτά για να σας πουλήσω μαματζιλίκι (δική μου έκφραση, την κατοχυρώνω εδώ. Συνδυασμός από τις λέξεις μαμά και παπατζιλίκι) και εσείς επειδή είστε φαν θα με πιστέψετε. Και θα πιστέψετε ότι τα δημητριακά που δίνω στις κόρες μου έχουν 22 γραμμάρια φυτικές ίνες στα 30 γραμμάρια προϊόντος, πράγμα που δε γίνεται με καμία δύναμη, αλλά για να το γράφω εγώ, ε αλήθεια θα ναι ε; 

Και θα μου πεις, καλά ρε φίλε, αυτή πως μπορεί και κάνει παραπλανητική διαφήμιση και δεν τρέχει κάστανο; Ιδεά δεν έχω. Δεν ξέρω αν υπάρχει νομικό πλαίσιο για το αν μπορείς να ισχυρίζεσαι ό,τι γουστάρεις με μοναδική προϋπόθεση κάποτε να έκανες σεξ  στην ωορηξία και μετά από ν χρόνια λογαριασμό στο blogger. Φαντάζομαι ότι κανείς δε μπορεί να ρίξει πρόστιμο στη www.μανούλασούλα.gr όταν ισχυρίζεται ότι τα πατσούριος είναι το πιο υγιεινό πράγμα στο σύμπαν μετά τα ω-3 λιπαρά και η μεγαλύτερη εφεύρεση μετά το αυτοκαθαριζόμενο υδραυλικό μαρκαλευτήρι rabbit.

Και ξανάδα που λές σήμερα και άλλη να διαφημίζει το πόσο υγιεινά είναι τα πατσούριος και πόσες βιταμίνες έχουν και πόσο ευχαριστημένα είναι τα υπεργαμάτα παιδιά της που τρώνε αυτά και τα άλλα τα μπαλάκια με σοκολάτα. 

Και με βουρλίζει αυτό περισσότερο γιατί είναι παγίδα για παιδάκια. Άκου να δεις κυρά μου, άμα διαφήμιζες ως υγιεινό ένα πιτόγυρο με 80% περιεκτικότητα σε καμμένος λίπος, 30 γραμμάρια αλάτι στα 100 και φτιαγμένο από μύτες γουρουνιών που μεγάλωσαν στο Τσερνομπιλ ως υγιεινή τροφή για ενήλικες δε θα χα πρόβλημα. Αλήθεια. Ο ενήλικας είναι είτε το θέλει είτε όχι δέσμιος των συνεπειών των αποφάσεών του σε όλα τα επίπεδα. Οπότε εγώ προσωπικά, αν ο συγκεκριμένος γύρος μου άρεσε, θα του άλλαζα τα πατριαρχεία. Αλλά το γεγονός ότι εκμεταλλεύεσαι την αναγνωρισημότητά σου στο χώρο των βλογς (ξέρασα λίγο από τα αυτιά τώρα με αυτή την πρόταση) για να πουλήσεις μαλακίες σε "φανς" που ψάχνουν να δώσουν κάτι υγιεινό στα παιδιά τους, με κάνει να θέλω να σε κοπανάω με το καινούριο σχαροτήγανο που πήραμε, αφού τηγανίσω πρώτα πάνω του χαλασμένους κολιούς και ασφαλτόστρωση.

Εγώ στο γιό μου δε θα δώσω ούτε γραμμάριο από τέτοιες μαλακίες μέχρι να είναι αρκετά μεγάλος να αποφασίσει να καταστρέψει ο ίδιος τη συκωταριά του. Όσο αποφασίζω εγώ, το παιδί μαλακίες που διαφημίζουν μανουλομπλόγκερζ θα τις βλέπει μόνο από μακριά.

Και συ κυρία μου, οκ καταλαβαίνω. Διαβάζεις τη Μανούλα Σούλα που είναι γλυκύτατη και γαμάτη και πολύ τη συμπαθείς γιατί γράφει όπως θα ήθελες να γράφεις εσύ αν ο άχρηστος ο ρεμπεσκές ο άντρας σου δε σε είχε χωμένη όλη μέρα να φροντίζεις τα παιδιά και πολύ το χαίρεσαι που υπάρχουν άλλες μανούλες που ζουν τη ζωή που θα θελες να ζεις και αχ μια μέρα σκέφτεσαι να τα παρατήσεις όλα να γνωρίσεις έναν ιταλό δάσκαλο ισπανικών (ο,τι να ναι) με θεληματικό πηγούνι, λιοκαμμένο δέρμα και κοιλιακούς φέτες, να σε πάρει να πάτε σε μια χασιέντα μακριά να πουλάτε γλυκιά σανγκρία στο ηλιοβασίλεμα και να κάνετε παθιασμένο έρωτα στις σκάλες της Αλάμπρα αλλά αχ ποτάνα ζωή. Ναι οκ, συμπαθής η Μανούλα Σούλα, αλλά ξέρεις, παίρνει λεφτά για να σου πουλάει. Που είπαμε δεν είναι κακό. Αλλά παίρνει λεφτά για να σου πουλάει πράγματα χωρίς να παραδέχεται ότι δουλειά της είναι να πουλάει πράγματα και στα παρουσιάζει ως προσωπική της επιλογή λέγοντας ταυτόχρονα και απαράδεκτα ψέμματα για το πόσο καλά είναι αυτά τα γαμωπράγματα. Και συ τα χάφτεις αμάσητα. Ε τι να σου πω και σένα, πρόσεχε λίγο το κέρατό μου το τράγιο. Και βάλε και το ρημάδι το μυαλό σου να δουλέψει. Είναι δυνατόν τόσο επεξεργασμένες παπαριές να είναι πιο υγιεινές από ένα γαμωγιαούρτι, ένα γαμωγάλα και μια γαμωπορτοκαλάδα; (ναι ξέρω, φυτοφάρμακα, αντιβιωτικά στο γάλα, συντηρητικά στο γιαούρτι και γάμησέ μας. Ε τότε χέσε μας και δίνε στο παιδί σου αγνό σιρόπι καλαμποκιού, ζάχαρη και βελτιωτικά γεύσης που είπε η Μανούλα Σούλα ότι είναι πιο υγιεινά)

Έχει η άλλη ένα σκασμό ποστ που διαφημίζει πράγματα "από προσωπική της εμπειρία" και καλά. Και δεν σου κόφτει μωρή μπορδόχα, δεν ψιλιάζεσαι τίποτα, ότι δεν είναι γαμωδυνατόν σε όσα έχει "κρίνει ανιδιοτελώς και ειλικρινώς" να μην έχει πετύχει ποτέ κάτι που να μην της άρεσε; Σε ένα να πει "αχ το πήραμε αυτό και μας βγήκε μάπα". Όλα είναι αβυσσαλέα, επικά και συμπαντικώς υπεργαμάτα και ΠΑΡΤΑ ΚΑΙ ΕΣΥ ΤΩΡΑ ΓΙΑΤΙ ΑΛΛΙΩΣ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΗ ΜΑΝΟΥΛΑ ΣΑΝ ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ.

Οπότε, αν είσαι εκπρόσωπος μιας εταιρείας και θες να διαφημιστείς από το μπλογκ μου, στείλε μου ένα μήνυμα. Ειδικά αν προωθείς μπύρες, τσιγάρα και πιτόγυρα. Το προϊόν σου θα διαφημιστεί καταλλήλως. Αλλά ειλικρινώς. Ε, εσύ εκεί στην Αθηναϊκή ζυθοποιία, μη χαίρεσαι. Μπύρες είπα όχι τις κίτρινες σόδες που πουλάς.

Οπότε να αγαπητέ αναγνώσθα γιατί δεν πρόκειται ποτέ να βγάλω λεφτά από διαφήμιση. Γιατι αν ο χ πάσα εις έκαστος τυχαίος αποφασίσει να διαφημιστεί εδώ μέσα, αν μου στείλει κάτι και δε μου αρέσει, ξέρεις τι θα ακολουθήσει. (Και δε θέλω να βγάλω λεφτά από διαφήμιση, δεν έχω καμία όρεξη να μου υπαγορεύει ένας χαρτογιακάς που σπούδασε σοσιαλ μιντια μαρκετινγκ μανατζερ στο Down Trachanoplagia University of Wolverhamperdinston τι θα λέω. Έχω δουλειά, πληρώνομαι καλά, ευχαρισθώ).

Μανουλομπλόγκερζ κόφτε τα αντβερτόριαλ επιτελους γιατί θα οργανώσω εκστρατεία στα μπλογκ σας να πέφτει κράξιμο αρκουδέϊκο σε κάθε ποστ που διαφημίζετε παπαριές.

(χμμμμ....)

** Αυτό με το γιο το φαγες αμάσητο και ήσουν έτοιμος να γράψεις στο σχόλιο πότε έκανα παιδί ε; Θυματάρα. Έτσι την πατάς στο ιντερνετ ρε. Γιατί πιστεύεις ο,τι μαλακία σου πουν αν ο άλλος είναι "έμπιστος".

Η "πραγματική" ζωή που ναι "εκεί έξω"

Αγαπημένα μου παιδιγιά,

καιρό έχω να γράψω το ξέρω, αλλά τι να κάνουμε, το χα ρίξει σε συγγραφή σοβαρών πονημάτων και συγγραμμάτων και τέτοια και δεν είχα χρόνο , ούτε όρεξη να κάτσω να ρίξω κανα κράξιμο.

Όχι πως δεν έκραζα από μέσα μου βέβαια. Αφού ξέρεις τώρα, ο άνθρωπος ο πικρόχολος, ο μισάνθρωπος, ο γκρίνιας, ποτέ δε σταματά να κράζει. Έστω και εσωτερικό επίπεδο, μην ανησυχείτε, έχω κατεβάσει κάτι καντήλια και ειρωνίες που το φχαριστήθηκε η κατάμαυρη καρδούλα μ.

Το σημερινό μας θέμα είναι η επική ατάκα ασχετοσύνης/αμάθειας και προσπάθειας συγκάλυψης ιδίων ελλείψεων σε βασικές γνώσεις δημοτικού η οποία έχει ως εξής:

"Πφφ.. τι ασχολείσαι με αυτά, η πραγματική ζωή είναι εκεί έξω, ξύπνα"

Ας το πάρουμε από την αρχή λοιπόν, να στήσουμε το σκηνικό του εγκλήματος. 

(να προειδοποιήσομεν πως η παρακάτω αφήγηση αποτελεί συρραφή διαφορετικών καταστάσεων, απλά επειδή είμεθα και μάστορες της πένας ασούμε έχουμε το τάλαντο να τα κάνουμε όλα έναν υπέροχο αχταρμά)

Είσαι σε μια παρέα. Χαλαρότης. Ήλιος, μπυρίτσα, μεζεδάκι περιποιημένο στο κέντρο, το αγέρι σου χαϊδεύει ηδονικά το μαλλί και για πρώτη φορά εδώ και κανα μήνα δε χρειάζεσαι μααλόξ για το στομάχι. Μεταξύ τυρού και αχλαδιού, ή για την ακρίβεια μεταξύ λουκάνικου και τυροκαυτερής για κάποιο λόγο κάποιος εκφέρει απορία "επιστημονικής" υφής οπότε η κάμερα γυρνάει προς τα σένα που εκείνη την ώρα κοντεύεις να κοιμηθείς όρθιος επειδή η χοληστερίνη έχει πάει 800, η πίεση 3 απο το τζατζίκι και έχεις κοπανήσει και μισό καφάσι κοκορετσόμπυρες* και σε ρωτάνε ξερωγώ κάτι που έχουμε κανονικά ξεμπερδέψει επιστημονικά μαζί του στο δημοτικό αλλά που προφανώς ο ερωτών ήταν πολύ απασχολημένος με το να τρώει τα κακάδια του τότε για να κάτσει να διαβάσει "εμείς και ο γαμημένος ο κόσμος" - Ε Δημοτικού - ΟΕΔΒ. Μιλάμε τώρα για ερωτήσεις από επίπεδο "α δεν το ξερα οτι τα φυτά είναι πράσινα λόγω χλωροφύλλης, δεν ξέρω για φωτοσύνθεση /χρειάζεσαι φως για να φωτοσυνθέσεις/που να σκεφτώ οτι τα μαρούλια δε γίνεται να φυτρώνουν υπόγεια γιατί ειναι πράσινα" <= Αυτό έχει γίνει όντως, δεν είναι μούφα. Μπορεί να μην ήταν μαρούλια τώρα δε θυμάμαι, αλλά ήταν κάτι τόσο γελοίο.

Οπότε αφού εξηγείς και απαντάς τη γαμωερώτηση -πάντα με την ανάλογη ευγένεια και ευπρέπεια που αρμόζει σε έναν άνθρωπο που χει 3 πτυχία και δεν μπορεί να καταλάβει τι είναι η φωτοσύνθεση και το νοητικό πλαίσιο μιας λογικής αλληλουχίας αλληλοαποκλειόμενων ενδεχόμενων σου σκάει η απάντηση φασόν, η απάντηση κόπιραϊτ των απανταχού "γω έχω φάει τη ζωή με το κουτάλι, τι να μου πειτε και σεις γατάκια":

"Πφφ.. τι ασχολείσαι με αυτά, η πραγματική ζωή είναι εκεί έξω, ξύπνα"

Εγώ όμως, τέρας ψυχραιμίας: 

Η ατάκα αυτή έχει φτάσει στα ταλαιπωρημένα -από τις κακουχίες και τα τραγούδια του Παντελίδη που άκουσα μια μέρα απο αυτοκίνητο που περνούσε από κάτω - αυτιά μου αρκετές φορές, προερχόμενη κυρίως -και εδώ είναι η έκπληξη- από στόματα "μορφωμένων" ανθρώπωνε.

Το "μορφωμένων" δεν το βάζω σε εισαγωγικά με τον ίδιο τρόπο που το βάζει ένας τύπος που ποστάρει νυχθημερόν στο φεισμπουκ για ομαδες λάμδα, προφητείες, κοίλες γαίες, φεγγάρια από τουλουμοτύρι κλπ και θεωρεί όποιον έχει ακόμα και πτυχίο ειδικού απόξεσης σωλήνων αποχέτευσης πράκτορα των σκοτεινών δυνάμεων και "μορφωμένο", όχι. Το βάζω σε εισαγωγικά γιατί όπως το χουμε ξαναπεί εκατομμύρια φορές, κανένα ρημαδοπτυχίο δεν εγγυάται ότι είσαι και μορφωμένος. Έχει κει έξω κάτι αστροπελέκια με διδακτορικό που πάνε σύννεφο. Θα μου πεις πως το πήραν; ε τι να σου πω, άμα ήταν στο δικό μου χέρι δε θα χαν πάρει ούτε απολυτήριο λυκείου. (ώπα ρε υπέρτατε γαμάω επιστημονάρα Εστάριαν. Ναι σκάσε, τουλάχιστον ξέρω τι έμαθα στο γαμημένο το εμείς και ο γαμημένος ο κόσμος και δεν πιστεύω στους μονόκερους). Θα το ξαναβροντοφωνάξω δυνατά ότι δε με ενόχλησε ποτέ να μην είχε κάποιος την ευκαιρία, τη δυνατότητα ή τη θέληση να σπουδάσει κάτι, ούτε υποτιμώ αυτούς τους ανθρώπους. Υποτιμώ ιδιαιτέρως όμως τα βόϊδια που καυχιούνται ότι σπούδασαν αλλά δεν ξέρουν να χωρίσουν 1 κιλό σανό στα 2 και που οι εγκυκλοπαιδικές τους γνώσεις φτάνουν μέχρι το ποιος νίκησε στο πρώτο ριαλιτι. A ναι και αυτούς που παίρνουν την αμάθειά τους, την κάνουν ρόπαλο και σε κοπανάνε με αυτήν προσπαθώντας να της δώσουν ίση αξία με την κανονική γνώση επειδή "δημοκρατία έχουμε" ή κάπως έτσι. Το χει πει και ο Ασίμοφ.

Ενιγουει, η ατάκα αυτη ακούγεται με εκνευριστικά μεγάλη συχνότητα όποτε:

Α. Κάποιος οικειοθελώς ρωτάει τη γνώμη σου ως ειδικού σε ο,τιδήποτε, αλλά η απάντηση δε συμφωνεί με την προαποφασισμένη παπαριά που έχει στο μυαλό του, οπότε πρέπει να υποτιμήσει με κάποιο τρόπο την άρνησή σου. Οπότε πρέπει εσύ να φανείς οτι δεν έχεις ζωή κλπ κλπ κλπο και εισαι ενα κακόμοιρο χαμένο ενώ αυτός ο υπεργαμάω που τρώει σίδερα και βαράει σφαλιάρες στο Χουλκ και του μαυρίζει τα μάτια.

Β. Κάποιος ξαναρωτάει ξαναοικειοθελώς τη γνώμη σου, αλλά δε μπορεί να καταλάβει ούτε τις αντωνυμίες από την απάντησή σου και ας απάντησες με ορολογία και παραδείγματα β γυμνασίου (είπαμε, ο ερωτών έχει 3 πτυχία) οπότε αισθάνεται άσχημα που κατάφερε να πάρει 3 πτυχία και δε νοιώθει απάντηση επιπέδου "άμα πηδήξεις από το μπαλκόνι θα πέσεις κάτω και όχι δεξιά γιατί η συνισταμένη των δυνάμεων που ασκούνται πάνω σου είναι προς τα γαμημένα κάτω και όχι προς τα γαμημένα δίπλα". Αφού λοιπόν προσβάλλεται που δε σκαμπάζει γρυ, δε γίνεται πρέπει να στην πει κάπως μη γίνει ρόμπα οπότε να ξαναμανα "ππφφφφ τι ασχολείσαι η πραγματική ζωη είναι κει έξω κλπ κλπ κλπ" και να ξαναμανα κρόσσια τα νεύρα του Εσταρινάκη.

Γ. Το χειρότερό μου είναι δε, συνάδελφοι. Των θετικών επιστημών. Που όχι μόνο πέρασαν και δεν ακούμπησαν, όχι μόνο διδάσκουν παιδάκια αλλά τα διδάσκουν και αναχρονιστικές μαλακίες, δεισιδαιμονίες, προφητείες και μαγικά ξόρκια (ναι μη γελάς, δεν το λεω τυχαία) αντιμετωπίζοντας τη γαμωεπιστήμη τους σαν τι; δεν έχω ιδέα. Σαν απλά σχηματάκια σε χαρτί. Χωρίς νόημα. Χωρίς σύνδεση. Και λυπάμαι αλλά αν είσαι μαθηματικός, φυσικός, βιολόγος, χημικός κλπ κλπ και δε μπορείς να διακρίνεις τη σχέση της επιστήμης σου με την "πραγματική ζωή εκεί έξω", σε παρακαλώ φέρε το πτυχιάκι σου πίσω, (γιατί μεταξύ μας το πήρες μάλλον νύχτα) και πήγαινε κάνε ένα άλλο επάγγελμα , τίμια (όχι τίμιο, τίμια.) να προσφέρεις κάτι στην κοινωνία και στους συνανθρώπους σου γιατί τώρα είσαι βαρίδι.

Απορώ συνεχώς και αδιαλλείπτως (καλός βλαμμένος είμαι και εγώ, μυαλό δε βάζω) με το πόσο τείνει να διακωμωδείται η οποιαδήποτε γνώση, είτε "εγκυκλοπαιδική" που λέμε, είτε εξειδικευμένη. Με το που πεις τετρασύλλαβη λέξη, θα γελάσουν. Γιατί η πραγματική ζωή είναι εκεί έξω και συ δεν τη χαίρεσαι μια και την περνάς άσκοπα.

Αναφέρεις ξερωγώ το Σαβοναρόλα και τη Φλωρεντία κλπ, θρήνος. Πάει η πραγματική ζωή εκεί έξω, Ο κακομοίρης πιτσιρικάς διάβαζε "Μια φορά και εναν καιρό ήταν ο άνθρωπος" αντί να παίζει πετροπόλεμο να γίνει χρήσιμος.

Οι μισές μου ιστορικές γνώσεις π.χ είναι από τα βιβλία του Τσιφόρου, οι άλλες μισές από το "Μια φορα..". Και ο,τι αρπάξω απο δω και από κει κατά καιρούς. Δεν το λέω για να παινευτώ, το λέω γιατί νομίζουν διάφοροι οτι για να ξέρεις 5 βασικα γαμωπράγματα πρέπει να έχεις πτυχίο (του επιπέδου, έγιναν σταυροφορίες, έγιναν θρησκευτικοί πόλεμοι, έγιναν μερικές επαναστάσεις απο δω και απο κει, η Αλαμπρα ειναι μουσουλμανικό μνημείο στην Ισπανία, τέτοια. Εύκολα. Όχι υπεραναλύσεις και εμβαθύνσεις. Δε γίνεται, ειναι τεραστια η πληροφορία που υπάρχει, δε γίνεται να εντρυφήσεις στα παντα. Μάλλον γίνεται αλλά θες πιο πολύ χρόνο απο οσο έχεις.Αλλα 2 βασικα πραγματα ρε μουρχούτη, όχι μόνο με ποιον γαμιέται αυτή που παρουσιαζει το σεξιον για τις τυροπιτες στο πρωιναδικο. Και μετά είναι και οι βασικές γνώσεις που άπτονται και της ειδικότητάς σου. Δε γίνεται ρε να σαι δικηγόρος και να μην ξέρεις τι ειναι ο ουμανισμός. Είναι σα να είσαι ηλεκτρολόγος και να μην καταλαβαίνεις τους κανόνες του Κίρχοφ).

Και επιτέλους, η περίφημη "ζωή εκεί έξω" είναι ΚΑΙ η διασκέδαση, και ο έρωτας και το αραλίκι και ο χαβαλές ΑΛΛΑ ρε καρμπόγυφτα, είναι ΚΑΙ η γνώση, η λογική, η κατανόηση της φύσης και του κόσμου, του ανθρώπινου σώματος, της ανθρώπινης ψυχολογίας, της ζωής , του σύμπαντος και των πάντων. Και δεν είναι μονο 42. Έχει και άλλα.

Αλλά απο όσο έχω καταλάβει τα περιεχόμενα της "πραγματικής ζωή που ναι εκεί έξω" και μας πρήζουν τα παπάρια για αυτήν, αυτό που εννοούν όλοι αυτοί που μου την κοπανάνε στη μούρη όποτε αναφέρονται πραγματικά δυσνόητες ένοιες όπως "ισοσκελές τρίγωνο"  βρίσκονται όλα στη φράση 

"του μαλάκα ο καημός, λούσα-πούτσα και χορός"

(Η έκφραση διορθώθηκε από την αρχική και αποδόθηκε με αρσενικό υποκείμενο για να μη γίνουν τρίγκερντ υπερ-πολιτικαλι κορρεκτ τρολλζ και μας τα πρήξουν εδώ μέσα)

Αντε και May the forth** be with you αλάνια

*κοκορετσόμπυρες: Οι κλασσικές χάλια λάγκερ άγευστες του κώλου μπύρες που πίνεις 5-5 καραπαγωμένες την ώρα που γυρνά το κοκορέτσι

** επειδή η Eskarina νόμισε οτι ξαφνικά έγινα ανορθόγραφος, να σημειώσω εδώ ότι στο κεφάλι μου μέσα ακούγεται "May the forth be with you" γιατι το φαντάζομαι σα να το λέει ένας ψευδός Rodian οποτε εξακολουθεί να ειναι force αλλα ψευδό :P

Kαλά κρασά

Λοιπόν, αποφάσισα να γράψω "πολιτικό" ποστ.

Κοσμοϊστορικό γεγονός, γιατί όπως θα χετε μάλλον καταλάβει, ιστολογικώς δεν ανήκω στους "πολιτικούς" σχολιαστές εκτός από τις λίγες φορές που κράζω πράματα. Και τότε προσπαθώ να τους κράξω όλους όσο μπορώ και εγώ ο ερίφης.

Πριν ξεκινήσω να κάνουμε μερικές παραδοχές, για να ξέρετε με τι έχετε να κάνετε.

Δεν θα το παίξω ιντερνετικός ταρίφας.

Το οποίον σημαίνει ότι ξέρω τι δεν ξέρω οπότε δε μπορώ να πουλήσω μουράκλα περί των οικονομικών και των εξωτερικών πολιτικών μια και

α. Το κομμάτι του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνο για την κατανόηση μίκρο- και μάκρο- οικονομικών εννοιών, μάλλον κάηκε στις επικές διακοπές του 2005 στην Ίο με το Ζάφοντ οπότε μην περιμένετε να σας πω τεκιτσάνικα πράματα

β. Θα σας σοκάρω μια και όλοι είναι ειδήμονες στα πάντα, αλλά δεν έχω σαφή γνώμη για το ποιος είναι "ο καλός" της υπόθεσης στο ουκρανικό  ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΙΔΕΑ ΓΙΑ ΤΗ ΓΑΜΗΜΕΝΗ ΤΗ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ, το ίδιο και για την ιστορία της.-όχι πως θα με απασχολήσει το θέμα στο ποστ, αλλά έτσι το λέω γιατί γεμίσαμε ψαγμένους.

Μια πέτρα να πετάξεις, τσουπ, ψαγμένο θα χτυπήσεις. Πώς ήταν παλιά με τους προέδρους; ε τώρα με το ιντερνέτς ειναι με τους παντογνώστες.

Τεσπα ας πάει και το παλιάμπελον.

Προχωράμε στο ψητό, μέρες που ναι κιόλας.

Κοσμοϊστορικές αλλαγές βλέπω στο Ελλάντα.

Όχι λάθος, ψέμματα. Κοσμοϊστορικές αττάκες για υποσχόμενες αλλαγές βλέπω και επειδή έχω συνηθίσει από γνωστούς που όλο σεξ έκαναν αλλά γυναίκα δεν είχαμε δει ποτέ, λέω να είμαι επιφυλακτικός και να μην βγάλω συμπέρασμα μέχρι να δω κανα απτό αποτέλεσμα.

(Να πω ότι δε χάρηκα με μερικά δείγματα γραφής, ψέμματα θα πω. Χάρηκα. Και ας μην τους πίστεψα προεκλογικώς. Επίσης εύχομαι να ήμουν ο μαλάκας της υπόθεσης που δεν τους πίστεψα, πραγματικά. Και όποιος θέλει να αποτύχει η οποιαδήποτε κυβέρνηση μόνο και μόνο επειδή δεν είναι "οι δικοί του", έχω κάτι καλούς ψυχολόγους να συστήσω, αλλά δεν ξέρω αν ο ιδεολογικός μικροτσουτσουνισμός θεραπεύεται).

Οπότε, κρίση περί κυβέρνησης δεν κάνω, πολιτική ανάλυση δεν κάνω ,ε ΤΙ ΣΚΑΤΑ κάνω;

Μα, κράξιμο στον κόσμο ρε τσόλια. Τι άλλο;

Εννοείται πως ο κόσμος έχει χωριστεί σε πολλά στρατόπεδα και βγαίνει μεγάλο γέλιο στο ίντερνετς -αν δεν είσαι καταθλιπτικός ή αν δεν τους παίρνεις όλους 10000% σοβαρά, οπότε βγαίνει κλάμμα.

Αναμενόμενο κατ'αρχήν ήταν το φαινόμενο των ιντερνετικών απολογητών.

3 βδομάδες κυβέρνηση, βγήκαν ήδη στην πιάτσα οι επαγγελματίες απολογητές.

Αν κάτσεις και πάρεις σοβαρά μερικά σχόλια θα σχηματίσεις την πεποίθηση πως στο ΣΥΡΙΖΑ κλάνουν σανέλ 5 από διαμαντένιες κωλοχαράδρες. 

"Ο πρωθυπουργός σήμερα ξύπνησε και πήρε το πρωινό του". 

"ΟΑΑΑΑ ΤΙ ΕΚΑΝΕ ΠΑΛΙ Ο ΗΓΕΤΗΣ, ΤΟΥΣ ΑΠΟΣΤΟΜΩΣΕ ΟΛΟΥΣ".

"Έτσι πρέπει, ο σωστός πολιτικός να παίρνει ένα γερό πρωινό με καοτόνικ και χέμο με οβομαλτίνη για να έχει δύναμη να τσακίζει μνημονιακά τάδε".

"Ο υπουργός τάδε δήλ..."

"ΤΙ ΕΙΠΕ ΡΕ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ" -κάτσε ρε μαλάκα να τελειώσω να πω τι δήλωσε και μετά πανηγυρίζεις.

Το γέλιο βέβαια πέφτει όταν κάποιος ψιλοπάρει πίσω κάτι (έχουν γίνει ήδη μερικά τέτοια νομίζω αλλά μάλλον σε λογικά πλαίσια. Γιατί αν συγκρούεσαι με την πραγματικότητα, ε ναι οκ, λίγο νερό στο κρασί δε βλάπτει. Και ούτε και είναι μεμπτο σαφώς. Η ιδεολογία δεν πρέπει να γίνεται ιδεοληψία, σωστά; σωστά)

Οπότε εκεί, τρέχουμε να προλάβουμε τα κομμεντς παλλικάρια για να μη χάσει η βενετιά βελόνι.

Ανάλογα το τι έγινε και τι λέγεται, ή δεν καταλάβαμε καλά, ή είμαστε μέσες άκρες πληρωμένοι πράκτορες, ή είμαστε ζαβοί, ή βαλτοί ή διάφοροι συνδυασμοί, ενώ ο συντάξας τη δήλωση-κωλοτούμπα (και ξαναλέω, με μερικές κωλοτούμπες συμφωνείς, άσε που μια μεταστροφή άποψης με την είσοδο νέων δεδομένων, δεν είναι κατακριτέα. Προσαρμοσιμότητα=ευελιξία ρε) αποθεώνεται και πλήθος πουκαμισοσκιζόντων οπαδών αυτομαστιγώνεται ιδεολογικώς για την αγνότητα των προθέσεων.

Όχι δεν είναι όλοι έτσι. Και χαίρομαι που βλέπω το Ζάφοντα να μην ανήκει σε αυτή την κατηγορία-αυτό περίμενα άλλωστε.

Αλλά υπάρχουν κάτι σπαζοκλαμπάνηδες, πωω ρε αδερφέ.. νταξει, φτάνει σταμάτα. Ούτε να σε πληρών..χμμ..γουέϊτ..γουάτ;... Δηλαδή οκ, ΟΧΙ δε θα μου βγάλεις τον Καμμένο Χάϊζενμπεργκ και Μπόρ και Τέσλα και Φάινμαν επειδή τώρα αναγκαστικά συνεργάζεσαι μαζί του. Τέλος. Και ναι, έχει συμβεί.
Και παράκληση να σταματήσουν οι απανταχού απολογητές (καλά ναι εμένα μου λες) να σκυλοβρίζουν ή να μειώνουν όποιον τολμά να εκφράσει απλή ανησυχία και δυσπιστία. Ναι με τα όσα έχουν συμβεί σε αυτό το κωλοχώρι, έχω κάθε δικαίωμα να μην πιστεύω τίποτα μέχρι να το δω. Ναι και από τον "δικό σου". Που ναι, ξέρω, είναι διαφορετικός.

Επίσης να κοπει επιτέλους το "μονά ζυγά δικά μας". Κοινώς, μια συμπεριφορά που είναι κατακριτέα για τον πολιτικό αντίπαλο, είναι κατακριτέα και για τους δικούς μας. Α σιχτίρ πια δηλαδή.

Από την άλλη υπάρχουν οι πικραμένοι που δε φχαριστιούνται με τίποτα. 

Με αυταπάρνηση και πόνο μανιάτισσας μοιρολογίστρας, κλαψομανάνε ολημερίς και ολονυχτίς. Και οκ, καταλάβαμε , δεν είσαι πλέον κυρίαρχος, είσαι δευτεροτρίτοόγδοος. Και φοβάσαι. ΠΟΛΥ ΦΟΒΑΣΑΙ. ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΦΟΒΑΣΑΙ.

Και εγώ φοβάμαι αλάνι, αλλά απο εκεί μέχρι να κακαρίζω γελώντας κάθε φορά που βγαίνει μια αρνητική ή ψιλοαρνητική είδηση και να λέω καλά να πάθετε και καλα να πάθουμε και τέτοια, έχει δρόμο. Ακόμα χειρότερο είναι το να εύχομαι να μας πηδήξουσι. Εκει είπαμε.. του γιατρού. Τόσο άγχος να μας τον φορέσουν, τι να πω. Ούτε μπαμπουϊνα σε κάψες. Αλλά οκ, όταν έχεις πρότυπα συμπεριφοράς σαμαροτέτοια, ε τέτοιος θα σαι. (Ρε τι αγενής καρμπόγυφτας ο Αντωνάκης..παπαπα λίγη στοιχειώδη ευγένεια ρε. Για την παράδωση των κλειδιών λέω).

Εννοείται πως και εδώ υπάρχουν τα πληρωμένα σχόλια, δε λέω καμία δουλειά δεν είναι ντροπή, εκτός αν σε πληρώνει κόμμα για να κάνεις κλίμα υπέρ του στο ιντερνετς. (Όλα τα κόμματα, μη χαίρεσαι). Πρόσεξε, υπάρχει χαοτική διαφορά μεταξύ του "πω ρε δεν τους πιστεύω με την καμία, σκατά θα τα κάνουν και αυτοί" και άλλο το "αααχ, να αποτύχουν τα βόδια να γουστάρουμε". 

Εν τω μεταξύ, ενώ ακόμα ούτε ο Γκοτζίλα μας έφαγε, ούτε μετεωρίτης έπεσε, ούτε πυρηνικά μας έριξε κανείς ούτε τίποτα, άλλοι τον περιμένουν και τον εύχονται το Γκοτζίλα διακαώς. Άμα θες Γκοτζίλα, πήγαινε στο κοντινότερο κέντρο νεοσυλλέκτων Πέμπτη που χει μοσχαράκι και φχαριστήσου τον τι να πω πια ο μαύρος;

Μετά είναι οι κουκουέδες.

Ε δεν έχω κανα σχόλιο, δεν άλλαξαν καθόλου και ποτέ και το αναγνωρίζω. Τίμια συμπεριφορά το όχι-πάντα. Και αναμενόμενη. Είναι σα να με προβληματίζει το οτι δεν αλλάζει άποψη η εκκλησία για το σύμφωνο συμβίωσης. Εσύ το βρίσκεις περίεργο δηλαδή; όχι πε ρε.

Που και που βλέπεις και κανα σοβαρό σχόλιο αλλά μην το παραχέσουμε κιόλας ε;

Είχα και άλλα να πω αλλά βαριέμαι και εγώ, βαριέσαι και συ, τι κάνω εδώ πέρα και τέτοια..

οπότε αντε πουλάκι μου και συ σπιτάκι σου να φας λίγο να ξαποστάσεις να δεις τι θα γινει με το γιούρογκρουπ..

Άκυρες συνεπαγωγές

Πριν τον πρόλογο και πριν καν το κυρίως θέμα, να αφήσω εδώ αυτό:

και αυτό

Απάνθρωποι. Κτήνη. Ψυχάκηδες ταλιμπαν. 

Πάντα θα φοβάστε και θα τρέμετε το γέλιο. 

Βαθιά ανάσα. Γέλιο. Το φάρμακο δια πάσα νόσο και πάσα μαλακία πλην της δικιάς τους.

Θέλω να γράψω εκλογικό ποστ κατά βάθος. Ίσως ακολουθήσει μετά από αυτό, καθότι ο τρυφηλός βίος των τελευταίων ημερών με οδήγησε στην κλίνη του πόνου. ΟΚ όλος ο κόσμος είναι άρρωστος και ξεροβήχει, οπότε μια και εγώ ειμαι θύμα πάντα της εκάστοτε μόδας είπα να ακολουθήσω και να φτύσω τα πνευμόνια μου όξω. Το θετικό είναι πως έχω ιδιαίτερα σέξι φωνή (εικάζω πως είμαι 1 1/2 οκτάβα κάτω από τη συνηθισμένη μου) (ναι ΚΑΤΩ αμόρφωτα γίδια, ΠΑΝΩ είναι οι τσιρίδες) αυτή τη στιγμή οπότε πάρτε με τηλέφωνο να σας τσουτσουρώσω τσι τρίχες

Ήθελα καιρό να το γράψω το ποστ που ακολουθεί, τις άκυρες συνεπαγωγές δηλαδή γιατί παίζει πολλή τρικυμία εν κρανίω τριγύρω και ως συνήθως, μου ανάβουσι οι λαμπτήρες. Θα καταλάβεις τι εννοώ από το πρώτο παράδειγμα κιόλας:

1. Το ότι έκανες παιδί δε σημαίνει πως είσαι καλός/ικανός γονιός. Σημαίνει απλά ότι δουλεύουν τα αναπαραγωγικά όργανα 2 ατόμων. Πήξαμε στο "δεν έχεις παιδί, δεν ξέρεις από παιδιά, μη μιλάς" κάθε φορά που παρακαλάς μια "μάνα" να μαζέψει την κούκλα του σατανά που γέννησε γιατί το παιχνίδι του είναι να πάρει βενζίνη και αναπτήρα, να σε περιλούσει και να παίξει "μια βραδιά στην κου κλουξ κλαν" με τα μπούτια σου την ώρα που εσύ απλά προσπαθείς να φας ένα γαμημένο τηγανιτό λουκάνικο και να πιεις ένα ρημαδοτσίπουρο. Όχι κυρία μου, ούτε εσύ ξέρεις. Εσύ απλά γέννησες. Το οποίο ναι είναι μια θαυμάσια εμπειρία, η χαρά της μητρότητας, το μικρό σπίτι στο λιβάδι, η μελωδία της ευτυχίας και τα λοιπά, αλλά το ότι βγήκε κάτι από μέσα σου δεν έχει καμία σχέση με το αν έχεις ή όχι την ικανότητα να μετατρέψεις αυτό το κάτι που βγήκε από μέσα σου σε κανονικό άνθρωπο και όχι σε μια εγωκεντρική νευρόσπαστη γεννήτρια παραγωγής τσιρίδων. Ακόμα και ο Πατούχας και ο Μόγλης, είχαν περισσότερους τρόπους και ευγένεια από μερικά βλαστάρια σας. 

2. Το ότι είσαι "νέος" δε σημαίνει ότι έχεις πάντα δίκιο. Ιδιαίτερα ενοχλητικό μιμήδιο, όπως έχω ξαναπεί εδώ. Το ότι είσαι νέος σημαίνει μόνο πως γεννήθηκες σχετικά πρόσφατα. (τα ξανάπαμε, ξαναλέω). Από κει και πέρα, όλα τα στοιχήματα είναι κλειστά (;;; τι λέει ρε ο μαλάκας ο Εστάριαν, γκουγκλ τρανσλεϊτ έριξε και δεν το διόρθωσε;). Η ιδέα του "είμαι μικρός άρα ό,τι μαλακία ξεστομίσω πρέπει να αντιμετωπίζεται με μεγαλύτερο σεβασμό και από ιερό κείμενο θρησκείας" είναι ιδιαίτερα διάχυτη ιδεοληψία των ημερών μας, εξαιρετικά υποδαυλιζόμενη από ηγήτορες της κοινής γνώμης όπως π.χ ο εθνικός μας Λάκης. Μην τύχει και πει καμιά αρχιδιά 17χρονος, ελάτε να προσκηνύσουμε. Μεγαλύτερο και εμετικότερο πατρονάρισμα συνειδήσεων δεν υπάρχει, αγαπητοί μου 17χρονοι. Γιατί όχι, δεν έχετε πάντα δίκιο. Ναι, μερικές φορές ΛΕΤΕ ΜΑΛΑΚΙΕΣ. Όχι γιατί είστε ζώα και βόδια εξ'ορισμού (αν και μερικοί προφανώς είστε, αυτό δεν το γλυτώνεις). Αλλά γιατί είστε παιδιά. Όσο ώριμοι και να είστε για την ηλικία σας (και μερικοί είστε), θα πρέπει να ξέρετε ότι η παραγωγή ορθής σκέψης, η κριτική ικανότητα και η "εξυπνάδα" εξαρτώνται από πολλούς παράγοντες. Ο ηλικιακός/χρονικός παράγοντας δε, σημαίνει πως όσο περναν τα χρόνια, αποκτάς εμπειρίες και ΑΝ έχεις καλλιεργήσει το υπόβαθρο, έχεις και την ικανότητα να τις επεξεργάζεσαι και να βγάζεις συμπέρασμα. Αυτό λεγόταν παλιά "σοφία" και είναι διαφορετικό από τη νοημοσύνη. Και ένα βασικό συμπέρασμα απο δω είναι πως όταν αποκτήσεις τη γαμημένη εμπειρία και έχεις το κατάλληλο υπόβαθρο για να την εκτιμήσεις, θα καταλάβεις ότι ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΠΑΝΤΑ ΔΙΚΙΟ. Οπότα σταμάτα να απαιτείς να δέχομαι τη γνώμη σου χωρίς αντιρρήσεις μόνο και μόνο επειδή γεννήθηκες μετά την αποχώρηση του Γκάλη απο την ενεργό δράση. Και κατακλείδα σε αυτό: Να φοβάσαι ιδιαίτερα αυτούς που σου χαϊδεύουν τα αυτουλάκια και σου λένε πόσο υπεργαμάτος και πανέξυπνος είσαι. Και να αντιμετωπίζεις με σεβασμό όποιον έχει το θάρρος να σου πει ότι "καλά όλα αυτά, αλλά αυτό που λες είναι παπαριά γιατί το και το". (όχι αυτόν που σου λέει οτι εισαι μαλάκας επειδή είσαι μικρός. Αυτόν που σου αντικρούει το συλλογισμό σου. Όχι το άτομό σου)

3. Το ότι είσαι αριστερός δε σημαίνει ότι δεν είσαι μαλάκας. Ναι εδώ αρχίζω και βλέπω τις πρώτες σοβαρές ενστάσεις αν και οι δικοί μου οι άνθρωπες θα καταλάβουν τι εννοώ. Είναι περίπου ίδιας ποιότητας μιμήδιο με το από πάνω. "Επειδή οι άλλοι είναι βλαμμένοι -όλοι ξέρουμε ποιοι είναι οι άλλοι-, αυτό μας κάνει αναγκαστικά υπεργαμάτους φωτεινούς παντογνώστες". Σε αντίστοιχο υποθετικό διαφημιστικό φυλλάδιο γυράδικου θα ήταν κάτι σε "Ο ΘΑΝΑΣΗΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΦΤΙΑΧΝΕΙ ΧΑΛΙΑ ΓΥΡΟ, ΑΡΑ Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΓΑΜΑΕΙ". Όχι. Ξέρεις, σε μια κατάσταση κοινωνικο-πολιτικο-οικονομική, δεν έχουμε δυαδικό μοντέλο. Δεν πάει έτσι. Μπορεί άνετα σε μια τέτοια κατάσταση/κουβέντα/γουατέβα να έχουν όλα τα μέλη ταυτόχρονα άδικο, να είναι όλα τα μέλη εξίσου μαλάκες, με διαφορετικό τρόπο. Δεν κερδίζεις διαφωνία με το έτερο με τη λογική "έχεις άδικο άρα εγώ έχω δίκιο". ΟΚ, αν είσαι άντρας, ξέχνα το αυτό. Λάθος παράδειγμα. Αν είσαι άντρας, δεν κερδίζεις διαφωνία με το έτερο, τελεία. Επιστρέφουμε. Αν είσαι σήμερα αριστερός, δε αποκλείεται να είσαι μαλακοπίτουρας του κερατά. Υπάρχουν μυριάδες τρόποι να είσαι παπάρας και οι λαϊκοδεξιούρες δεν έχουν το ISO. ΟΚ έχουν, αλλά έχουν ένα από τα πολλά ISO. Έχεις και συ στην παράταξή σου, (όποια και αν είναι αυτή). Για να σου δώσω ένα παράδειγμα: Αν δεν έχεις βρει κανένα λάθος, ποτέ, αν δεν έχεις πει ποτέ για κάποιο μέλος του κόμματος (του όποιου λέμε) "Μα τι μαλακίες λέει ο πανίβλακας, ρόμπα μας κάνει", ψάχτο λίγο, πας με τα χίλια για απολογητισμό και κανείς ποτέ δεν κατηγόρησε τους απολογητές ότι είναι παγκόσμια μνημεία εξυπνάδας. Και έχει πέσει δυστυχώς πολύς κόσμος στην παγίδα "α εντάξει, δεν είμαι χίτης ή σαμαρικός, άρα ό,τι και να πω, δίκιο θα χω".  Παπάρια με σαφράν και αρμπαρόριζα σύντροφε.

4. Κόπι/πέιστ το από πάνω με αλλαγή του "αριστερός" σε "οποιαδήποτε μειονότητα που κάνει τζιζ από διαστρεβλωμένη πολιτική ορθότητα".

Εύκολα παραδείγματα, γκέι,μετανάστης,φεμινίστρια κλπ κλπ κλπ. Όχι φίλοι μου, οι ιδιότητές αυτές δεν προστατεύουν έναντι στη μαλακία. Γιατί αυτών των ιδιοτήτων υπερισχύει η ιδιότητα του "είμαι ανθρώπινο ον" η οποία εμπεριέχει στατιστικά αναγκαστικά ένα ποσοστό του "είμαι μαλάκας με περικεφαλαία". Έχουν δει και αν εχουν δει τα μάτια μας ιντερνετικά μαλλιοτραβήγματα του στυλ 

"ρε φιλαράκι, τι μαλακία είναι αυτή που είπες τώρα;"

"μου επιτίθεσαι γιατί είμαι γκέϊ/μετανάστης/φεμινίστρια/κρεπατζής" (ανάστροφο ad hominem)

"όχι, δεν σου επιτέθηκα, είπα ότι είπες μαλακία. Χέστηκα για το τι είσαι"

και μετά σκάνε οι απολογητές "δε ντρέπεσαι φασίστα να διαφωνείς με γκέι/μετανάστη/φεμινίστρια/τεχνικό απόξεσης σωλήνων/ο,τιδήποτε).

Πάρτο αλλιώς. Η μοναδική ιδιότητα που αποκλείει να είσαι βλαμμένος, είναι να μην είσαι βλαμμένος. Όλα τα άλλα παίζουν.

5. Το ότι έχεις πτυχίο,μεταπτυχιακό,διδακτορικό και ποστντοκ, ΔΥΣΤΥΧΩΣ δε σημαίνει πως δεν είσαι ζώο, αμόρφωτος και απαίδευτος. (ενίοτε και πανηλίθιος, πραγματικά)

Δυστυχώς. Το θέμα είναι εξαιρετικά πολύπλοκο. Και δεν εννοώ πτυχία μόνο από τα δικά μας πανεπιστήμια που είναι πολύ της μόδας να τα εξευτελίζουμε τόσο οι έξω από αυτά αλλά και οι μέσα. Όχι. Η μόρφωση και η παιδεία, από ένα σημείο και μετά είναι εντελώς προσωπική υπόθεση (νομίζω). Έχω αναφερθεί πολλές φορές εδώ μέσα (βλ. και προηγούμενο ) σε ανθρώπους που βόδια μπαίνουν, μοσχάρια βγαίνουν από τα πανεπιστήμια. Και σε αυτό ΔΕ φταίνε πάντα τα πανεπιστήμια. Θα σε εκπλήξω ίσως τώρα, αλλά υπάρχουν μέχρι και απόφοιτοι τεράστιων πανεπιστημίων που ναι ΖΩΑ. Και ξαναλέω, αυτό με προσωπική τους ευθύνη. Υπάρχουν άνθρωποι που η γνώση και η εμπειρία περνάνε από πάνω τους όπως η βροχή στο αδιάβροχο και δεν τους ακουμπάει. Αντιμετωπίζουν την επιστήμη τους, όποια και αν είναι αυτή σαν κάτι ξεχωριστό και αποκομμένο από αυτό που στην κεφάλα τους είναι η "κανονική ζωή" και συνεπώς, αποτυγχάνουν ως επιστήμονες. Για αυτό π.χ βλέπεις μαθηματικούς να πιστεύουν στα ζώδια, φυσικούς σε προφητείες και πάει λέγοντας. Από ένα σημείο και μετά η πληροφορία δε γίνεται γνώση και αυτό έχει ως συνέπεια όσες ασκήσεις και να χεις λύσει, όσα και αν ξέρεις, να μη γνωρίζεις την τύφλα σου. Η παιδεία είναι άλλο πράγμα, ανεξάρτητο αι έχει να κάνει με την κοινωνικοποίηση κυρίως (πάλι νομίζω). Αν έχεις καταφέρει να περάσεις από πανεπιστήμια και σχολές, να χεις κάνει έρευνα και να χεις δουλέψει με άλλους ανθρώπους γενικότερα και να είσαι ένα μονοκόματο μοσχάρι που δε μπορεί να παραγγείλει ούτε πίτσα χωρίς να τσακωθεί, να το χέσω. Αστερίσκος εδώ στο εξής: Αν είσαι ένας από τους 10 ξερωγω μεγαλύτερους επιστήμονες στο γκόσμο και οι ανακαλύψεις σου έχουν σώσει εκατομμύρια ζωές κλπ κλπ κλπ, εγώ προσωπικά σου συγχωρώ οποιαδήποτε μαλακία σε δέρνει ως άνθρωπο, δεν πα να σαι ο χειρότερος μίζερος, ματζίρης, αγενής και υπερόπτης κλάμπανος στο γαλαξία. Το χρέος σου το κανες και με το παραπάνω. 

6. Το ότι κάποιος είναι δημοφιλής, έβγαλε λεφτά και έχει οπαδούς, ΔΕΝ τον κάνει αξιόλογο,καλό άνθρωπα, άξιο εκτίμησης κλπ. Το ίδιο ισχύει για τη δουλειά του. Η δημοφιλία δεν εγγυάται "ποιότητα". (Μη χαίρεστε οι της κουλτούρας, ούτε η μη-δημοφιλία την εγγυάται)

Από που να το πιάσω και που να τελειώσω. Μην πάτε και μακριά. Πάρτε όλο τον εγχώριο συρφετό που περιφέρεται στις τηλεοράσεις. Είτε ώς "διασκεδαστές", είτε ως "παρουσιαστές", είτε ως "εκδότες" είτε ως "παρουσιαστεςεκδοτεςδιασκεδαστεςηθοποιοι" κλπ. Βλέπεις κάποιος κάνει μια παπαριά, τον κράζεις και αρχίζουν τα οπαδά "ποιος είσαι συ που θα κράξεις αυτόν που γεμίζει θέατρα και γελάει ο κόσμος". Ε τι ποιος είμαι; εγώ είμαι. Έχουμε 2 περιπτώσεις εδωπαδά:

α. Είναι δημοφιλής άρα η δουλειά του γαμάει: Όχι. Προφανές. Μάτσο τα παραδείγματα δημοφιλέστατων ανθρώπωνε που επιεικώς η δουλειά τους είναι χάλια, τα αστεία τους/η μουσική τους/οι πίνακές τους/το ο,τιδήποτέ τους υποτιμούν τη νοημοσύνη ανθρώπων που έχουν τη δυνατότητα να χειριστούν κουζίνα χωρίς κίνδυνο για τη ζωή τους. (ίδιο και στο ανάποδο: δεν τον ξέρει ούτε η μάνα του, τον ακούω μόνο εγώ και ο ξάδερφός του άρα γαμάει. Μπεεεεε)

β. Είναι δημοφιλής άρα είναι καλός άνθρωπος και αποκλείεται να ναι μαλάκας και ο,τι και να κάνει εγώ θα βγω να τον υποστηρίξω γιατί δε μπορεί, του την πέφτουν επειδή είναι πιτυχημένος στη δουλειά του. ΞαναΜΠΕΕΕΕΕΕΕ.. Άκου μαναμ, Και ο Μότσαρτ να σαι, άμα είσαι παπάρας, είσαι παπάρας. Τα 2 είναι ασύνδετα. Μάθε να ξεχωρίζεις καταστάσεις. Ακόμα και μεγαλοφυϊα να ναι ο άλλος, τίποτα δεν αποκλείει ότι μπορεί να ναι καρμπόγυφτας επικών διαστάσεων. Ξεχώρισέ τα. Δεν ειναι κακό, άνθρωπος είναι. Αν όμως στο μυαλό σου, κάποιος που σου αρέσει ως ο,τιδήποτε (μουσικός,συγγραφέας,ποιητής,ηθοποιός κλπ) πρέπει να ναι ταυτόχρονα και άγιος, σου χω κακά μαντάτα. Βγες από το συννεφάκι και κατέβα λίγο να πατήσεις το ποδαράκι στο έδαφος γιατί γίνεσαι πιο γραφικός και από 40ρα χωρισμένη που χορεύει με πάθος το "It's raining men" παραμονή πρωτοχρονιάς με τις φίλες της. Εκεί έχεις 2 επιλογές βέβαια (όταν ανακαλύψεις τον κόσμο δηλαδή): Είτε αποφασίζεις ότι επειδή ο Χεμινγουέη ήταν μεθύστακας του κερατά, σιχαίνεσαι τα βιβλία του , είτε αποφασίζεις ότι τα βιβλία του Χεμινγουέη γαμάνε και ο ίδιος ας αυνανιζόταν φορώντας τα εσώρουχα της προγιαγιάς του. Το να σου πουν όμως "πω μαλάκα, ο Οζι ο βρωμοπρεζάκιας" και να απαντήσεις "ναι αλλά τον ακούν 40 χρόνια εφτακόσαγκαζίλιον κόσμος, σκάσε και μη μιλάς", έχουμε θέμα. Ναι ο Οζι έχει καπνίσει,χτυπήσει, ρουθουνίσει και πασαλείψει το λέσι του με ο,τι παραισθησιογόνο είχε, έχει και ΘΑ ανακαλυφθεί. Χεστήκαμαν. Δεν τον ακούμε γιατί είναι τζάνκι. Τον ακούμε γιατί το War Pigs.. ε είναι το War Pigs...κατάλαβες;

είχα και 7 και 8 αλλά επειδή όπως είπαμε είμαι άρρωστος, λέω να μπουσουλήσω στην καναπεδιά με την κουβέρτα και να προσπαθήσω να πεθάνω κάνοντας όσο πιο πολύ θόρυβο μπορώ. Και λείπει και το έτερον να της σπάσω τα νεύρα "φτιαξε τσάι, μη φτιάχνεις τσάι, φέρε αυτό, φερε το άλλο, πεινάω,δεν πεινάω,που ναι το σιρόπι, που ναι οι καραμέλες, το τσάι μας τελειώνει.." δικό σας.

Καλά κρασά.

Υ.Γ: Γενικός μπούσουλας και κατακλείδα: Δεν είσαι παπάρας ΜΟΝΟ αν δεν είσαι παπάρας.

Αμετροέλληνας Robustus

Τώρα που σφίξαν οι ζέστες (άσχετο αν αυτή τη συγκεκριμένη στιγμή βρέχει σα να είναι Οκτώβρης στη Σκωτία) το ελληνικό ιντερνέτς έχει πήξει στις πολεμικές ιαχές, πασών των ιδεολογιών, αποχρώσεων, αιτιολογιών και αφορμών. Κάθομαι και διαβάζω πράγματα στο ιντερνέτς και μου φεύγει το τσιγάρο από το στόμα, ο καφές από τα ρουθούνια και η μαγκιά. Ακόμα και αν δεχτώ ότι το 50% από τις παπαριές που διαβάζω ως σχόλια σε διάφορα θέματα είναι τρολλιές, αυτό σημαίνει ότι το υπόλοιπο 50% είναι "ειλικρινή" σχόλια ανθρώπων που αντιδρούν με συγκεκριμένο τρόπο σε διαφόρων ειδών ερεθίσματα και οι οποίοι πραγματικά δε γίνεται να μην πάσχουν από κάτι που μπορεί να αποβεί επικίνδυνο για αυτούς και για τους οικείους τους.

Ψυχίατρος δεν είμαι και οι γνώσεις μου στην ψυχιατρική περιορίζονται σε συγκεκριμένα πράγματα που άπτονται των ερευνητικών μου ενδιαφερόντων, αλλά ψιλιάζομαι πως το Σύνδρομο Οριακής Προσωπικότητας σπέρνει τελευταία, όχι μόνο εδώ αλλά και παγκοσμίως. Απλά εγώ κυρίως δείγμα έχω από εδώ. Από το γνωστό και μη εξαιρεταίο "ταϊμλάϊν".

Αμετροέπεια. Στα πάντα. Οριακά συναισθήματα, οριακές αντιδράσεις. Οριακοί άνθρωποι.

Που μπορεί στη γενικότερη καθημερινότητά τους να βρίσκονται στο κλασσικό "λειτουργικό" σημείο μιας καμπύλης κατανομής, αλλά όταν χαλαρώνουν και αφήνονται ελεύθεροι, πιάνουν με απόγνωση και αυταπάρνηση αγκαλιά τα άκρα της και δε λένε να τα αφήσουν. Τα παραδείγματα άπειρα.

- Το σκηνικό με τη Σοφία Βεργκάρα, (για όσους δεν ξέρουν, κολομβιανή ηθοποιός, ευειδής και καλλίπυγος) που τόλμησε να πει "Vamos Colombia" πριν τον αγώνα της εθνικής της ομάδας με εμάς, οπότε πέσαν από κάτω οι υπερασπιστές της εθνικής μας τιμής και την πέρασαν γενεές 14. Καρκίνοι, κατάρες, απειλές, σεξιστικά σχόλια για το με πόσους κολομβιανούς παίχτες επιδόθηκε σε ακατονόμαστες πράξεις ακολασίας (ζουλεύετε παλικάριαμ;), τα κέρατά τους τα τράγια. Γιατί ως γνωστόν ακόμα και ξένος αν είσαι, απαγορεύεται να υποστηρίζεις την εθνική σου ομάδα σε ένα διεθνές τουρνουά, αν κατεβαίνουμε και εμείς σε αυτό. Καρκίνος! Ψόφος! Θάνατος! Ανωτερότητα. Πολιτισμός. Κουλτούρα. Μετά ως φυσικόν, έσκασε και η αναμενόμενη τρολλιά με το "Σύλλογο Φίλων Κόστα Ρίκα" και εκεί πραγματικά χλώμιαζες ενίοτε απο το τί έγραφαν οι Ιππότες του Παραλληλόγραμου Πληκτρολογίου. Πραγματικά συγκινητική τόση άδολη αγάπη και αγανάκτηση για την Ιερή Εθνική μας ομάδα από τεράστια μερίδα φιλάθλων του ιντερνετ, που πριν μερικά χρόνια οι μισοί μυξόκλαιγαν ότι έχουν βαβά στη μέση για να γλυτώσουν μια σκοπιά και χώναν άλλους κρυφογελώντας οτι τα κατάφεραν. (Όχι, έχω πραγματικό παράδειγμα από αυτό, δεν το λέω τυχαία).

- Μετά έχουμε τις αντιδράσεις σε ψεύτικες ειδήσεις. Η κανονική εξέλιξη ενός τέτοιου φαινομένου θα έπρεπε να είναι η εξής : Ποστάρεται μια είδηση. ΟΚ. Μας αρέσει το "μήνυμα". ΟΚ. Αλλά ανακαλύπτουμε ότι είναι ψεύτικη. ΟΚ. Σταματάμε να ασχολούμαστε, γιατί κάποιος μας ξεγέλασε ποστάρωντας ένα ψέμμα. Οπότε είναι αναξιόπιστος καραγκιόζης και δε βοηθάει τον όποιο "σκοπό" μας. 

ΟΟΟΟΟΟΧΙ. Η πραγματικότητα είναι πιο ηλίθια και από ταινία με αστραφτερούς βρυκόλακες. 

Ποστάρεται μια είδηση. Αυτοί που τους αρέσει αυτό που λέει, την ξεκωλιάζουν στην αναδημοσίευση. Αποκαλύπτεται ότι είναι μούφα. Αντί οι αναδημοσιεύσαντες (πωπω πως τον έχω το γραπτό λόγο ο ερίφης) να πάνε συλλήβδην (σε έσκισα τώρα) να κατακράξουν το συντάκτη, ξεκινάει μια απίστευτη και ασύμμετρη με το γεγονός ιντερνετική επίθεση σε όσους επισημαίνουν ότι η είδηση είναι μούφα, διαστρεβλώνοντας ο,τι ψήγμα λογικής έχει μείνει όρθιο. (Ναι. εμένα μου λες; κολυμπηθρόξυλο δεν έχει μείνει). Κάθονται και υπερασπίζονται με φανατισμό ουαχαμπίτη ιμάμη την προπαγάνδα που τους βολεύει. Γιατί ναι κύριοι και κυρίες, μια ψευδής είδηση που αποσκοπεί σε συναισθηματική και όχι λογική αντίδραση, που βασίζεται σε ψέμματα (εδώ παίζει ο κανόνας "9 μικρές αλήθειες-1 μεγάλο ψέμμα που πρέπει να καταπιείς") είναι ο ορισμός της προπαγάνδας. Και ναι, η προπαγάνδα που σε βολεύει, που ταιριάζει με την κοσμοθεωρία σου, είναι εξίσου κακή με την προπαγάνδα των απέναντι. Και αν μερικοί νομίζετε ότι έστω και "λευκά" ψέμματα ασούμε, που βοηθούν την προπαγάνδα σας, έστω και αν είναι προφανή ψέμματα, κάνουν καλό στο "σκοπό" σας, είστε βαθιά γελασμένοι. Ίσα ίσα, για αυτούς που το παίζετε πιο ψαγμένοι, πιο ιντελλεκτυέλ, πιο μορφωμένοι, πιο πολιτικά πολιτισμένοι/ανώτεροι και πιο ευαισθητοποιημένοι, το να μας κράζετε με καντήλια και ψόφους όταν ανακαλύπτουμε κατασκευασμένες ψευδείς ειδήσεις, δε μας φέρνει πιο κοντά, ίσα ίσα μας αποδεικνύει ότι είστε τα ίδια καθεστωτικά χάλια με τους "άλλους" και μας δημιουργεί αλλεργία σε εσάς. 

Επίσης μια κλασσική παρένθεση: Όταν δημοσιεύεις ρε βλαμμένε κάποια στοιχεία στο ιντερνέτς, πρέπει να καταλάβεις επιτέλους ότι ΔΕΝ είναι η ΔΙΚΗ μου δουλειά να κάτσω να βγάλω τα μάτια μου να τα ανταποδείξω. Είναι η ΔΙΚΗ σου δουλειά να μου παραθέσεις αποδείξεις και στοιχεία/νούμερα. Το βάρος της απόδειξης πέφτει σε αυτόν που καταθέτει έναν ισχυρισμό. Κατάλαβέ το. Α και τσέκαρε καλά τι γράφεις γιατί π.χ 377 γεγονότα χ σε ένα χρόνο, δεν είναι 2 γεγονότα χ τη μέρα. Κλείνει η παρένθεση.

Δημοσιεύει ένας χ παπάρας για παράδειγμα μια ωραία συγκινητική "ειδησάρα" που τσιγκλάει με την τρυφερότητα μαινόμενου σμήνους σφηκών τις ευαισθησίες χ μερίδας πολιτών.  Η είδηση αποδεικνύεται φωτοσοπιά ξερωγώ. Αντί να πάνε να του πετάξουν ιντερνετικά γιαούρτια ξεπέτσωτα, κάθονται και βρίζουν αυτούς που το αναφέρουν γιατί "το μήνυμα έχει σημασία" (όχι η αλήθεια). Όχι ρε φιλαράκι. Η αλήθεια έχει περισσότερη σημασία. Γιατί αυτός που σου λέει συνειδητά ψέμματα τώρα, άσχετα αν σου χαϊδεύει τις αυτουλάρες σου, όταν χρειαστεί και έχει συμφέρον, θα σου πει άλλα ψέμματα που θα χάψεις και δε θα ναι καθόλου προς συμφέρον σου. Αλλά τι λέω, άμα ο άλλος προτιμά να ακούει βολικά ψέμματα παρά οποιαδήποτε είδος αλήθειας.. Και όταν λέω βολικό, δεν εννοώ ψέμμα που μας κάνει "καλό". Εννοώ κάτι που επιβεβαιώνει προϋπάρχουσες θεωρίες, ιδεολογίες, ιδεοληψίες κλπ. Και αντί να κοπανήσεις αυτόν, κοπανάς εμένα που στο επισημαίνω, ως προδότη των ιδανικών και της ιδεολογίας σου γιατί "ε ναι αλλά ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΗΤΑΝ ΑΛΗΘΕΙΑ, ΑΡΑ ΕΙΝΑΙ". Περίπου.

- Τι άλλο, τι άλλο..Α ναι με τα ιατρικά. Εκεί να δεις αμετροέπεια και Σ.Ο.Π. Η μαριχουάνα λέει για παράδειγμα θεραπεύει τον καρκίνο. Θάνατος στη Big Pharma, κάντε 3 ενέσεις με μαριχουάνα να σωθείτε. Η Big Pharma είναι κλασσικά καθήκια και ένοχοι για πολλές μαλακίες. Αλλά αυτό δε σημαίνει πως άμα πάρεις 3 ενέσεις με χασισέλαιο και τις βαρέσεις θα σου φύγει ο καρκίνος. Άλλα πράγματα θα σου φύγουν μια και καλή. Κατά πάσα πιθανότητα η ικανότητα να αναπνέεις. Και όπως ξέρουμε, η αγάπη είναι το παν στη ζωή μας, αλλά το οξυγόνο είναι ακόμα σημαντικότερο. -αλλά δεν είμαι γιατρός, οπότε το λέω με πάσα επιφύλαξη-. Εκει περνάς στο πεδίο του "Ξέρετε αυτό που δημοσιεύετε είναι επικίνδυνο και μπορεί να κάνετε κακό σε απελπισμένο κόσμο που προσπαθεί να αντιμετωπίσει μια πολύ άσχημη ασθένεια και δε βοηθάτε". Όχι. ΣΚΑΣΕ. ΨΟΦΟ. ΚΑΡΚΙΝΟ ΣΕ ΣΕΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΣΟΥ ΠΡΑΚΤΟΡΑ ΤΩΝ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ. (Μακάρι, θα παιρνα και καλά λεφτά σε αντίθεση με τώρα που μου λείπουν 99 ευρώ για να βάλω στην άκρη κατοστάρικο). Και εκεί σκάει ο ametrohellenas robustus, που με γνώσεις χημείας επιπέδου "δε μπορώ να καταλάβω γιατί διαλύεται η ζάχαρη στο νερό", τρομοκρατείται μπρος σε οποιοδήποτε "χημικό" όνομα και ορολογία (α ναι θυμήθηκα άλλο τώρα ΥΔΡΟΛΥΣΗΗΗΗ ΜΠΟΥΥΥΥΥ) και είναι αναντάμ παπαντάμ εναντίον σε ο,τιδήποτε του θυμίζει ότι δεν έχει σχέση με θετικές επιστήμες. Και προσπαθεί να σε πείσει ότι 10 λεπτά στο γκουκλ σερτς σε κάνουν ειδήμονα σε θέματα επιδημιολογίας, ανοσολογίας, παθολογικής ανατομίας και χειρουργικής, έστω και αν δεν έχει ακούσει ποτέ του ούτε καν τι είναι η ομοιόσταση. Αφού το γραψε το έμπιστο site "ηαπόλυτηαλήθειαεδώ.com" που το διαχειρίζεται ένας ταμίας σε σουπερμάρκετ που έχει και ECDL, κάτι θα ξέρει παραπάνω. (Καταλαβαίνεις πόσο διπλό φέισπαλμ είναι η επίκληση στην αυθεντία ανθρώπου που δεν είναι αυθεντία. Κάτι που αποτελεί λογικό σφάλμα ακόμα και για πραγματικές αυθεντίες, όταν πρόκειται για το χασάπη της γειτονιάς, αποτελεί παράσημο αξιοπιστίας. Αν και αν μου πει ο χασάπης της γειτονιάς ότι η προβατίνα στα κάρβουνα προλαμβάνει τον καρκίνο του προστάτη, θα τον πιστέψω * :p ). Μπαϊ δε γουέϊ, ένα εξαιρετικό βιβλίο για τέτοια θέματα είναι το "Κακή επιστήμη" του Ben Goldacre, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος και λύνει πολλές απορίες. Και χώνει σε όλους. Και στους τσαρλατάνους και στη Big Pharma. Γιατί αυτό σημαίνει αμεροληψία. Να χώνεις γκάζια και να προγκάς τον οποιονδήποτε λέει παπάτζες. Τον οποιονδήποτε. Ακούς οπαδέ των βολικών ψεμμάτων; Κράζουμε ΚΑΙ τους δικούς μας.

Και κλείνω με το εξής, αμετροεπή φίλε μου: 

Το ξέρω, οι καιροί είναι δύσκολοι. Και εγώ δυσκολεύομαι. Το ξέρω, κυριαρχεί η απελπισία και όταν συμβαίνει αυτό, είναι πολύ πιο εύκολο και ανώδυνο να παλινδρομήσεις σε πιο ενστικτώδεις τρόπους αντίδρασης, παρά να μαζέψεις τα συναισθήματά σου και να στηριχτείς στη λογική σου. Άσε που το ξέσπασμα που και που χρειάζεται. Αλλά να ξέρεις, αυτοί που σε κοροϊδεύουν "βολικά" σήμερα, αύριο που θα τους θεωρείς αξιόπιστους, θα σε κοροϊδέψουν κατά πάσα πιθανότητα πολύ άβολα. Και τότε πάλι θα μου εύχεσαι καρκίνους σε περίεργα σημεία και ψόφους, αλλά ο μάγκας που σε κορόϊδεψε, τη δουλίτσα του θα την έχει κάνει. Και ίσως πάρει τη σειρά του ο επόμενος βολικός ψεύτης.

* Επ ουδενί δεν κατηγορώ τους ανθρώπους που δε σπούδασαν κάτι. Το να μην έχεις γνώσεις σε έναν επιστημονικό τομέα δεν είναι ούτε ντροπή, ούτε κοινωνικό στίγμα. Ντροπή είναι μη έχοντας γνώσεις να πιστεύεις ότι η άγνοιά σου έχει ίση βαρύτητα με αυτή ενός που έχει φάει τα παντελόνια του να μαθαίνει αυτό που εσύ "έμαθες" σε 10 λεπτά. Επίσης, μαλακίες πιστεύουν δυστυχώς και άνθρωποι με διδακτορικά και 432 πτυχία. Επειδή ποτέ δεν κατάφεραν να καταλάβουν ότι αυτό που σπούδασαν δεν είναι απλά σχεδιάκια πάνω σε ένα χαρτί. Επειδή αντιμετωπίζουν μια θετική επιστήμη σαν ξέχωρη από την "πραγματική ζωή". Τεσπα, μεγάλη κουβέντα αυτό.

Η δουλειά του να γίνεται..

Το προηγούμενο Σάββατο ήμανε με μια φιλική παρέα σε μια ωραία μπυραρία σε επαρχιακή πόλη τση βορείου Ελλάδος και μεταξύ λουκάνικου, σνίτσελ και κιλά septem, χαζολογούσαμε.

Μέχρι που έσκασε ο Ελληνάρας και το κλίμα βάρυνε.

Ξέρεις, είναι πάντα ένα ελαφρό σοκ να βλέπεις ατομάκια νεαρά, εκεί στην αρχή των 30, με κοσμοθεωρία λαμόγιου των μέσων του 80. Όχι πως δεν ξέρεις ότι υπάρχουν. Ξέρεις. Αλλά σπανίως -εμένα τουλάχιστον- σου δίνεται η δυνατότητα να τους ακούς να "επιχειρηματολογούν".

Λέγαν τα παιδιά εκεί πέρα για τις δημοτικές εκλογές και προβληματιζόντουσαν ποιον να ψηφίσουν, γιατί οι 5 από τους 6 είχαν βαρεθεί τους ίδιους και τους ίδιους μεγαλοπαράγοντες κλπ και θέλαν να δώσουν την ψήφο τους σε καναν σοβαρό άνθρωπο με όρεξη και κέφι να γίνει και τίποτα σοβαρό, οπότε έψαχναν. Αλλά τους έδωσε τη λύση ο κλασσικός, ο αρχετυπικός, ο ελληνάρας ο ίδιος : "αυτός που θα μου κάνει τη δουλειά μου - αυτός που θα με βολέψει".

 Και ενώ ευτυχώς οι άλλοι 5 του την είπαν φυσικά για αυτό, ότι κάτσε ρε φίλε, εδώ έχει γαμηθεί ο Δίας, εδώ μας έχουν σκίσει τον απόπατο, εσύ ακόμα εκεί στο βόλεμα, ο αρχοντοναμηνπωτι, εκεί . 

"Καλά καλά,ξεκινήστε να νικήσετε εσείς το σύστημα, εγώ θα πάω με τα νερά του. Ας με βολέψουν εμένα και την οικογένειά μου και να κόψετε το λαιμό σας εσείς". Ιδεολογία απείρου κάλλους, με ψυχολογική απεμπλοκή από την ατομική ευθύνη - δε φταίω εγώ, εγώ γρανάζι είμαι, έτσι δουλεύει το πράμα, έτσι δουλεύω αναγκαστικά και εγώ-, με ειρωνία προς τους υπόλοιπους -καλά καλά, αν σας βυσματώσουν κάπου πείτε όχι εσεις-, με πλήρη αδιαφορία για την προσωπική του αξιοπρέπεια. Δεν τον ενδιέφερε να φιλήσει κατουρημένες ποδιές -που έλεγε και ο θείος μου και ο πατέρας μου- για να πετύχει κάτι, δεν τον ενδιέφερε που θα μπορεί σε όλη του τη ζωή ο οποιοσδήποτε απατεώνας να τον κρατά από τα παπάρια και να του ζητάει "χάρες" επειδή κάποια στιγμή "τον βόλεψε". Όχι. Διεκδικήσεις,στόχοι και επιθυμίες αμοιβάδας: Εγώ να φάω. Τέλος.

Φυσικά όταν άκουσε πολύ λιβάνισμα από τους γύρω άρχισε να το γυρνάει στην κλασσική πλάκα. "Νταξει ρε πως κάνετε έτσι, πλάκα κάνουμε". Ναι ναι, ξέρω. Και εσύ για πλάκα θα τρέξεις μεθαύριο το πρωί στο γραφείο του χ κομματάρχη να ζητήσεις καμιά χάρη. Να του δώσεις άλλο ένα στήριγμα, να συναλλαγείς υγιώς ρε παιδί μου, ως γνήσια πιστός στις πατροπαράδοτες αρχές που τόσο σε καλό μας βγήκαν. "Δε φταίω εγώ για το πελατειακό σύστημα" έλεγε ο τυπάς. Ναι φυσικά και δε φταις ΕΣΥ συγκεκριμένα. Μόνο που είσαι πελάτης αμετανόητος. Και κανένα μαγαζί δεν κλείνει όταν έχει πελάτες. Άσε που η απενοχοποίηση της ατομικής ευθύνης, επειδή είσαι μέρος μιας μάζας που κάνει τα ίδια είναι γαμώ τα ψυχολογιά μαξιλάρια.

Φυσικά, δεν ξέρω κανέναν απολύτως άξιο και σοβαρό άνθρωπο ο οποίος ακόμα να πιστεύει ότι θα σωθεί από τα απολειφάδια του πολιτικού συρφετού παλαιάς κοπής τόσο σε επίπεδο βουλευτικών, όσο σε δημοτικών εκλογών.Όμοιος ομοίω κλπ μαδερφάκερς. Και αν στις βουλευτικές είναι δυσκολότερο να κρίνεις προσωπικά τους υποψήφιους του συνδυασμού που σε ενδιαφέρει, μια και η προσωπική επαφή είναι δυσκολότερη, σε επίπεδο δημοτικών είναι πιο εύκολο να ξέρεις ποιος από το χωριό σου ΔΕΝ είναι απατεώνας και καρεκλοφάγο λαμόγιο.

Για παράδειγμα ο συγκεκριμένος τύπος θα ήταν εξαιρετικός γαμπρός για μια άλλη περιπτωσάρα που ξέρω, που στις προηγούμενες εκλογές κατέβηκε με το σύνθημα "Κατεβαίνω μόνο και μόνο για να βάλω φυλακή επιτέλους τον αλήτη τον απατεώνα το Μαέβιους Αρπαχτίδη" και στις τωρινές κατεβαίνει μαζί με τον Αρπαχτίδη γιατί μυρίστηκε μεγαλεία, μέλλον στις περιφέρειες και βουλές και τέτοια.

Και θα μου πεις καχύποπτε Αναγνώστη των ανώδυνων -και θα χεις και δίκιο- "καλά ρε φιλαράκι, εσύ δηλαδή είσαι αθώος; άμα σου δινε θεσούλα ο Αρπαχτίδης θα λεγες όχι; Έλα τώρααα". Και θα σου απαντήσω με όλη την ειλικρίνεια που συνήθως δε με διακατέχει: Ναι. Όταν πριν χρόνια είχα την ευκαιρία για καρεκλίτσα δημοσίου σε κυριλέ θέση και τα λοιπά, είπα όχι γιατί δεν ήθελα να χρωστάω τον κώλο μου σε κανέναν παπάρα που να με κρατάει από τα παπάρια μέχρι να ψοφήσω να ησυχάσετε. Τώρα θα με πεις μαλάκα, αλλά τι να κάνουμε. Πες με. Μπορεί η αξιοπρέπεια να μην τρώγεται και να μη χορταίνεις με αυτή, αλλά εγώ πουτανάκι του κάθε Αρπαχτίδη δε γίνομαι. Α σιχτίρ δηλαδή.

Τελικά με τον αρχοντοπελάτη των βουλευτοδημαρχαίων δε βγάλαμε άκρη, μια και αρνούνταν να καταλάβει ότι ό,τι του "δώσουν" θα του το ζητήσουν πίσω με τόκο και παλούκι εκεί που δεν πιάνει ήλιος οπότε τον αφήσαμε. Τον αφήσαμε να τρέχει στα γραφεία και να φιλάει χέρια, πόδια και κώλους για να "κάνει τη δουλειά του". Και κάποια στιγμή θα τον δούμε στανταράκι να "συμμετέχει στα κοινά" ως νέος και με όρεξη και με οράματα, για να συνεχιστεί η παράδοση, μη χάσει η βενετιά βελόνι.

Γιατί από πίσω του θα χει σπείρει και αυτός νέα φουρνιά βολεψάκηδων που θα κάνουν κωλοδάχτυλα με το κιλό σε εμάς τους υπόλοιπους και θα φωνάζουν πιο δυνατά από εμάς για τα "κεκτημένα" τους όταν πάνε να τους πάρουν πίσω τα βολεψοξεροκόμματα που τους πέταξαν και "έκανα την τη δουλειά τους".

Να τελειώσω λέγοντας ότι παραδόξως για μένα και μάλλον λόγω κατάποσης ποσοτήτων Honey ale και καταβρόχθισης καυτερών λουκανικοειδών, εγώ σε όλη αυτή την κουβέντα δεν έβγαλα λέξη.

Ίσως γιατί το να μιλάς με τέτοιο βόδι είναι σα να παίζεις σκάκι με περιστέρι. (κλεμμένο, δε θυμάμαι απο που)

Εσύ παίζεις κανονικά, με τους κανόνες, αυτό τσιμπολογάει και ρίχνει τα πιονια κάτω και στο τέλος κάνει παρέλαση και χέζει πάνω στη σκακιέρα με το βρωμοκέφαλό του να πηγαίνει μπρος πίσω και το στήθος φοyσκωμένο, σα να σου κανε ματ σε 2 nsec.

ΟΣΓΖ

Θα σοκάρω κόσμο τώρα μια και θα γράψω επικό πόνημα, άσχετης θεματολογίας με το γενικότερο συνοθύλευμα χαζομάρας των Ανώδυνων. Θα πέσω στο χαμηλό υποεπίπεδο γκομενοσελίδας με συμβουλές και "δέκα πράγματα που" και τέτοιες παπάτζες.

Αλλά υπόσχομαι ότι δε θα γράφω μισά ελληνικά μισά αγγλικά όπως κάνουν οι χιψτερογράφοι των νεοκωστοπουλάδικων, λες και μεγάλωσαν στο κέντρο του Soho (που πας ρε μουρλοκακόμοιρο, Θανασάκη και Νικολέτα σε λέγαν και μεγάλωσες στις Κουκουβάουνες και στα Πετράλωνα)και μας σπάνε τα τσιμπιρδόνια, ούτε θα ενδώσω στη φτήνια της αιώνιας διαμάχης η οποία παρουσιάζει όλες τις γυναίκες ανικανοποίητες ψωνάρες καραπουτανάρες και όλους τους άντρες άχρηστους, αμόρφωτους, βρωμιάρηδες, φλώρους. (Το οποίο δεύτερο είναι και η νόρμα βέβαια σε πλείστα όσα δημοφιλέστατα σάιτια, αλλά αυτό δε θεωρείται σεξιστικό από κανέναν, ούτε από μας, γιατί στα παπάρια μας εδώ που τα λέμε. )

Οπότε, καιρός είναι να προχωρήσουμε στον ΟΣΓΖ.

Ή σε απλά ελλήνικος λάικ μα γκράντμαδα γιουζντ του σεϊ (σεϊ σεϊ, σέϊ δε μάτζικ γουοοορντ)

(όχι πες μου, δε φαίνονται γελοία;)

ΟΔΗΓΟΣ ΣΥΓΚΑΤΟΙΚΗΣΗΣ ΓΙΑ ΖΕΥΓΑΡΙΑ

Εισαγωγή - Πρελούδιο (για τους φίλους της κλασσικής)

Έχετε βρει το έτερον, έχετε περάσει το στάδιο της γλυκερής ζαχαροσύνης και χαζομάρας, αυτό που σας βρίζουν και σας πετάνε ποτήρια οι φίλοι σε κάθε τραπέζι που χουφτώνεστε και κάνετε σα 15χρονα στο διάλειμμα του φροντιστηρίου και φυσικά επέρχεται η κάμψις. Αυτό που αρχίζετε και βαριέστε τα πάντα και μεταμορφώνεστε σιγά σιγά σε αυτό το άθλιο τερατούργημα που φοράει συνέχεια πιτζάμες και καλτσάκια-λαγουδάκια, βλέπει σειρές, τρώει πατατάκια και ζολίτα με το δίκιλο, φτιάχνει περίεργες γκουρμεδιές στο σπίτι και πίνει σαν το Μπουκόφσκι σε κάθε επεισόδιο του Boardwalk empire (η σειρά επιμένω, είναι σατανικό δημιούργημα για να σε κάνει να πίνεις και να καπνίζεις μανιωδώς. Έχω πιεί περισσότερο σε 4 σαιζόν Boarwalk από ό,τι σε 15 μέρες στην Κρήτη). Οι έξοδοι περιορίζονται γιατί είστε και μεγάλοι άνθρωποι και έχετε και δουλειά το πρωί -όσοι έχετε- οπότε καταλήγετε στο προφανές συμπέρασμα: Ρε,γιατί να πηγαινοερχόμεθα σαν τους Ρομά (sic) απο σπίτι σε σπίτι, -και αν είναι και 520 χιλιόμετρα αυτό το "σπίτι σε σπίτι", ζορίζει- δεν τα μαζεύουμε όλα σε ένα σπίτι, να γίνουμε και εμείς σαν εμετική διαφήμιση μαργαρίνης για πρωινό ή κριθαρακίου Μίσκο;

Αυτό βέβαια προϋποθέτει το πολύ σημαντικό βήμα του να χουμε επιβεβαιώσει ότι το έτερον δεν είναι ψυχάκι (ναι γέλα, αλλά κυκλοφορούν ΠΟΛΛΑ εκεί έξω. Όταν λέω πολλά, εννοώ όπως έλεγα σε μια φίλη τις προάλλες, ένα 60% με προβλήματα που χρήζουν παρακολούθησης από ψυχολόγο, από το οποίο 60%, ενα 20-25% θέλει φάρμακα και παρακολούθηση εντατική μην φάει το κεφάλι του ή κόσμο), να έχουμε δει τον άλλονε ναουμ πώς είναι στις μαύρες του και να έχουμε συμφωνία σε ΒΑΣΙΚΑ πράγματα της ζωής μας. Όχι σε όλες τις λεπτομέρειες. Αν δεν ταιριάζεις στα χοντρά, το οτι συμφωνείς πως δε σου αρέσει το καμαμπέρ επειδή βρωμάει σα μασχάλη φαντάρου που σκοτώθηκε στον πρώτο παγκόσμιο και έμεινε στον ήλιο, δεν είναι αρκετό για να σε σώσει. Επίσης καλό είναι να έχουμε ξεπεράσει τις παιδικές ασθένειες των απωθημένων, ήγουν αυτή του πρίγκηπα στο λευκό άλογο οι γυναίκες και της πορνοστάρ με τα βυζιά-καρπούζια οι άντρες. 

Οπότε, είσαι έτοιμος και έτοιμη για το μεγάλο βήμα. Πάρε βαθιά ανάσα, πήδα και κολύμπα μαλάκα.

Τα απαραίτητα- τα sine qua non (πωωω μόρφωση ο γόης)

1. Ο τρόμος: 

ΝΑΙ υπάρχει. Παραδέξου το. Νοιώσε το. Κατάπιε το. Θα χεστείς πάνω σου την πρώτη φορά που θα σου περάσει από το μυαλό, την πρώτη φορά που θα το ξεστομίσεις, την πρώτη φορά που θα καταλάβεις οτι θέλει και το έτερον και την πρώτη φορά που θα πεις "πρέπει να αρχίσω να κανονίζω τις λεπτομέρειες της μετακόμισης,γιατί σε ένα μήνα πρέπει να μαι εκεί". Ο τρόμος είναι φίλος μας, είναι σύντροφος και αδερφός και δάσκαλος. Είναι το σημάδι πως δεν είσαι παιδαρέλι που πετάει στο 8ο ροζ συννεφάκι δεξιά από τη δεξαμενή με τα ζαχαρωτά μπαστουνάκια και τη λίμνη με τη βυσσινάδα, την ώρα που παιδάκια με φτερά και άρπες παίζουν λατρευτικούς ύμνους του Μπαχ (ή και την Τσικουλάτα τσικιντάϊ άμα είσαι του σπορ). Ο τρόμος σημαίνει ότι έχεις επίγνωση του τι κάνεις, των κινδύνων και των συνεπειών, καθώς και των ευθυνών. Σε κάνει να σκέφτεσαι τα πάντα, να ανιχνεύεις κακοτοπιές και να προετοιμάζεσαι. Α, αν ο τρόμος σου είναι "αχ θα χάσω την ελευθερία μου", κλάιν μάϊν φιλαράκι και κοπελιά. Αυτό περιέχει υποβόσκουσα καταπίεση και αν πιστεύεις κάπου βαθιά οτι θα σε δέσουν σε κανα στύλο και θα σου περάσουν περιλαίμιο ή αν δείχνει το έτερον τέτοιες διαθέσεις, από δω παν και οι άλλοι. Ζευγάρι δε σημαίνει κεφαλοκλείδωμα και μπουντρούμιασμα. Και έχω και παράδειγμα τον κουμπάρο μου, που είπε στη γυναίκα του "την άλλη εβδομάδα πάω ΣΚ με τον Estarian στο Βερολίνο για βόλτα" και η γυναίκα του του πε "καλά να περάσετε, φέρε κανα μαγνητάκι για το ψυγείο". Από την άλλη υπάρχει και ο άλλος που φοβάται μη χάσει την ελευθερία του και χάσει τα "γκομενάκια" λες και πριν ήταν το δώρο του Όντιν στο θηλυκό πληθυσμό και κάναν σειρά έξω από το σπίτι του για να πάρουν το σπέρμα του να διαιωνίσουν τα γονίδιά του. Νταξ, άμα κοπελιά έμπλεξες με αυτόν, καλα κρασά. Τι είπαμε; όχι μουρλά δεν είπαμε;

2. Η εξιδανίκευση  

Tο ανάποδο του τρόμου βασικά. Ναι θα το νοιώσεις. ΑΛΛΑ, να το σκοτώσεις με φωτιά. Να το πνίξεις στο νεροχύτη με διάλυμα από βραστό νερό και 20% υδροχλωρικό. Κατάλαβε ότι δεν είσαι ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος που το κάνει αυτό. Έχουν προϋπάρξει υμών δις ζευγάρια που το έκαναν και θα υπάρξουν και μετά από εσάς. Δε θα ζήσεις σε σπίτι μιας ρομαντικής κομεντί (ακούτε θηλυκά;), δε θα γίνεις η Μεγκ Ράϊαν και εγώ με την καμία δε θα γίνω ο Μπαντέρας, ούτε καν ο Panteras. Δε θα παίζει κάθε μέρα πρωινό με μαργαρίνες, (πουτάνες διαφημίσεις), φρέσκα κρουασάν, κέικ σπιτικό, τυροπιτάκια, φρούτα και φρεσκοστιμμένο πορτοκάλι. Και όταν θα παίζει μετά θα θέλω σεξ για πληρωμή. (ναι, ακούτε σύντροφοι; δεν παίζει ούτε αυτό. Όταν τα χλαπακιάσει όλα αυτά μετά θα θέλει 2 ώρες ύπνο για να χωνέψει. Οπότε σχεδιάστε το για το μεσημέρι μετά τα τσίπουρα που θα την έχει ακούσει και λίγο). Επίσης κοπελιά, στο σπίτι δε θα κυκλοφορεί μονίμως ένας ημίθεος με γυμνασμένους κοιλιακούς και τη φάτσα του αγαπημένου σας ηθοποιού (αυτού που φαντασιώνεστε στα κρυφά ) να τραγουδάει μπαλάντες του Σινάτρα για να σας ξυπνήσει. 

Αγόραροι, δε θα μείνετε με μια αχόρταγη νυμφομανή που θα είναι ντυμένη συνέχεια με La Perla ή Agent Provocateur τα οποία θα σκίζετε πρωί πρωί με την τσίμπλα στο μάτι (btw πας καλά ρε μαλάκα, ξέρεις πόσο κάνουν; άσε αυτά και σκίσε τίποτα από κανα πάγκο στην Αθηνάς.) και μετά θα πηδιέστε 12 ώρες σαν κουνέλια σε έξαψη. Ούτε θα χετε αυτή τη φαντασίωση να καθαρίζει τις χιλίων λογιών σβουνιές σας, την ώρα που εσείς θα πίνετε παγωμένες μπύρες βλέποντας θρίλλερ και τρώγοντας μπριζόλες. Θα είστε κανονικοί. Θα τα κάνετε ΟΛΑ τα παραπάνω, και τα πρωινά και τις ανωμαλίες με εσώρουχα, φτερά, λάδια , πυροσβεστήρες, τηγάνια και κοτόπουλα και ο,τι γουστάρει κανεις, αλλά ΔΕ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ η ζωή σου. Θα είσαι και με την τσίμπλα στο μάτι το πρωί, θα ξυπνήσεις και άκεφος και τσαντισμένος γιατί όλο το βράδυ έβλεπες εφιάλτες και ε, στραβοξύπνησες γαμώτο, θα αρρωστήσεις και θα τρέχει η μύξα σύννεφο, αυτή θα σκάσει μύτη με μάσκα προσώπου και μπικουτί και αλουμινόχαρτα και θα ναι σαν γκέι εκδοχή του Σρέκ, θα τσαντιστεις και θα τσαντιστεί κλπ. Ούτε βέβαια ΑΥΤΑ θα είναι η ζωή σου. Όλα μέσα στο πρόγραμμα και βγες από τις κομεντί, τις διαφημίσεις, τα βιβλία και τις τσόντες που προσπαθούν θα διαμορφώσουν την ιδέα που έχεις για το ζευγάρι, πριν χρειαστείς φαρμακάκια.

3. Η συνεννόηση

Eίστε μεγάλα παιδιά - ή θα έπρεπε να είστε, τουλάχιστον εγκεφαλικά- και μια και θα μείνετε στο ίδιο τσαρδίον, πρέπει να συννενοηθείτε για μερικά πράγματα, ακόμα περισσότερο αν ο ένας μετακομίζει στο σπίτι του άλλου και δεν πάτε κάπου να το στήσετε από την αρχή. Χρειάζεται προγραμματισμός, ψυχραιμία και ΑΜΟΙΒΑΙΕΣ υποχωρήσεις από την ατομάρα μας και την εγωισμάρα μας, καθώς και από τους καθημερινούς μας μέχρι τώρα ψυχαναγκασμούς. Αλλιώς ο καθένας σπιτάκι μας, να μείνουμε μόνοι μας να είναι όλα όπως ΑΚΡΙΒΩΣ τα θέλουμε και μετά να γκρινιάζουμε στους φίλους μας πως είμαστε μαγκούφια.

3α. Η καθαριότητα

Ο,τι είναι πεντακάθαρο ή συμμαζεμένο για μένα, δε θα είναι ΠΟΤΕ το ίδιο καθαρό για σένα (και οποιαδήποτε γυναίκα). Και δε μιλάω για τα "πλυμμένα" πιάτα που έπλυνα βιαστικά και έχουν πάνω ακόμα λίγδα και το βλέπω και το καταλαβαίνω όταν μου το δείχνουν. Μιλάω για αυτό το "πωωω το σπίτι είναι χάλια" ενώ το μόνο που βλέπω εγώ είναι ένα μαξιλαράκι του καναπέ στην πολυθρόνα και όχι στον καναπέ. Μιλάω για το κομματάκι τρίχας από τα γένια που μου ξέφυγε όταν ξυριζόμουν και έπεσε πίσω από την κολώνα του νεροχύτη και με κάποιο μαγικό τρόπο το πήρες χαμπάρι από την ώρα που πάρκαρες το αυτοκίνητο. Ναι πάρτο απόφαση, το σπίτι ΠΟΤΕ  δε θα είναι ΑΚΡΙΒΩΣ τόσο καθαρό σα φωτογραφία σε περιοδικό Χάουζ εντ Αρκιτέκτσουρ όπως το είχες τόσα χρόνια. Όπως εγώ πρέπει να πάρω απόφαση να μαζεύω τα ποτήρια του καφέ ( η χρήση απλυτηριού* όμως επιβάλλεται) να μην κατουράω εδώ και πέφτουν στο σοφρά στο διαμέρισμα της γιαγιάς στην απέναντι πολυκατοικία (ποτέ δεν είχα πρόβλημα,αλλά εσύ που έχεις, μάθε το), να μην πετάω τις κάλτσες μου όπου τις βγάλω (και όμως μαλάκα μου αυτό μου είναι δύσκολο ακόμα. Συνήθεια) και να μην πιστεύω οτι τα πιάτα τα πλένει η νεράιδα του πλυντηρίου μαγικά κάθε βράδυ (νταξ, 18 χρόνια μόνος μένω, το χουμε και αυτό. Εσύ το χεις; ή θα σου πέσει η αντρίλα άμα πλύνεις και κανα πιατικό πασάκαμ;)

3β. Ο προσωπικός χώρος

Κάτι με το οποίο έχουν πρόβλημα πολλά ζευγάρια και με κάνουν και απορώ. Το οτί είσαι σε σχέση δε σημαίνει ότι ο άλλος πρέπει να ναι πάνω σου 24/7, να σου μιλάει συνέχεια, να ασχολείται συνέχεια με την πάρτη σου. Είστε 2 ΞΕΧΩΡΙΣΤΕΣ προσωπικότητες και δεν είστε κτήμα ο ένας του άλλου. Υπάρχουν στιγμές που θέλεις να διαβάσεις το βιβλίο σου και για 2,5,10,24 γαμημένες ώρες να κολλήσεις και να μη βγάλεις κιχ. Και να μη σου βγάλουν κιχ. Εκτός αν τελούνται συντελειακά γεγονότα, όπως "σήκω γίνεται σεισμός", "γίνεται ζόμπι απόκαλυπς" και "περνάνε κάτι χίψτερ απο κάτω, πιάσε το δίκαννο". Το "μου πάει αυτό το τζην", "τελείωσε το κωλόχαρτο, πας να πάρεις;", "γυναίκα πεινάω, φτιάξε κάτι" κλπ, είναι αιτίες εκσφενδονισμού του βιβλίου στην κούτρα σου. Στα πλαίσια του προσωπικού χώρου περιέχονται και φάσεις όπως "Τώρα έχω ΣΟΒΑΡΗ δουλειά στον υπολογιστή, σε παρακαλώ μη με ενοχλείς, σκέφτομαι", "κανόνισα να πάω για τσιπουράκια με τους φίλους μου", "πάω με τα κορίτσια για τσιπουράκια" , "πάω 2 μέρες στη Νορβηγία να δω μια έκλειψη στο βόρειο σέλας" και "πάω ΣΚ με τις φίλες μου στο Λονδίνο να δω μια έκθεση στην Tate". Γκρίνιες "που θα πας τώρα, κάτσε να σε δω", "θέλω και εγώ να βγω" κλπ γίνονται δεκτές μόνο άμα ο ένας από τους 2 είναι συνεχεια με τα ρεμάλια ή τα "κορίτσια" και ο άλλος μένει μονίμως σαν το μαλάκα μέσα στο σπίτι. (Και "συνέχεια" δεν είναι 1 φορά το 3μηνο. Για να ξηγιόμαστε.) Μπορεί να μη συμπίπτουν όλα τα ενδιαφέροντά σας και τα χόμπι σας, αλλά το καλό που σας θέλω ρεμάλια, κανένας και καμία μην τολμήσει να προσπαθήσει να επιβάλλει στον άλλο κάτι που κάνει ή/και του κόψει κάτι που έκανε πριν. (Το "πηδιέμαι με ό,τι βρω μπροστά μου" δε θεωρείται χόμπι ή ενασχόληση. Το ίδιο και τα ναρκωτικά,ο τζόγος, το βρωμόξυλο κάθε Κυριακή στα γήπεδα και η ψήφος σε μαλάκες. Αυτά καλά θα κάνουν να σας τα κόψουν).  Και ναι, θα κάνετε τις ταξιδάρες σας μαζί κλπ αλλά και τα ταξιδάκια ξεχωριστά με φιλαράκια κλπ δεν είναι ούτε ταμπού ούτε αφορμή για να πέσουν κέρατα. Βγείτε από το 1950.

3γ. Διαχείριση Θυμού

Πάρτο απόφαση. Θα τσακωθείτε κάποια στιγμή. Θα αρπαχτείτε πως το λένε. Είτε γιατί είπες κάτι, είπε κάτι, το πήρες στραβά, το πήρε πιο στραβά, μπλα μπλα μπλα μπλα, θα αρπαχτείτε. Θα υψωθούν οι τόνοι. Ο πατέρας μου με τη μάνα μου είναι παντρεμένοι 40 χρόνια, ακόμα τσακώνονται. Αλλά όταν η μάνα μου πηγαίνει με τη θεία μου τσάρκα στο Μοναστηράκι για καφέ και αργήσει 1 ώρα γιατί χάζεψαν στα μαγαζιά, του λείπει. Το ζήτημα είναι γιατί τσακώνεστε και τι λέτε όταν θυμώνετε. Μην προσβάλλεις. Μπορείς να πεις χοντράδες. Μπορείς να πεις ότι αυτό που λες είναι μαλακία, ηλίθιο, αφελές, οτι έκανε μαλακία, ότι έδειξε γαιδουριά, ότι δε σκέφτηκε σωστά, ότι σε πλήγωσε, ότι έδειξε αγένεια κλπ. ΜΗΝ ΠΕΙΣ ΠΟΤΕ τον άλλο/την άλλη μαλάκα,πουτάνα,άχρηστο,άχρηστη,ηλίθιο, κλπ κλπ κλπ. Μην πεις πράγματα που ποτέ δε θα μπορέσεις να πάρεις πίσω. Εκτός αν τα εννοείς, οπότε τι κάνεις μαζί; Μην βρίσεις ΠΟΤΕ πατέρες/μάνες/αδελφούς/αδελφές. Ακόμα και αν το αντικείμενο του τσακωμού είναι συγγενής και θες να χώσεις ανελέητα, ΜΗ ΒΡΙΣΕΙΣ. Ναι, μπορεί η κυρα Μαγδάλω να ναι μαλάκω επικών διαστάσεων και να χώνεται στα προσωπικά σας και να σας πρήζει τα παπάρια. Ο άλλος/η άλλη ΤΟ ΞΕΡΕΙ. Και προσπαθεί να το διαχειριστεί. Διαχειρίσου το θυμό σου. Ναι είναι υγιές να θυμώνεις, είναι υγιές να θες να ξεσπάσεις, αλλά ο άλλος ζει μαζί σου, και αν αυτό το βρίσκεις ως δικαιολογία να ξεσπάς πάνω του θυμό που προέρχεται από αλλού, ε ουστ. Δεν είστε ο ένας η πινιάτα του άλλου. Διαφωνίες θα χεις. Αλλά ακόμα και όταν διαφωνείς και αρπάζεσαι ακόμα και όταν φτάσεις στο σημείο να χτυπήσεις πόρτα πίσω σου και φύγεις μισή ωρίτσα να καθαρίσει το μυαλό σου γιατί σου τρέχουν οι ορμόνες από τα αυτιά, πρόσεχε τον άνθρωπό σου. Για να είναι εκεί όταν γυρίσεις. Α και σε περίπτωση που μένεις στο σπίτι του άλλου, να θυμάσαι ιδιοκτήτη/ιδιοκτήτρια, μπορεί να είναι σπίτι ΣΟΥ, αλλά αυτό δεν είναι επιχείρημα που κολλάμε στο ξεράδι του άλλου. Χαλάρωσε.

3δ.Διαχείριση ελεύθερου χρόνου

Δεν είναι υποχρεωμένος κανείς να σέρνεται σε πράγματα που δεν του αρέσουν μόνο και μόνο για να "κάνουμε πράγματα μαζί επειδή είμαστε ζευγάρι".  Τέλος. Και αυτό πιάνει από "βόλτες στα μαγαζιά/τρέξιμο στις 8 το πρωί/μαθήματα λάτιν/μαθήματα κηροπλαστικής" μέχρι "ποδόσφαιρο/μπάσκετ/paintball/κυνήγι αρκούδας/συναυλία μπαλαλάικας την Κυριακή". Άλλες φορές γίνεται, άλλες όχι. Άσε που μερικές φορές, θέλουμε απλά να κάτσουμε σπίτι να σαπίσουμε. (βλέπε παράγραφο 3β). Εσύ κάνε ο,τι θες.

3ε. Το παρελθόν

Υπάρχει, καλά ή κακά ήταν, ο καθένας έχει την ιστορία του, με πίκρες ,με γαμωσταυρίδια, με καριόλες, με μουρλούς, με One night stand, με καλές σχέσεις που δεν τράβηξαν, με κακές που εγκλώβισαν, με γκόμενες που δε σου κατσαν, με γκόμενους που σε κορόιδεψαν κλπ. Καλά κάνουμε και το χουμε και μακάρι να το χουμε και μεγάλο γιατί χωρίς εμπειρίες, εγώ σε φοβάμαι. Αλλά απογαλακτίσου από αυτό, ξεκόλλα από τα απωθημένα και από τις μαλακίες στον εγκέφαλό σου και προχώρα μπροστά. Ναι η τσουλάρα που σου κανε τις ανωμαλίες του αιώνα αλλά στα φόραγε με 2 ομάδες μπάσκετ και 12 καναδούς έφιππους αστυνομικούς σου πλήγωσε τον εγωισμό. Στα παπάρια μας. Ο καθένας τις επιλογές του και γεια χαρά και ώρα καλή στον κώλο της και αέρα στα βυζιά της. Το ίδιο για τον επιθετικό γόη μπάρμαν που σε έκανε γυναίκα και μετά ανακάλυψες οτι είναι και αυτός εξυπηρετικό αγόρι και δε λέει ποτέ όχι κλπ κλπ κλπ.  Η τσουλάρα και ο μπάρμαν θα έπρεπε να σε κάνουν να εκτιμήσεις τους ανθρώπους που είναι σπαθί και αληθινοί. Όχι να καταραστείς άντρες γυναίκες ως βόδια.Ναι, παιδικές ασθένειες, ξεπέρνα τες. Οι ζωντανοί με τους ζωντανούς και οι πρώην με τους πρώην.Μη ντρέπεσαι για το παρελθόν σου, μοιράσου το. Κανόνισε όμως να το χεις παρελθόν. Να μη σε βασανίζει.

4. Τα κοινά σημεία

Mπορεί παλιά τα ετερώνυμα να έλκονταν, αλλά προσπάθησε όχι να συγκατοικήσεις, να συνομιλήσεις για πολλή ώρα με άνθρωπο με τον οποίο δεν έχεις ΤΙΠΟΤΑ κοινό. Π.χ βάλε με εμένα να μιλήσω με άνθρωπο που δεν καταλαβαίνει από χιούμορ (δείκτης κατανόησης π.χ: "Η ζωη του Μπράιαν" και το Black Adder δεν ήταν αστεία), που δε διαβάζει βιβλία, που ξενερώνει με τα ταξίδια γιατί δεν του λέει τίποτα το εξωτερικό, που έχει παντελή άγνοια από επιστήμες και θεωρεί τον οποιοδήποτε κατάφερε να σπουδάσει "σπασικλάκι" και που είναι σταυροφόρος (με την ευρεία ένοια). Ε τι να πω; Μούγκα. Μπορεί να ναι καλό, χρυσό και άγιο παιδί, αλλά εγώ δεν έχω να πω και να κάνω τίποτα μαζί. Ε πως π.χ θα κατάφερνα να γουστάρω τόσο πολύ ένα τέτοιο άτομο ώστε να μείνω μαζί του. Για αυτό, αν αυτά που σε χωρίζουν είναι περισσότερα από αυτά που σε ενώνουν, οκ άσε τις συγκατοικήσεις και ρίχτο στην τρελίτσα και ανώμαλο και πολύ σεξ, μέχρι να γίνετε μπλε. Γιατι οκ, για να κανεις κάτι με τόσο διαφορετικό άνθρωπο, έχεις άλλα κίνητρα. Μην κρύβεσαι. Το χω περάσει. Ένα τριμηνάκι με πορτοκαλάδες και βιταμίνες ήμουν. Αλλά δεν την άφηνα να ανοίξει το στόμα της αν δε φορούσα κράνος πρώτα. Για να μείνεις μαζί πρέπει να χεις κοινά. Πολλά. Δε γίνεται να είσαι ίδιος ποτέ, αλλά αν η τομή είναι κενή, η ένωση δεν πιάνει. (οι των θετικών θα εκτιμήσουν το λογοπαίγνιο. Ελπίζω. Μου άρεσε. Ήταν καλό).

5. Το χωροταξικό

Πρακτικά πράγματα. Έσονται 2 σπίτια εις ένα. Άθλος.  Είστε πλέον ο ένας πάνω στον άλλον (με πολλούς τρόπους, οι περισσότεροι από αυτούς ιδιαίτερα ευχάριστοι και ψυχαγωγικοί). ΠΟΥ ΘΑ ΜΠΟΥΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΡΕΕΕΕΕ; Εδώ φίλοι, μπαίνουν κάποιες υποχωρήσεις στο παιχνίδι γιατί αλλέως, είπαμε, μείνε μόνος σου και κάνε το μουσείο να μείνει απαράλλαχτο. Η χωράκλα σου που μέχρι πριν σου φτανε και σου περίσσευε, τώρα πλέον διαιρείται με το 2, αν και όχι ακριβώς, ειδικά στις ντουλάπες. Τα ρούχα ενός άντρα π.χ συνήθως χωράνε σε μισή ντουλάπα, καλοκαιρινά,χειμωνιάτικα και παπούτσια. Δεν έχω γνωρίσει ποτέ γυναίκα που να της έφταναν οι ντουλάπες της, ακόμα και αν της παραχωρήσεις χώρο στο υπερδιάστημα και τις τσάντες του Σπορτ Μπίλι. ΑΝ εμφανιστεί κενό, θα την πιάσει μια ακατανίκητη επιθυμία να το γεμίσει με κάτι που  ανακαλύπτει τη στιγμή ανίχνευσης του κενού, ότι το χρειάζεται απεγνωσμένα. Το οποίον σημαίνει ότι ακόμα και αν είσαι ο Ταρζάν και η γκαρνταρόμπα σου αποτελείται από ένα κολλητό μαγιό από δέρμα λεοπάρδαλης και ενα πέτρινο μαχαίρι, 

ΔΕ ΧΩΡΑΣ

Εκεί φίλε άνδρα, μια και συνήθως διαθέτεις καλύτερη εικονοχωρική αντίληψη από το έτερον, πρέπει να ανασκουμπωθείς και να δημιουργήσεις χώρο στις ντουλάπες, στο σπίτι, στο πάρκινγκ, στο γκαράζ, παντού. Και πίστεψέ με, μπορείς. Στη διαδικασία, πετάς και μερικά μερεμέτια στο σπίτι που ενοχλούν εσένα (κάτι καζανάκια που τρέχουν, κάτι σταντ για σαμπουανοκρεμοτετοια στο μπάνιο), κάτι σιφόνια, κάτι βρύσες, τέτοια. Έτσι δείχνεις και ότι το πονάς το σπίτι, και οτι νοιάζεσαι για τα απλά αλλά καθημερινά και οτι το χεις το μαστοριλίκι. (Προσοχή, ποτέ δε σκύβουμε με τζιν, δε θένε κώλο υδραυλικού στα μούτρα τους, μην πέσεις στο επίπεδο μπαρμπα Τανάση μαστοράντζα.). Το πράγμα θέλει σχεδιασμό, συντονισμό και αποφασιστικότητα, ειδικά στο να πεταχτεί επιτέλους άχρηστη σαβούρα ετών που κρύβεται παντού και που ο ιδιοκτήτης του σπιτιού ούτε καν φανταζόταν οτι υπήρχε. Επίσης ο μετακομίζων πρέπει να πάρει απόφαση πως οι γόπες των τσιγάρων από ένα φαγοπότι πριν 12 χρόνια δεν αποτελούν κατάλληλο ντεκόρ για ένα νέο σπίτι,μάλλον πρέπει να πεταχτούν μαζί με τα ραγισμένα σφηνοπότηρα που έκλεψε από όργιο στην Ίο και ότι πρέπει να αφήσει πίσω στο πατρικό σε χαρτόκουτα τους ελέγχους της β' γυμνασίου.

Επίλογος

Το αποφάσισες, τρόμαξες μέχρι ακράτειας αερίων, χάρηκες, ξανατρόμαξες, ξαναχάρηκες, σε έπιασε μια μικρή αλλά σημαντική κρίση πανικού και αμφιβολίας και παίρνεις βαθιά ανάσα και προχωράς στο μεγαλύτερο Auto da fe της ζωής σου, μετά από την αγορά εκείνου του χοτ ντογκ σε βενζιναδικο στη Γερμανία που ήταν περίπου συνομήλικό σου όταν οι Σουμέριοι έχτιζαν Ζιγκουράτ. Τώρα ήρθε η ώρα να το απομυθοποιήσεις, να το χαρείς ,να το διακωμωδήσεις, να το κάνεις μπίλιες και να το υποτάξεις, μαζί με το έτερον. 

Ξεφτίλισέ το σου λέω. Δώσε δούλεμα δια-σχεσιακό, δέξου το δούλεμα των φίλων, δέξου το δούλεμα του ετέρου, δώστου να καταλάβει.

Και μετά μια ωραία πρωϊα, πάρε τα πραγματάκια σου, πες αντίο στο εργένικο σπίτι, κοίτα μπροστά και ξεκίνα από την αρχή, αλλού. 

(Και πάρε και κράνος. Τα τσόκαρα είναι της μόδας και πονάνε)

Σημείωση:

Απλυτήρι: Το ένα ποτήρι που κρατάς και δεν πλένεις και περιφέρεται μέσα στο σπίτι για να πίνεις ολη μερα απο κει νερό. Το βρήκαμε στο Πλαθολόγιο