Μια παλιά ιστορία

Πάνε πολλά χρόνια, αλλά θα προσπαθήσω να θυμηθώ.
Λογικά, αυτή η ιστορία έπαιξε κάπου μεταξύ 1988-1990 γιατί ή τελείωνα το δημοτικό ή ήμουν πρώτη γυμνασίου.Μάλλον ξεκίνησε η ιστορία λίγο πριν την πτώση του καθεστώτος Τσαουσέσκου γιατί έτσι εξηγείται πιο εύκολα η συνέχεια. Θα δεις..
Δίπλα από το σπίτι μας, είχε γκρεμιστεί ένα μεγάλο νεοκλασσικό και οι καννίβαλοι ιδιοκτήτες έχτιζαν ένα τεράστιο τετράγωνο κλουβί.
Μια μέρα λοιπόν, η γιαγιά ξεκίναγε να πάει στη λαϊκή και είδε στο γιαπί έναν άνθρωπο να κοιμάται. Γνωστή φαν των απανταχού κατατρεγμένων, των σήριαλ με "φυλακομένες" και άξιο τέκνο της γενιάς της Κατοχής, η γιαγιά συγκινήθηκε και πήγε να δει τι παίζει.
Έτσι, μπήκε στη ζωή μας ο Γκεόργκι. Είχε έρθει με τα πόδια από τη Ρουμανία και μια και ήταν ηλεκτρολόγος -αν θυμάμαι καλά- ο εργολάβος που έχτιζε την οικοδομή τον είχε προσλάβει πριν μερικές μέρες. Ο Γκεόργκι όμως δεν είχε που να μείνει μια και δεν του φτάναν ακόμα τα λεφτά. Οπότε την έπεφτε στο γιαπί το βράδυ, ξυπνούσε το πρωί και δούλευε, και δεν έχω ιδέα τι και που έτρωγε.
Μέχρι που τον πέτυχε η γιαγιά. Ο Γκεόργκι από ελληνικά ήταν ακόμα ψιλοάκυρος, αλλά από αγγλικά σκάμπαζε περισσότερα. Το απόγευμα, μετά τη δουλειά, ήταν στο σπίτι της γιαγιάς. Η γιαγιά του μαγείρεψε τη σπεσιαλιτέ (κοκκινιστό κρέας με χοντρό μακαρόνι) να φάει να την κάνει ταράτσα, του έδωσε ρούχα και παπούτσια και με κατέβασε για διερμηνέα να ακούσουμε την ιστορία του.
Όλοι την πειράζαμε τη γιαγιά πάντα για το πόσο πονόψυχη ήταν. Την πείραζαν οι δυό γαμπροί ότι "για να νοικιάσεις το σπίτι τι διάολο προϋπόθεση έχεις; να μην έχουν μία να πληρώσουν;" . Από το συγκεκριμένο σπίτι είχαν -και έχουν- περάσει μέχρι τώρα, όλοι οι κατατρεγμένοι της γης. Τέλος πάντων.
Η γιαγιά άκουσε λοιπόν την ιστορία του Γκεόργκι και της έφυγε η μαγκιά. Δεν την πάλεψε μία. Από τα λίγα που θυμάμαι και εγώ, θυμάμαι κυνηγητά σε τραίνα, ύπνο στα βουνά, ποδαρόδρομο μέχρι εδώ και τα λοιπά. Εκεί που λύγισε όμως ήταν όταν μάθαμε πως ο Γκεόργκι δεν ήταν μόνος, είχε και μια γυναίκα και ένα παιδί που έπρεπε να φέρει μαζί του γιατί στη Ρουμανία...
Από κείνη τη μέρα, τον καβατζώσαμε σώγαμπρο τον Γκεόργκι. Το σπίτι που νοίκιαζε η γιαγιά ήταν άδειο -αν θυμάμαι καλά- και του το έδωσε. Ούτε νοίκια ούτε τίποτα. Τα μεσημέρια ο Γκεόργκι έτρωγε -που αλλού- στη γιαγιά και τα απογεύματα τράβαγε διπλοβάρδιες. Του έψαξε και ο πατέρας μου καναδυό δουλειές, άρχισε να τη βολεύει σιγά σιγά.
Ένας εξαιρετικός κύριος, συμπαθέστατος, σοβαρότατος και αγωνιστής του κερατά. Τον βοηθήσαμε όπως μπορούσαμε και όποτε έλεγε να μας "ντώσει κάτι γκια ευκάριστω"  η γιαγιά έβγαζε νύχια.
Μετά από κάποιους μήνες, που είχε ψοφήσει στη δουλειά, και μάλλον είχε πέσει και το καθεστώς, ήρθαν και η γυναίκα του και ο πιτσιρικάς, ο Μπογντάν; κάπως έτσι. Τότε ο Γκεόργκι λοιπόν είπε στη γιαγιά ότι "άκου να δεις, με τάισες, με φιλοξένησες, με βοήθησες, αλλά εγώ κοπρίτης δεν είμαι, τώρα που στάθηκα στα πόδια μου θα πάω να νοικιάσω ένα σπίτι να μείνουμε κανονικά. Και όχι δε θα μείνω εδώ γιατί ξέρω ότι θα μου πεις νοίκι το 10% από αυτό που θα πλήρωνα κανονικά."
Έτσι λοιπόν, μετακόμισαν δυό δρόμους παρακάτω. Φυσικά οι σχέσεις μας δεν χάλασαν και η γυναίκα με τον πιτσιρικά ήταν πολύ συχνά σπίτι μας ή η γιαγιά στο δικό τους.
Κάποια στιγμή μας είπαν ότι μπορούν πλέον να φύγουν από την Ελλάδα και την έκαναν για Καναδά.
Πριν δύο χρόνια μας ήρθε μια κάρτα από το Τορόντο. Με ευχές, ευχαριστίες και "ποτέ δε θα σας ξεχάσουμε" κλπ.
Δυστυχώς η γιαγιά δεν ζούσε πλέον για να τη δει να χαρεί.
Η ιστορία, διαβεβαιώ οποιονδήποτε θα μπορούσε να δυσπιστήσει πως είναι 100% αληθινή και προσωπικότατη και δε δέχομαι κουβέντα.

Γιατί την είπα τώρα εδώ;

Για να μπορώ να πω ελεύθερα και χωρίς κανείς να μπορέσει να με κατηγορήσει για ρατσισμό, ότι με αυτό το πανηγύρι που έστησαν οι επαναστατικοί φωστήρες στη Νομική διαφωνώ κάθετα, οριζόντια, διαγώνια και σε βάθος.
Και για να μπορώ να πω και χωρίς να γίνω γραφικός, ότι άμα έχεις κότσια, πάρτον σπίτι σου αλάνι και βοήθησέ τον έμπρακτα. Όπως έκανε η κακομοίρα η γιαγιά μου. Ντάξει;

Update : Και επειδή θυμήθηκα μετά από πολλά χρόνια όλη αυτή την ιστορία, είπα να τους ψάξω στο FB. Τον βρήκα τον πιτσιρικά και πιάσαμε κουβέντα. Αυτός δε θυμάται και πολλά πολλά, γιατί ήταν 5-6 χρονών τότε αλλά θυμήθηκε όλο το σκηνικό. Η οικογένεια ζει ακόμα στο Τορόντο και περιμένω να μου πουν λεπτομέρειες πως την παλεύουν. :D

O,τι ζητήσει η αγορά

Οκ, είναι γνωστό και προφανές. Ο,τι πουλάει, αυτό προωθούμε. Μια επιχείρηση, ένας οργανισμός που θέλει να βγάλει κέρδη, κοιτάει να πουλήσει ό,τι έχει πέραση.
Τρώει ο κόσμος σαν τρελλός ρόκα-παρμεζάνα στα εστιατόρια; Ε εγώ που είμαι μανάβης θα πουλήσω ραδίκι και μπρόκολα; 2 τονους Ρόκα στη βιτρίνα θα πουλήσω.
Θέλει ο κόσμος tablet pc και μικρά εντυπωσιακά μπλιμπλίκια; Εγώ τι θα πουλήσω; Άβακες και κομπιουτεράκια;
Όχι βέβαια.

Έτσι λοιπόν και το "Υπουργείο" Αμάθειας και Εθνικής Κατρακύλας που λειτουργεί τώρα τελευταία μάλλον ως σουπερ μάρκετ, αποφάσισε να κόψει τις παχυλές υποτροφίες διδακτόρων και μεταδιδακτορικών του έτους 2011 που έδινε μέσω του ΙΚΥ. Τα ρετιρέ των 450-600 ευρώ έπρεπε να κοπούν άλλωστε. Γιατί όλοι μας ξέρουμε κάποιον υποψήφιο διδάκτορα απο δώ ή απο κει και βλέπουμε τον τρυφηλόν βίον που διάγει.

Αι αποδείξεις δεξά

Κότερα, μερσεντέδες, μπουζούκια, Μύκονοι, Ίμπιζες κλπ κλπ. Αφού να φανταστείς στο Άσπεν τώρα τα Χριστούγεννα, πέτρα να πέταγες στην τύχη, 3-4 διδάκτορες έλληνες θα πετύχαινες. Χαμός σου λέω.
Να τις προάλλες λέει, ήταν ένα ωραίο πάρτυ στο St. Moritz και μιλάμε ένα τσουπ να κάναμε, μια σημαία θα βάζαμε και θα το παίρναμε το χωριό. Μιλάμε 100% έλληνες διδάκτορες στο Φορ Σίζονζ. Να μας κυνηγάνε ρε με τα φουα γκρα και τις μπελλούγκες να φάμε -είμαστε και βλάχοι και δεν το συνηθίζεις εύκολα το φουα γκρα, πρέπει να εκπαιδευτεί ο ουρανίσκος σου. Και να τα σατώ Λαφίτ, και να οι Μοέτ και να οι αστακοί αμερικαίν, να τα μενταγιόν ελαφιού με σως παπάγια, να τα ανάκλιντρα, χαμός σου λέω.

Καταννοώ βέβαια τη λογική της υπουργού που είναι υπεύθυνη για τη διάλυση της παιδείας καθώς και των εξαίρετων συμβούλων της. "Τι θέλει ο κόσμος". Αυτό.
Έχεις ρωτήσει κανένα 15χρονο τι θέλει να γίνει όταν μεγαλώσει και σου πε "θέλω να κάνω διδακτορικό στη φυσική"; "θέλω να κάνω διδακτορικό στη γενετική"; "θέλω να γίνω αστροφυσικός;" "θέλω να κάνω τεχνητή νοημοσύνη σε ιατρικές εφαρμογές"; όχι. Τραγουδιστής θα θέλει να γίνει το παιδί, μοντέλο, ηθοποιός, παρουσιαστής, αστρολόγος, πρωινατζής, τέτοια.
Για αυτό λοιπόν τι να τις κάνουμε τις παχυλές υποτροφίες στο ΙΚΥ, όταν οι έλληνες διδάκτορες δεν απολαμβάνουν ούτε δευτερόλεπτο προβολής από τα κανάλια και τα περιοδικά;
Έχεις δει το κοινό των ριάλιτι; Ποιος δε θέλει να μπει σε ένα Μπιγκ Μπρόδελ, ένα Εργαστήρι Δόξας, ένα Γραικο-είδωλο ένα παράθυρο ρε αδερφέ στη διασημότητα, τη γκλαμουριά και το χαϊλίκι.
Και κάθεται ο άλλος και μας τσαμπουνά για υποτροφίες για επιστήμονες και παπάρια μάντολες. Όταν υπάρχουν δουλειές όπως του αστρολόγου, του χειρομάντη, του παρουσιαστή, του πρωινατζή κλπ που χωρίς πολύ κόπο λαμβάνεις πολλή δόξα και χρήμα, θα πάει το άλλο το παλλικαράκι να σπουδάσει ν χρόνια και μετά να παίρνει 800; και να μην τον ξέρει ο θυρωρός της πολυκατοικίας του;
Ε όχι! ΑΙΣΧΟΝ! Έπρεπε να παρθούν άμεσα και ρηξικέλευθα μέτρα για να αντιμετωπιστεί αυτή η κατρακύλα.

Έτσι το κονδύλι που κόπηκε από το ΙΚΥ, θα μεταφερθεί στο κονδύλι υποστήριξης της Γιουροβύζιον για άλλη μια φορά. Γιατί μην το γελάς Αναγνώστη, η Γιουροβύζιον δεν είναι παίξον-κάγχασον. Είναι μεγάλη εθνική ιστορία. Μιλάμε για αβυσσαλέα προβολή του ελληνικού πολιτιζμού στα εξωτερικά. Σκαμπάζουν νομίζεις οι κουτόφραγκοι από θετικές επιστήμες και τέτοιες αηδίες; ΟΥΧΙ ! Θέλουν και αυτοί, όπως και εμείς, να ξεσκάσουν, να λικνίσουν τα αποτριχωμένα οπίσθιά τους, να το ρίξουν έξω ρε αδερφέ, γιατί ως γνωστόν "και αυτά χρειάζονται". Δε χαίρεσαι, δεν αισθάνεσαι εθνικά και προσωπικά υπερήφανος όταν αλαλλάζοντα πλήθη φωνάζουν  ΓΚΡΙΣ-ΓΚΡΙΣ-ΓΚΡΙΣ σε μεγάλα στάδια της Ευρώπης; Δεν πορώνεσαι και συ μαζί με τα μόγγολα του Σταρ; Δεν τα παίρνεις όταν υπάρχει κάποιος καλύτερος από σένα; Δεν ρίχνεις επικές τσιρίδες όταν βγαίνει ο Σάκης, ο Μάκης, ο Σούλης, ο Λούλης και άλλα εθνικά ινδάλματα και κάνουν τα τσαλίμια τους υπό το φως των προβολέωνε - με τα πλήθη από κάτω να παραληρούσι; Ε ποιος τις γαμεί τις υποτροφίες τώρα αδερφέεεε!!

Αυτό το κόψιμο των τρισεκατομμυρίων που μοιράζονταν δε σε έλληνες επιστήμονες που τους φεύγει ο τάκος για 600 ευρώ (ναι ξέρω υπάρχουν και λαμόγια και τεμπέληδες και χασοχρόνηδες.
Αλλά άμα δε βγάλεις παπέρι, δεν πέφτει το κασέρι) έρχεται μερικούς μήνες μετά από μεγαλοπρεπείς ανακοινώσεις από την Κοιλάδα της Σιλικόνης, ότι "θα δώσουμε κίνητρα στους έλληνες επιστήμονες να γυρίσουν πίσω. Να ερευνήσουν, να μεγαλουργήσουν, να δώσουν στην πατρίδα το φως της γνώσης".

Ναι φυσικά. Θα παρατήσει ο Παναγιώτης (δεν έχει σημασία ποιος Παναγιώτης, ένας Παναγιώτης) τα 4 χιλιαρικάκια που παίρνει στη Φινλανδία, με φουλ συνταξιοδοτικο, ασφάλιση, περίθαλψη κλπ και θα έρθει κολυμπώντας μη σου πω στην πατρίδα, να παίρνει βαριά βαριά 800 και να του κόβουν και τις χρηματοδοτήσεις κάθε τρείς και λίγο. Το ίδιο θα κάνει και ο κάθε Παναγιώτης.
Γιατί πως να το κάνουμε, όταν είσαι 35 χρονών, έχεις 17 πτυχία , τεράστια προϋπηρεσία και μια εξαιρετική δουλειά σε ένα υπεργαμάτο ερευνητικό ινστιτούτο, αυτό που ονειρεύεσαι είναι να έρθεις στην Ελλάδα, να παίρνεις 800 και να στα κόβουν και αυτά κάθε τρεις και λίγο, για να κάνουν κάστινγκ για ευρωπαϊκές γιορτές τραγουδιού.

Θα με αποστόμωνε τώρα κάποιος ιθύνων λέγοντας "ναι αλλά εδώ έχουμε ήλιο, θάλασσα, το δροσερό αγέρι και τις νοσταλγικές βόλτες στην παραλία τα φεγγαρόλουστα βράδια του Αυγούστου".
Και θα του απαντούσα μεγαλοπρεπώς "Μην ανησυχείς, θα έρχομαι τον Αύγουστο να σας βλέπω και εσάς και τις παραλίες σας"

Στο αεροδρόμιο αδελφές μου, στο αεροδρόμιο!!!

Εκεί στην Ελευθεροτυπία, σε λίγο θα αρχίσω να ζητάω λεφτά..

Update


Η πεφωτισμένη γκλάβα μου κατέβασε μέγκλα ιδέα! Θα καταθέσω πρόταση στο σύλλογο Υ.Δ , θα τη στείλω και στα άλλα πανεπιστήμια τση Ελλάδος. Να οργανώσουμε γκρουπάκια ανά τμήμα και να κατεβαίνουμε υποψήφιοι στα ριάλιτι τραγουδιού. Θα χουμε και πιασάρικα ονόματα... στυλάκι "Mike and the Mechanics" οι μηχανολόγοι, "Starry Night" οι αστρονόμοι , "Infinity" οι μαθηματικοί, "Cubic spheres" οι αρχιτέκτονες, και δε συμμαζεύεται.. Χαμός θα γίνει σου λέω. Και ειδικά αν πάρουμε και τίποτα έξτρα μέλη από ιστορικό-αρχαιολογικό ή ΦΠΨ, θα έχουμε και "θέμα" να κουνιέται να γουστάρουν οι κάγκουρες..

Η δεύτερη ιδέα, έρχεται από την Esp0ir και είναι να κόψουμε τα 4 ευρώ που δίνουμε στην ΕΡΤ (παλιό το "κινημα") και να τα καταθέσουμε στο λογαριασμό του ΙΚΥ.. Να σου πω, δεν είναι καθόλου κακή ιδέα


Υ.Γ : Κυρία Άννα, έλα παραδέξου το. Δε θες να αναβαθμίσεις τίποτα. Να μειώσεις κόστος θες και να κάνεις το σχολείο πάρκινγκ παιδιών, το πανεπιστήμιο χώρο αναψυχής. Αλλά βέβαια το δικό σου το παιδάκι μπακαλορεά έχει, όχι απολυτήριο ελληνικού λυκείου.. Θα λεγα τον πόνο μου τώρα, αλλά φοβάμαι. Αλήθεια.

Αθάνατη ελληνική κουλτούρα

Στο ντοκυμανταίρ "Ο Τσόκλης στην Ιταλία" που μεταδόθηκε από την ΕΡΤ στις 15/8, έχουμε την παρακάτω δήλωση από τα χείλη ενός από τους "ανθρώπους του πνεύματος" της χώρας μας. (Του κυρίου Τσόκλεως δηλαδή, γνωστού καλλιτέχνου και ανθρώπου των γραμμάτωνε και των τεχνώνενε)

Λέει η μεγαλειότης του :

«Δεν καταλαβαίνω γιατί ο βιαστής είναι πιο κακός άνθρωπος από την κοπέλα που βγάζει τα βυζιά της έξω και προκαλεί. Τη βία τη ζητάει η ίδια, θέλει να τη βιάσουν. Δεν καταλαβαίνω γιατί η αστυνομία πιάνει τον άνθρωπο που τη βίασε και δεν πιάνει αυτή την ίδια που τον προκαλεί, αφού η φύση τον σπρώχνει να το κάνει αυτό. Εχω άλλες απόψεις για τα πράγματα. Κάθε φορά που γίνεται ένας βιασμός, θα ήθελα να δω γιατί γίνεται. Ποιος έφταιξε από τους δύο; Ποιος είναι αλήθεια ο πιο σωστός άνθρωπος; Ο γερο-ηλίθιος που κάθεται σπίτι του και δεν έχει κανέναν ερωτισμό μέσα του; Ή εκείνος που ρισκάροντας την ίδια του τη ζωή, την ελευθερία του, βλέπει ένα πλάσμα σεξουαλικό και θέλει να το φιλήσει, να το αγκαλιάσει, τα το σφίξει;».

Σύμφωνα δηλαδή με τον Κολοσσό αυτό του ελληνικού πνεύματος, όχι μόνο δε φταίει ο βιαστής, κυριολεκτικά, αλλά και μεις οι υπόλοιποι που δε βγαίνουμε στο δρόμο να βιάζουμε ότι φοράει μίνι και έχει βυζάκι τσίτα, είμαστε και γερό-ηλίθιοι και χωρίς ερωτισμό.

Φαντάζομαι τα θύματα βιασμού θα ενθουσιαστούν με αυτή τη δήλωση και θα πανε σούμπιτα ως σύλλογος να αγοράσουν όλα τα έργα τέχνης του τρις- και τετρακισμέγιστου αυτού φιλοσόφου.

Και μη μου πείτε κύριε Καλλιτέχνα μου ότι "παρανοήσαμεν" και ότι τα λόγια σας τα εκλάβαμε "Out of context" που λένε και οι φίλοι μας οι αγγλοσαξωναίοι..

Α, και αν κανένας "ανοιχτόμυαλος" πει ότι "σιγά δεν είπε και τίποτα εξοργιστικό" να του προτείνω να κάνει μερικές τροποποιήσεις και μια μικροαπόδοση στο κείμενο, αλλάζοντας το "βιαστής" με το "παιδεραστής" και το "κοπέλα" με το "11χρονο". Οι συνδυασμοί είναι πραγματικά άπειροι. Έχουμε και πολιτικής φύσεως συνδυασμούς (ακροδεξιός-κομμουνιστής και τούμπαλιν) κλπ κλπ. Αν κάποιος τους κάνει αυτούς στο μυαλό του και καταλήξει ότι συμφωνεί, ε τι να πω, τρομάζω.

Το πιο λυπηρό από όλα ξέρετε ποιο είναι όμως Κύριε Καλλιτέχνα μου;; Είναι το ότι εσείς , όλοι, έχετε ασυλία από ο,τιδήποτε χαζομάρα πείτε, γιατί είστε άνθρωποι του πνεύματος. Είστε μια περίεργη αντι-ελίτ, που απολαμβάνει όμως όλα τα προνόμια μιας υπεράνω-κοινωνίας ελίτ. Και κακώς, γιατί αν είναι κάποιοι που πρέπει να είναι στόχοι αυστηρής και σκληρής κριτικής, αυτοί είναι τα "μεγάλα πνεύματα". Γιατί αυτοί έχουν καθήκον και υποχρέωση να χαράζουν δρόμο. Να υποδεικνύουν τα κακώς κείμενα. Και όχι να λένε μπαρούφες για να κάνουν εντύπωση μπας και ασχοληθεί κανείς μαζί τους.

Γιατί αν τα έλεγα εγώ αυτά κύριε Καλλιτέχνα μου, που είμαι ο τελευταίος τροχός της αμάξης, στην καλύτερη θα με γιαουρτώνανε όπου με πετυχαίνανε. Στην χειρότερη, θα με δέρνανε ολημερίς και ολονυχτίς.. ΚΥΡΙΩΣ οι πνευματικοί άνθρωπες και οι του κύκλου σας.. Και θα γράφανε πύρινους λόγους για την ηθική και πνευματική μου κατάπτωση κύριε Καλλιτέχνα μου..και που πάει η κενωνία μας και πόσο έχουμε ξεπέσει και που οδηγεί η καταπίεση του νεοσυντηρητισμού που βγάζει μπροστά τα πιο απάνθρωπα ένστικτα και τέτοια...

Αλλά εσείς, στο απυρόβλητο..

Πάντα

Συγχαρητήρια, εντυπωσιάστηκα. Να σας χαίρονται.

Σαπίλα..


Θα ήθελα να πω πολύ χειρότερα πράγματα, αλλά δεν είμαι καλλιτέχνης και δεν θα μου τα συγχωρήσει κανείς

Καταστρέφοντας τα Βαμπίρ

Έχετε όλοι νοιώσει αυτή την αίσθηση αηδίας, απογοήτευσης και πληγωμένης αλαζονείας, όταν η ερημική και πεντακάθαρη παραλία που ξέρετε γίνεται τρέντυ και σκάει μύτη όλη η πλέμπα. Όταν το απόμερο ροκάδικο με τις παγωμένες μπύρες που έπαιζε γαμώ τις μουσικές το ανακαλύπτουν όλοι οι "άμα φορέσω μαύρη μπλούζα έγινα ροκάς - ροκ φράϊντεϊ γιέεα" και σου ξενερώνουν τη ζωή παραγγέλνοντας emo-χαζομάρες και γκρινιάζουν όταν παίζει Ramones και Last Drive. Όταν "μαθαίνεται" το επικό κουτούκι με τον καραλίγδα ταβερνιάρη που σέρβιρε μπόμπα τυροκαυτερή και πανσέτα-κάρβουνο τίγκα στο πιπέρι, με αποτέλεσμα να σκάνε όλα τα φρόκαλα και να ζητάνε την πανσέτα bleu και σαλάτα ρόκα παρμεζάνα. Η ρόκα παρμεζάνα για τα κουτούκια είναι το αντίστοιχο της βουβωνικής πανώλους για την Ευρώπη του 14ου αιώνα (ή 13ου; δε θυμάμαι ακριβώς). Όλες αυτές οι "ανακαλύψεις" από το πόπολο, το αμύητο, ναι μεν σε ευχαριστούν ως ένα σημείο,επειδή επιτέλους ασχολούνται με κάτι ενδιαφέρον (κατά την άποψή σου, που προφανώς είναι σωστή επειδή είσαι εσύ), αλλά από την άλλη όταν σκάει πολύς κόσμος, το "ωραίο" αραιώνει επικίνδυνα. Στην περίπτωση της παραλίας με καρπουζόφλουδες και μπεϊμπιλίνα, στην περίπτωση του μπαρακίου με κατσιφλωριές και στην περίπτωση του κουτουκίου με ρόκα παρμεζάνα. Για αυτό και ξενερώνεις ασύστολα. Μπορεί να μη σου "ανήκουν" όλα αυτά, αλλά τα προτιμούσες στην πρώτη τους μορφή, χωρίς τις επιμολύνσεις που τα αραιώνουν και τα κάνουν πιο λάϊτ και "να ικανοποιήσουμε όλα τα γούστα" από καφέ στο γνωστό μαγαζί.

Έτσι αισθάνομαι τώρα με τους βρυκόλακες. Δεχόμεθα επίθεση πανταχώθεν αδέρφια. Πάνε οι εποχές που έλεγες ότι διαβάζεις νουβέλες Ravenloft, Vampire:The Masquerade ή ήξερες το "Vampyre"του Polidori και το Vathek του Beckford και ο κόσμος σε κοίταγε περίεργα. Έβλεπαν στη βιβλιοθήκη σου το Dracula και το I,Strahd και ψιλοτρομάζανε με τα "δρακουλιάρικα". "Δεν καταλαβαίνω τί τους βρίσκειιιιιις" σου λέγανε με τις χαζές ξανθές φωνές τους και συ χαμογελούσες αυτάρεσκα και απάνταγες κάτι του τύπου "μου αρέσει η περιγραφή του ρέοντος αίματος από λαιμούς παρθένων ". Εκεί οκ, τρόμαζαν λίγο, ανάλογα με το INT που είχανε. (άμα έχεις INT 5, έχεις κγμ τους αρνητικούς modifiers στα intelligence checks - οκ σταματάω με το ADND..)
Tώρα όμως τα βαμπίρια έγιναν μόδα, να ναι καλά το Άγιο Χόλυγουντ. Ναι αλλά επειδή ο στόχος είναι κυρίως τα "νεανικά" κοινά (όχι μόνο στην ηλικία, αλλά και στην εγκεφαλική λειτουργία), δεν είναι δυνατόν τα βαμπίρια να τα αφήσουν όπως ήταν.. Άμα τα παρουσιάσουν ως "κακά παιδάκια" θα επαναστατήσουν τα ευγενικά αισθήματα των απανταχού κορασίδων που γαλουχήθηκαν με την Πολυάννα και τη Μαίρη Πόπινς. Και ναι γνωρίζω πολύ καλά πως το Dracula είναι σε πρώτη ανάγνωση είναι μια ιστορία αγάπης με ήρωα μια ταλαιπωρημένη ψυχή που αναγκάστηκε κλπ κλπ κλπ, αλλά αυτό δεν εμποδίζει το μακαρίτη το Vlad να σκίζει λαρύγγια όποτε πεινάει, να κάνει σκλάβους όσους γουστάρει και γενικότερα, πως να το πω ευγενικά, να μην ταιριάζει στα συμπεριφορικά πρότυπα της βικτωριανής ηθικής της πλειοψηφίας των σύχγρονων -ναι σύγχρονων- νεόκοπων οπαδών των βαμπιρίων. Ο τύπος έγινε κτήνος και διέρρηξε εις τα δύο την τρυφερά αθώα κορασίδα φίλη της Μίνας Χάρκερ (καλό ξεκωλάκι και αυτή, τα ξέρουμε δα τα αίσχη της). Σιγά μη δίσταζε.
Ναι αλλά τώρα ζούμε σε πολύ πιο πολιτικαλι κορρέκτ εποχή και πρέπει ακόμα και οι βρυκόλακες να είναι λάϊτ και καλοσυνάτοι, ευγενείς, ιπποτικοί, ανιδιοτελείς και παρθένοι. Εδώ η άλλη τον έκανε το βρυκόλακα να στραφταλίζει στον ήλιο και να τρώει σαλάτες αντί για λαιμουδάκια.

 Και τα χάπατα ακόμα τσιρίζουν. Από αναφορές που έχω έμαθα ότι αντί να της σκίσει τα ρούχα και να την πάρει αγρίως και ποικοιλοτρόπως κάνοντας το δέρμα της σουρωτήρι για μακαρόνια, περίμενε να την παντρευτεί λέει και κάτι τέτοια. Ρε που πάμε ρε; Εκτός από στραφταλίζοντα τον κάναμε τον βρυκόλακα και πιστό στα χριστιανικά ήθη και έθιμα; Στο επόμενο τι θα του κάνεις δηλαδή; Πάστορα στον Όσιο Βαμπίριο τον παλουκοαρπάχτη; Να μου πεις αφού αστράφτει κιόλας μπορείς να τον κάνεις και καπελάκι για τον παπούστη.

Και τρέεεεχουν από πίσω τα μουρλά. Όλων των ηλικιών. Κούκλος ο πως-τον-λένε. Είναι αδύνατος, ψηλός, ρομαντικός, αγαπησιάρης και αστράφτει και στον ήλιο. Γιατί ΈΤΣΙ ξεχωρίζουν οι βρυκόλακες μαδερφάκερ. Φαντάζομαι στον κόσμο αυτό που έχει δημιουργήσει αυτή η άκυρη, πιο παλιά τους κρεμάγαν ανάποδα και τους κάναν πολυελαίους. Ή τους γδέρναν και τους κάναν τσαντάκια για τη γιαγιά της Πάρις Χίλτον.
Ο ορίτζιναλ είχε χόμπι το παλούκωμα εισβολέων, το τένις με ξεριζωμένα τσιμπιρδόνια πολεμιστών και τα ολονύχτια όργια με κλώνους της Μπελλούτσι. Ο άλλος τι χόμπι να χει; Φαντάζομαι το γέμισμα λούτρινων αρκουδακίων, το πλέξιμο σεμεδακίων και τις ατελείωτες βόλτες στην παραλία το ηλιοβασίλεμα με τσίτα τα γκάζια George Michael στο εμπιτθριόφωνο
Και να ταν μόνο αυτός; έχουμε πήξει στα βιβλία και τις σειρές/ταινίες που έχουν ως θέμα τον απαγορευμένο έρωτα μιας κορασίδος με ένα βρυκόλακα. Ξεκινώντας από την πιο χυδαία εφαρμογή του (που περιγράφεται παραπάνω) και φτάνοντας μέχρι πιο νορμαλ απεικονίσεις των βρυκολάκων, με σεξ, βία, φόνο και αίμα. Αλλά πάλι. ΌΧΙ άλλοι απαγορευμένοι έρωτες.
Όχι άλλο "καλός βρυκόλακας/κακός βρυκόλακας που τσακώνονται για τα ροδαλά οπίσθια του χ ξεκωλακίου". Όχι άλλοι βρυκόλακες που περπατάνε και γυαλίζουν, που πίνουν τσάϊ και μετά μαλόξ γιατί τους κάνει βαβά το στομαχάκι, κλαίγοντας και αναστενάζοντας πίσω από παράθυρα που βλέπουν στη βροχή, γιατί η καλή τους δε χώνεψε καλά τα σπαράγγια το μεσημέρι και αισθάνονται υπεύθυνοι.
Θέλω τους βρυκόλακες όπως ήταν πριν την επιδρομή των 8χρονων: Σκοτεινοί, κακοί, μοχθηροί, βίαιοι και παρίες. Όχι ποπσταρς με μάνατζερς και r&b πάρτυ.

ΣΕΞ ΚΑΙ ΒΙΑ ΞΑΝΑ ΣΤΑ ΜΑΥΣΩΛΕΙΑ!!

ΕΞΩ ΟΙ ΧΟΡΤΟΦΑΓΟΙ!!

ΔΕ ΘΑ ΣΤΡΑΦΤΑΛΙΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΚΟΥΦΑΛΑ ΜΑΚΙΓΙΕΡ!!

Update για το πόπολο - Σοβαρά βιβλία με βρυκόλακες :

1. Προφανώς Dracula - Bram Stoker
2. The Vampyre, a tale - John William Polidori
3. I, Strahd (Memoires of a vampire, the war against Azalin) - P.N. Erlod
4. Vathek - William Beckford
5. H σειρά Annita Blake, Vampire hunter με πρώτο -νομίζω- το Guilty Pleasures - Laurel Hamilton (δε χρειάζεται να διαβάσεις άλλα, το ξεφτιλίζει μετά το θέμα)
6. Vampire- The masquerade vol 1. (Torreador, Nosferatu, Ventrue) - Rafael Nieves  (κόμικ)
7. The Vampire chronicles vol 1. - Anne Rice
8. Ρε ξέχασα το Salem's Lot του King...ντροπή
9. Και spin-off One for the road


Έτσι για αρχή....

Καφέ ή Αστροδολλάρια; Καφέ!

Είναι γνωστό ότι πέραν της μπύρας και των τσιπουρορακοειδών, είμαι λάτρης και του καφέως, μεγάλη η χάρη μου.
Τον καφέ δεν τον χρησιμοποιώ ως μέσο γρήγορης αφύπνισης, ούτε ως μέσο για να περνά η ώρα κωλοβαρόντας σε κάποια τρεντοκαφετέρια. ΟΚ παραδέχομαι ότι κατά τη διάρκεια των φοιτητικών μου χρόνων, έγραψα πολλές ανθρωποώρες στη Μελενίκου, στο Catanu (αιώνιο στέκι - στη Δεσπεραί, να πηγαίνετε οι βόρειοι) και στην παραλία, πίνοντας άπειρους φραπέδες. Τα φοιτητικά μου χρόνια είναι χαμένα στα πέρατα της Ιστορίας βέβαια - είναι γνωστό ότι όταν ήμουν φοιτητής η Θεσσαλονίκη ανήκε ακόμα στο Βασίλειο του Φιλίππου του Β' , και δεν είχαν καν ανακαλυφθεί ακόμα οι βεντούζες, τα ζαντολάστιχα και το κινίνο. Που λέτε είμαι λάτρης του καφέως ως ρόφημα και όχι ως ιδεολογία.
Μου αρέσει η γεύση του ρε παιδί μου πως το λένε. Βέβαια έχω και εγώ τις απαιτήσεις μου. Βαρύ, (ο φραπές μπροστά μου αυτή τη στιγμή έχει 3 κουταλιές καφέ, μπαμπάτσικες), γλυκό (αν και κατά περιόδους το ρίχνω στο σκέτο εσπρέσσο) και κρύο. Και ποτέ με προσθήκη γάλακτος. Άντε ίσως σε κανα φρέντο  να ανεχτώ λίγο αφρόγαλο αλλά με το ζόρι.
Η αλήθεια είναι βέβαια ότι παραείμαι μυστήριος με τον καφέ, μια και για να πιω ζεστό καφέ πρέπει έξω να έχουμε πιάσει θερμοκρασίες απόλυτου μηδενός και πάλι πιθανότατα να φτιάξω κρύο.
Συνοψίζουμε : Καφέ. Βαρύ. Γλυκό (οκ και σκέτος). Κρύο. Και χωρίς φιοριτούρες τριγύρω.
Και μπαίνουμε στο ζουμί.
Είναι γνωστό μαγαζί που αυτοπροσδιορίζεται ως "καφετέρια", πολυεθνικό, που έχει φραντσάϊζ παντού. Σε εκνευριστικό σημείο. Νομίζω θα καταλήξουν να είναι περισσότερα από τις εκκλησίες σε λίγο.
Το μαγαζί αυτό που λες, ΙΣΧΥΡΙΖΕΤΑΙ ότι σερβίρει καφέ. Αλλά στην πραγματικότητα ΔΕΝ σερβίρει καφέ. Σερβίρει "κουκλίστικα" ποτήρια διακοσμημένα με σαντιγύ, χρωματιστά μπιρμπιλόνια, σιρόπια με γεύση μάνγκο, φράουλα, πεπόνι, βερύκοκο, τσουκνίδα, σπανάκι, ρέβα, μυρώνια, τσιτσίραυλα, μπέϊκον, αγριοκάστανο, αγριογούρουνο, θυμαρολέμονο, λεβάντα και παπάγια, καλτσόν και τρόμπα, σως μπεαρναίζ με φιλέ μινιόν κλπ κλπ. Κάτω από ένα βουνό σαντιγύ, κρέμας ζαχαροπλαστικής, κομμάτια φρούτων, μπαχαρικών, πριονίδι, σκαμπώ, σαμπώ, αστροναύτες, λούκοζειντ, πλαστικά παιχνίδια, κάρτες υπερατού και διαφημιστικά του Χόντου, υποπλέει ένα στρώμα ύποπτου υποκαφετί παρασκευάσματος αραιωμένου με γάλα σόγιας/γάλα δαμάλας/γάλα καμήλας/γάλα καρύδας/γάλα βουλκανιζατέρ ή άλλες πρωτότυπες ονοματολογίες λευκών παρασκευασμάτων που έχουν με το γάλα σχέση όσο εγώ με τη Μέγκαν Φοξ. ΑΥΤΟ λοιπόν το υποκαφετί αγνώστου προελεύσεως πλέον αντικείμενο ονομάζεται χαϊδευτικά καφές και πωλείται σε ληστρικές τιμές, που εξευτελίζουν όλες τις προσπάθειες των συμπολιτών μας να μας πείσουν ότι υπάρχει κρίση, μια και για να πίνεις μαλάκα καφέ με 8 ευρώ, τα χεις και καλά να κάνουν να στα πάρουν.
Και συνεχίζω. Έχω αναγκαστεί να πάω 2-3 φορές, στο πλαίσιο των κλασσικών υποχωρήσεων που είσαι αναγκασμένος να κάνεις όταν βρίσκεσαι σε μια σχέση (αλλά πούλησα το τομάρι μου ακριβά). Προτελευταία φορά που πήγα, διαπίστωσα ότι εν γένει στο μαγαζί αυτό ΔΕΝ ΣΕΡΒΙΡΕΤΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΚΑΦΕΣ. Όλα ήταν μείγματα ενός αραιωμένου τύπου καφέ φίλτρου. Καφές φίλτρου ή Γαλλικός, είναι η μεγαλύτερη αστειότητα και ψέμα από τότε που οι όρκοι πίστης συμπεριλήφθηκαν στις δοξολογίες του γάμου. Όταν λέμε Γαλλικός εννοούμε ένα νερομπλούκι με υφή και γεύση αραιωμένου λασπόλακκου της Τανζανίας, αλλά επειδή του προσθέτουν αρώματα απο ο,τιδήποτε μπορεί να παρασκευαστεί με πολυμερισμό ή ισομερισμό παραγώγων του βενζολίου, αυτοί που τον πίνουν νομίζουν ότι έχει ωραία γεύση.

     Αυτός είναι γκαϊφές. Σηματοδοτεί τον τραγικό συνδυασμό Σάββατο πρωί+δουλειά

Φανταστείτε λοιπόν ότι σε αυτό το μαγαζί σου σέρβιραν εξ ορισμού, σε όλους τους καφέδες, αραιωμένο γαλλικό καφέ. Και τον πλήρωνες από 5 μέχρι 8 έουρος, για να σου βάλουν μια κουταλιά σαντιγύ και διάφορα άλλα άχρηστα διακοσμητικά, που θα σε κάνουν να νοιώσεις ότι πραγματικά πίνεις καφέ κάπου στη Νέα Υόρκη, παρέα με τους καλτ μπίτνικς του 50, τους καλλιτέχνες στο Γκρίνουιτς Βίλλατζ και τις 55άρες πρωταγωνίστριες του Σεξ αλλά όχι Σπίτι. Παπάρια αγαπητέ μου. Βασικά σε έχουν πείσει ότι ένα υπερτιμημένο νερόπλυμα αξίζει πολλά λεφτά επειδή έχει ωραία παρουσίαση.
Συγχαρητήρια, για άλλη μια φορά πέφτεις θύμα σε αυτούς που βρίζεις ολημερίς και ολονυχτίς (ως γνήσιος αναντάμ παπαντάμ ελληνοεπαναστάτης του πουλοκλέοντα).
Πέρισυ μάλισταν αποφάσισαν να βάλουν και κανονικό εσπρέσσο απο ο,τι μας είπαν. Προσπάθησα να πιώ έναν απο ο,τι μου είπαν , διπλό. ΡΕ ΠΟΥΣΤΗ ΜΟΥ ΠΑΛΙ ΝΕΡΟΠΛΥΜΑ ΗΤΑΝ. Και προφανώς σε τριπλάσια τιμή απο τον κανονικό Εσπρέσσο. Ρε παπάρες, άμα είχα παραγγείλει κόκκους καφέ από τη Βραζιλία, τους είχα στείλει σε Ιταλό μάστορα να τους καβουρδίσει σε ειδικό μηχάνημα και τον είχα φτιάξει σε υπερμηχανηματάρα εσπρέσσο, θα μου είχε έρθει πιο φτηνα αναλογικά. Άσε που είδα τι είδους εσπρέσσο φτιάνετε.. Το είδα. Αραιωμένο. Όταν λένε "διπλή δόση", εννοούν καφέ σε μισή ποσότητα από αυτό που βάζω σπίτι για 2 δάχτυλα καφε, με διπλάσιο νερό . Από το διπλάσιο που ήδη βάζουν για να φτουρήσει. (Για όποιον δεν κατάλαβε την αναλογία, αν στο σπίτι βάζω 1 καφέ με 1/2 νερό, αυτοί για τον διπλό τους βάζουν 1/2 καφέ με 2 νερό)
Παπάρια μάντολες.
Αλλά βλέπετε και αυτό είναι μόδα. Είναι τρέντυ. Είναι χιπ. Είναι χοπ. Είναι γιούχου και μοδάτο και χαϊλίκι.
Εγώ θέλω καφέ. Και σε καφετέρια που δεν έχει φραπέ, δυνατό εσπρέσσο και ελληνικό (σε μεγάλες ντάγκλες γιατί είπαμε δεν πίνω ζεστούς συνήθως), Ε ΔΕΝ ΠΑΩ..
Άμα θέλω να φάω πάστα μοκα, θα πάω σε ζαχαροπλαστείο. Όχι σε "καφετέρια".
Που μου κάνουν και προπαγάνδα "ορθής πρακτικής" μη ξεράσω κορκόδειλες. Παραγγέλνουν λέει τις καλύτερες ποικιλίες καφέ, από μικρούς παραγωγούς που δουλεύουν σωστά. Έτσι εξηγούνται τα πάντα.
Δε σας φτάνει ο καφές που παραγγέλνετε επειδή ως ορθής πρακτικής πολύ λίγος. Για αυτό είναι τόσο αραιωμένος που θα έκανε τους ομοιοπαθητικούς να κοκκινίσουν απο ντροπή.

Κάτω οι γαλότσες

Οι γαλότσες είναι το πιο πρόσφατο κόκκινο πανί στην προσωπική μου συλλογή από "Πράγματα που με εκνευρίζουν σε σημείο τριπλού εγκεφαλικού".

Ναι ξέρω, αυτή η συλλογή έχει σχεδόν το μέγεθος της Μπριτάννικα πρίν τη βάλουν σε Ψηφιακόν Δίσκον αλλά ποτέ δεν προσποιήθηκα πως είμαι καλόβολος άνθρωψ.

Τις βλέπω στο δρόμο να τις φοράνε τα γκομενάκια και τρελλαίνομαι. Τις φοράει και η δικιά μου αρκετά συχνά άσχετα αν της έχω επανειλημμένα τονίσει με σαφέστατα μπινελίκια πως οι γαλότσες είναι το χειρότερο πράγμα για τη λίμπιντό μου (που παρ΄ολη την ηλικία μου και το σκεμπέ μου, είναι ισάξια ενός 20 χρονου. Που έχει πάρει 3 πακέτα  βιάγκρα. Και κόκα. Και αμφεταμίνες. Φτου να μην αβασκαθώα ο αβυσσαλέος).

Ποιος πούστης ήθελα να ήξερα κατάφερε να πείσει κόσμο πως είσαι πολύ μπροστά άμα στα πόδια σου φοράς παπούτσια που συνήθως τα βλέπεις σε πόδια ανθρώπων που η δουλειά τους είναι είτε να φτυαρίζουν κόπρανα (σκατά δηλαδή ρε), είτε να φτυαρίζουν σκουπίδια, είτε να φτυαρίζουν-άσχημα-πράγματα-γενικά ; Και εννοείται πως θα προτιμούσα να φτυαρίζω κόπρανα (σκατά δηλαδή) φορώντας μαύρες γαλότσες, παρά να είμαι ο πούστης που έπεισε τις γυναίκες να τις φοράνε στο δρόμο. Τουλάχιστον στην πρώτη περίπτωση τα κόπρανα (σκατά δηλαδή ) θα τα είχα πάνω μου, όχι μέσα μου.

Γιατί θέλει να είσαι πολύ κοπρανόψυχος και κοπρανάνθρωπος για να πείσεις αυτές τις αφελείς εχθρούς του χρήματος να φορέσουν υποδήματα τα οποία έχουν πάρει την ονομασία τους από τον Γουέλλινγκτον. Που το μεγαλύτερό του επίτευγμα ήταν πως ήταν ένας χαμένος και τον φέρμαρε (από κωλοφαρδία) στον κοντό, σαλιγκαροφάγο και βατραχογάμη Ναπολέoντα.
Είμαι πλέον πεπεισμένος πως οι γυναίκες τα μισούν τα λεφτά. Και τα δικά τους και τα δικά μας. Θέλουν να τα καταστρέψουν με κάθε τρόπο. Ταπεινή μου πρόταση είναι πως το κάψιμο είναι μια πιο λογική λύση, άσε που προσφέρει και ζεστασιά τις δύσκολες αυτές μέρες που το πετρέλαιο έχει πάει στο Σουβλακέα. Βάλαμε τις προάλλες. Οι τύποι φόραγαν γαλότσες και κόκκινες φόρμες.
Αν εγώ πάω ντυμένος Μπάτμαν σε μεγάλο κλαμπ ή σε συνέντευξη για δουλειά, θα με πετάξουν έξω. Και ας γαμούσε και έδερνε ο Μπάτμαν. Αλλά αν μια γκόμενα πάει ντυμένη σαν απόφοιτος ακαδημίας υποψήφιων κώνων τροχαίας με γαλότσες καθαριστή κλουβιών ελεφάντων θα της έλεγαν και μπράβο.

Και επανέρχομαι. Ο Γουέλλινγκτον είναι ένας από τους πλέον διάσημους ΧΑΜΕΝΟΥΣ (Βατερλώ εξαιρουμένου) (ιστορικά ανακριβέστατος είμαι αλλά δεν κάνω ντοκυμανταίρ εδώ) στο σύμπαν. Και πάλι καλά που του πήραν τις γαλότσες δε λες.. Φαντάζεσαι τι σώβρακο θα φόραγε...Βρείτε τι περίεργο φόραγαν ή είχαν πάνω τους οι μεγάλοι χαμένοι της ιστορίας και κάντε το μόδα δηλαδή. Έλα αιδοίο στον τόπο σου και κάνε κωλοτούμπες.. 

"Ουάου χρυσή μου, σου πάνε τέλεια οι ξέρξες σου".

  Ξέρξες : πιθανό όνομα για κυλότες περσικής κοπής, σαν αυτές που φόραγε ο Ξέρξης στις Θερμοπύλαε. Μπα δεν κατάλαβα, μόνο τους δικούς μας θα λέμε αδερφές; Οι άλλοι τίποτα; τι ρατσισμός είν τούτος;

"Καλά, είδα σε μια βιτρίνα στην Ερμού ένα ζευγάρι Χιτλερίδια... κολάστηκα η φασιον βικτιμ" .
 Χιτλερίδια : Σκουλαρίκια που έχουν το ίδιο σχήμα με το μουστάκι του Χίτλερ.

"Κατέβα ΤΩΡΑ κέντρο και φέρε τις εννιά πιστωτικές. Βγάλαν σε προσφορά Πιλγκριμάτσες, γίνεται πόλεμος."

Πιλγκριμάτσες : Τα γελοία καπέλα που φόραγαν οι πουριτανές στις απαρχές των Ηνωμένων Πολιτειώνε. Γιατί χαμένε; Ένα τσούρμο φανατικοί θεούσοι, που τα σπάνε με το βασιλιά στην Αγγλία, τους κυνηγάει το σύμπαν, πάνε αρχικά στην Ολλανδία όπου κρίνονται απροσάρμοστοι και τους διώχνουν, καταλήγουν στην άδεια ακόμα Αμερική, και κει αρχίζουν να ψοφάνε σαν τις μύγες, από ασθένειες.. Ουαου..

"'Ελα Σώλα; Ναι, έλα είμαι στο Αρτίστι Γαργαλιάνοι και έχουν Μπιγκονιέττες. Θες;"

Μπιγκονιέττες : Τα θυμάστε τα παλτά του Μπιγκόν; Τώρα μην εξηγήσω γιατί ήταν χαμένος και αυτόν, θα γελάει ο βιτρούβιος στην αφίσα

Δηλαδή, ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ τώρα, μεταξύ μας. Να απευθυνθώ και στις γυναίκες και στους άντρες ,πιστεύει κάποιος σχετικά σώφρων άνθρωπος ότι αυτό :

είναι με οποιονδήποτε τρόπο αρμόζον στα ποδαράκια σας ή στα ποδαράκια της αγαπημένης σας; Αρμόζωον ναί. Αρμόζον όχι !

Τις βλέπω και η μοναδική εικόνα που έχω είναι αυτή ενός εκκενωτή βόθρων που του έκαναν χαλάουα στα μούτρα και του φόρεσαν φουστάνι από πάνω. Εντελώς αντικούκου.

Φταίει και ο Παπαχρόνης βέβαια. Τον θυμάστε; Αυτόν λέει τον τρέλλαιναν τα τακούνια, το τάκα τάκα που κάναν στα πλακάκια. Ε το άκουσε αυτό καμιά σακαφιόρα και είπε "ααα τακούνια στοπ, απο δω και πέρα θα φοράμε τις γαλότσες του Φαταούλα. Απο μικρή τον είχα άχτι και αυτόν και το βοηθό του που ερχόσαντε και μας άδειαζαν τους βόθροι στο αυθαίρετο".

Εγώ το χω πει, οι υπερμόδιστροι και οι κινώντες τα νήματα στα φάσιον τρεντς, θέλουν να τις κάνουν να μοιάζουν με αγοράκια, για προφανείς λόγους. Τις θέλουν με γωνίες στο πρόσωπο, χωρίς καμπύλες, με γαλότσες, με αυτές τις τζην φόρμες μηχανικού που σε κάνουν να θες να ρωτήσεις "πωπω, πως κατάφερες και πήγες στο 1982 και αγόρασες ρούχα από μπουτίκ στις Κουκουβάουνες;"

Θέλω τακούνια, θέλω φλατ παπούτσια γυναικεία. Θέλω ντεκολτέ και κολλητά. Προτιμώ να είναι ντυμένες σαν πορνοστάρ παρά σαν υδραυλικοί. Όχι πως δικαιούται κανείς να διατηρεί καμία αμφιβολία περί τούτου..

Γαλότσα = R.I.P My boner που λέει και ο Maddox..

Κάτω οι Γαλότσες σου λέω!!!

Y.Γ : Το μόνο που με παρηγορεί είναι ότι σε κανα 6μηνο όλες θα λένε "αχ καλά, θυμάσαι ΤΟΤΕ που φοράγαμε γαλότσες; καλέ τι μας είχε πιάσει; μον ντιε κελ ντεκαντάνς"
Υ.Γ2 : Βέβαια μετά από 3-4 χρόνια θα τις ξαναφορέσουν και θα τις λεν ρετρό
ΥΓ3: Μετά από 3-4 χρόνια και 6 μήνες θα λένε πάλι "καλά πως μας ήρθε και φοράγαμε γαλότσες Τζούλη μου, ΔΕ μπορώ να καταλάβω
goto Y.G2
(infinite loop detected)

Ο Αγκών τους

Αναδημοσιεύοντας από  http://www.protothema.gr/greece/article/?aid=58195

18/01/2010  21:08

Κλειστή παρέμεινε για δύο ώρες η εθνική Θεσσαλονίκης – Σερρών από κτηνοτρόφους των Σερρών οι οποίο έχυσαν δύο τόνους γάλα στο δρόμο διαμαρτυρόμενοι για τις χαμηλές τιμές πώλησής του. Σε ένδειξη διαμαρτυρίας, οι αγρότες έκαψαν και αρκετά κιλά βαμβάκι ενώ έριξαν καλαμπόκι και σιτάρι.

 Και άσε τους άλλους να τρώνε λασπόπιτες

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ-ΑΝΘΡΩΠΙΑ-ΑΓΡΟΤΙΑ

Όλοι στηρίχτε τον δίκαιο αγώνανε των αγροτώνε 

Έχουν και αυτοί δικαίωμα στη ζωή

Έχουν και αυτοί δικαίωμα στα δικά σου δικαιώματα

Έχουν και αυτοί δικαίωμα στην απασχόληση το χειμώνα που δεν περνάει με τίποτα μια και κάθονται έτσι και αλλιώς

Έχουν και αυτοί δικαίωμα στο ΒΙΕΤΝΑΜ (3ο χλμ Εθνικής Οδού Σερρών - Δράμας , Χαρά Ματσακώνη, Κώστας Παρτονόλας, Μυρτώ Φέρτα , στο κλαρίνο ο ανυπέρβλητος Μάκης Μουχρίτσας)

Έχουν και αυτοί δικαίωμα στα Καγιέν

Έχουν και αυτοί δικαίωμα στα Κωλόμπαρα

Αγρότη Πεινάς,

Αγρότη Πεινάς

Αγρότη Πεινάς %@$@# ο Πειραιάς *

*(από το γνωστό ανέκδοτο ε.. μη με πάρουν φαλάγγι )

Μάθε παιδί μου, γάμα τα

Τώρα δυσκολεύομαι να σου πω την αλήθεια να γράψω κάτι το οποίο προέρχεται από πολιτική απόφαση αλλά δε θέλω να καταλήξει πολιτικό σχόλιο. Θα το στρώσω.
Ενημερωθήκαμε προ ολίγου εδώ στα γραφεία των Ανώδυνων Ημερολογίωνε, που συστεγάζονται με ένα μασσατζίδικο, ένα ρακάδικο και ένα παρεκκλήσι του Μέγα, πως η καινούρια (με τα νάϋλα ακόμα είναι, μυρίζει πλαστικίλα σου λέω) Υπουργός Παηδίας θα ξαναμανακαταργήσει τη βάση του 10 για την εισαγωγή στα πανεπιστήμια.
Γιατί είναι αντιδημοκρατικό, φασιστικό, βασανιστικό, υπακτικό και λοβοτομικό λέω, το να έχεις την απαίτηση κάποιος που θέλει να γίνει επιστήμονας να έχει 4 βασικές γνώσεις πρίν μπει στο πανεπιστήμιο. Όπως -για να μην το ξεχνάμε- είναι επίσης φασιστικό, αναχρονιστικό και οπισθοδρομικό το να τους ζητάμε να γράφουν ελληνικά ενώ όλα τα παιδιά βολεύονται καλύτερα με τα γκρήκλις και συννενοούνται καλύτερα με αγκωνιές. Τι μαθηματικά, φυσικές, χημείες, λογοτεχνίες, ιστορίες,βιολογίες και παπαριές..  Άχρηστες γνώσεις ρε που θα του χρησιμεύσουν του κάγκουρά σου όλα αυτά; ε; ε; πως θα μάθει να σκέφτεται αν ξέρει μαθηματικά το υπέρλαμπρο θαύμα κρανιακής κενότητας που αποκαλείς χαϊδευτικά "ο γιός μου";
Εξέτασέ τα σε "Τοπ Μοντελ Ι", "Μεσημεριανάδικα" , "Παπακαλιάτειος Πολιτεία", "Εξ-Σφάκτορ" και το Αιδοίο της Χάϊδως (συγγνώμη αν λέγεσαι Χάϊδω και το διαβάζεις αυτό, δεν έχω προηγούμενα με το αιδοίο σου-εκτός αν σε γνώρισα μεθυσμένος κάποτε σε κάποιο νησί και δε σε θυμάμαι.Απλά ακολουθώ τις λαϊκές εκφράσεις, καταλαβαίνεις, συγγνώμη)
Δεν είναι δυνατόν κύριε σου λέει, ο κανακάρης μου να θέλει να γίνει αρχιτέκτονας και να μην τον αφήνεις, επειδή δεν ξέρει να ζωγραφίζει το βάρος σε ένα σώμα που πέφτει (Παρένθεση - Αληθινό περιστατικό και μάλιστα ήπιας χαζομάρας όπως λέει και ο Z : Κάνει μάθημα ο Zaphod. Σώμα σε ελεύθερη πτώση. Ανεβαίνει πιτσιρικάς στον πίνακα.
 Zaphod : Ωραία, ας σχεδιάσουμε τις δυνάμεις που ασκούνται στο σώμα. Ποια σχεδιάζουμε πρώτα; Μαθητής : Το βάρος κύριε Ζάφοντα.
Zaphod : Eύγε τέκνο μου. Σχεδίασε το βάρος.
 Μαθητής : Σχεδιάζει το βάρος. Προς τα δεξιά.
Zaphod : (Εγκεφαλικό, αναγούλα, αιμορροϊδες) : Αγόρι μου εσύ άμα πέσεις από το μπαλκόνι θα φύγεις δεξιά;
Μαθητής : Α σορρυ μάγκα. .. -και ζωγραφίζει το βάρος προς τα αριστερά.. Κλείνει η παρένθεση)
Αμ πως; Το παιδί έχει όνειρα. Γιατί όταν είσαι Β' Λυκείου και θες να γίνεις γιατρός, δεν είναι δυνατόν να σου επιβάλλουν οι φασισταρέοι να μάθεις προς τα που πάει το βάρος. Σκορδοκαϊλα σου. Ούτε είναι δυνατόν να θέλουν να ξέρεις ποιος γυρίζει γύρω από ποιον, ο ήλιος ή η γη;. Και αυτή αληθινή ερώτηση παιδιού πρώτης λυκείου στο Zaphod, τίγκα στην απορία και την έκπληξη " Δηλαδή κύριε, ΔΕ ΓΥΡΙΖΕΙ Ο  ΗΛΙΟΣ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΗ ΓΗ;!;!;! "
Και ναι ξέρω πολύ καλά τον αντίλογο για το καθήκον των εκπαιδευτικών να προωθούν την κριτική σκέψη και όχι τη στείρα μάθηση και τα γνωστά. Αλλά έχω να πω το εξής : Αν μιλάς σε τοίχο, ο καλύτερος εκπαιδευτικός του κόσμου να είσαι, ο τοίχος θα παραμείνει τοίχος. Και έχω παραδείγματα από φιλαράκια που είναι εκπαιδευτικοί, ορεξάτοι, κεφάτοι, πανέξυπνοι και με μεγάλη μεταδοτικότητα και όρεξη να μάθουν στα παιδιά και το τί και το πώς και το γιατί και τον τρόπο σκέψης. Και μπορεί να σας φαίνεται και περίεργο αλλά ένας από αυτούς είναι και ο Ζάφοντας, που μπορεί να είναι μεγάλο ρεμάλι και αλκοόλας, αλλά τη μεταδοτικότητά του δεν την έχω με τίπο-τούα. Και εξηγείς λοιπόν στη μέλλουσα φοιτήτρια και πολλά υποσχόμενη φοιτήτρια που οι γονείς της τη βλέπουν πρόεδρο μιας τράπεζας, μιας ιδιωτικής κλινικής, ακαδημαϊκίνα, δικαστίνα κλπ κλπ, έναν απλό τρόπο σκέψης για να βγάζει ένα χ συμπέρασμα μέσα από ψ δεδομένα. Πιάνεις κουβεντούλα. Λες, λες , λες, λες.. Και στο τέλος σου λέει,
" Κύριε, εσείς τι αυτοκίνητο έχετε; Ο γκόμενός μου έχει μερσεντέ". (και αυτό πραγματικό).
 Ή "έλα καλέ κύριε, τι με νοιάζουν εμένα αυτά, εγώ θέλω να γίνω μοντέλο" (ΚΑΙ αυτό πραγματικό - Γεια σου Βικάρα με τα μοντέλα σου).
Ή "άσε με ρε μαλάκα, αφού θέλω να γίνω νταλικέρης" -αυτό το χουν πει σε μένα. (Το "μαλάκα" το μετάνοιωσε καθότι έφαγε τασάκι με αποτσίγαρα στο κεφάλι - ήταν συγγενής, είχα το θάρρος)
Ναι αλλά όοοολοι αυτοί, άμα μπορούν να μπουν χύμα στο πανεπιστήμιο, μαλάκες είναι; θα πάνε. Σου λέει "ένα χαρτί να το χω και ας το χω για να ξύνω το πένθος από το νύχι μου".
Και επειδή ως πολίτες είμαστε απάλευτοι, μονίμως άδικοι, γκρινιάρηδες, ανεύθυνοι και παρτάκηδες, θέλουμε και να μπαίνουμε χωρίς καμιά προσπάθεια στα πανεπιστήμια, θέλουμε να βγαίνουμε επίσης χωρίς καμιά προσπάθεια, να βρίσκουμε δουλειά χωρίς καμιά προσπάθεια και να καλοπληρωνόμαστε χωρίς καμιά προσπάθεια επίσης. Για όλα αυτά γκρινιάζουμε όλοι ταυτόχρονα και τα κακολογούμε (όταν τα κάνει ο δίπλας) και όταν πάμε κανα εξωτερικό και δούμε πως λειτουργούν εκεί τα ιμπεριαλιστικά, σκοταδιστικά,καπιταλιστικά, και του διαβόλου πανεπιστήμια, αρχίζουμε τις φιοριτούρες και τους αμετροεπείς επαίνους για το πόσο μπροστά είναι στην Εσπερία τα εκπαιδευτικά ιδρύματα, πόσο καθαρά είναι, χωρίς κομματοσκυλοαφίσες, χωρίς στέκια, χωρίς τους ψευτοσυνδικαλισμούς των αφισοκολλητών φοιτητοπατέρων-μελλόντων βουλευτών-ιδρυτών ΜΚΟ-δημοσίων υπαλλήλων-επαγγελματιών ακριβοπληρωμένων σφουγγοκωλάριων και ανοίγουμε ΝΑΑΑΑΑΑΑΑ κάτι στόματα οι βλάχοι.Ασε τι λέμε για τα εργαστήριά τους, για τους καθηγητές τους και γενικά όλη τη διάθεση που σου βγάζουσι αυτά τα πανεπιστήμια. Για τους αυστηρούς κανόνες τους "άμα κοπείς 3 φορές, λος πούλος αμίγκο άντε γίνε κάτι άλλο γιατί για φυσικός δεν κάνεις, γίνε ράφτης που πιάνουν και τα χέρια σου" και λέμε "έεετσι ρε συ, έτσι, όχι αιωνιοφοιτηταριό και τέτοια". Αυτομάτως δε όταν φεύγουμε από την παρέα στην οποία εξηγούμε τα θαύματα των ξένων πανεπιστημίων και της ξένης νοοτροπίας, πάμε να κολλήσουμε καμιά επαναστατική αφισούλα, να αντιγράψουμε σε όλα τα μαθήματα (απειλώντας παράλληλα με βία ή και βιαιοπραγώντας στους επιτηρητές που σου κάνουν παρατήρηση ή ΓΙΑ ΟΝΟΜΑ σου παίρνουν την κόλλα-περσινό περιστατικό στη Νομική Αθηνών),να γράψουμε καμιά εξυπνακίστικη παπαριά σε καναν καθαρό τοίχο (του στυλ "Πάρτε πτυχία μαλάκες θύματα" - δεν κάνω σχόλιο για κάτι τέτοιους που γράφουν τέτοια γιατί θα γίνω κοινωνικά κάκιστος και το αποφεύγω σήμερα-) και τα λοιπά.
Πρέπει με κάποιο τρόπο να κόβεται η φύρα στα πανεπιστήμια. Αλλιώς να σας χέσω το επίπεδο σπουδών που θέλετε να αυξήσετε τρομάρα σας. Ναι αυτή είναι απο-κάτω-προς-τα-πάνω προσέγγιση, υπάρχει και η από-πάνω-προς-τα-κάτω (ξεκινάμε το ξεκαθάρισμα από τους καθηγηταραίους). Αλλά πρέπει να γίνει. Τι να κάνουμε; Δε γίνεται και να μπαίνεις πανεπιστήμιο εύκολα και να παίρνεις το πτυχίο εύκολα.. Αυτό δεν είναι αναβάθμιση της παιδείας, είναι πιο ηλίθιο και από το να κυκλοφορήσεις στην αγορά αδιάβροχα σακουλάκια για τσάϊ και να περιμένεις να πουλήσουν.
Εγώ θα προτιμούσα δράση και στις δύο άκρες. Να μπαίνεις μεν λίγο ευκολότερα από όσο μπαίναμε εμείς τότε με τις δέσμες, να έχεις ένα 10αρι ως βάση, μην ξεφτιλιστούμε κιόλας, και μετά στο πανεπιστήμιο για βάλε αξιολόγηση και για καθηγητές, αλλά ΚΑΙ αυστηρότερα κριτήρια για τους φοιτητές. Τι έκανες αγόρι μου; είσαι τρίτο έτος και έχεις περάσει 2 μαθήματα; Σόρρυ λάθος. Και άντε γεια. Φυσικά αν ίσχυε αυτό το σύστημα όταν ήμουν εγώ προπτυχιακός, θα είχα πάρει κλώτσο στο τρίτο εξάμηνο, όχι στο τρίτο έτος. Αλλά επίσης αν ίσχυε, θα είχα ζοριστεί περισσότερο και θα είχα μάθει περισσότερα πράγματα σε ορισμένα μαθήματα που βαριόμουν ασύστολα να διαβάσω και τα άφηνα για του χρόνου. Τέλος πάντων. Με σπασμωδικά μέτρα εντυπωσιασμού δε βελτιώνεται η παιδεία.
Και πρέπει επιτέλους εμείς όλοι οι ελληνάρες να καταλάβουμε ότι για ορισμένα πράγματα πρέπει να πολεμάς και να ιδρώνεις, όχι να στα παρέχουν έτσι επειδή είσαι ομορφόπαιδο και "τα αξίζεις". Όχι ρε (και σε μένα τα λέω αυτά)δεν "αξίζεις" τίποτα χωρίς να παλέψεις για αυτό.. Και όταν λέω "να παλέψεις" δεν εννοώ πολιτικοσυνδικαλιστικά. Μας έχει φάει η πολιτική δράση και οι παντός χρώματος ιδεοληψίες και από ουσία τίποτα. Θέλει ο Τανάσης καλύτερο πανεπιστήμιο, καλύτερη ποιότητα εκπαίδευσης, καλύτερο σύστημα, καλύτερες ευκαιρίες, αλλά δεν πατάει ποτέ, σε όλα τα μαθήματα είναι τίγκα στο σκονάκι και ενίοτε σπάει και καμιά πόρτα να αρπάξει κανα σκληρό με τίποτα  backup που κάποιος κακομοίρης θα κλαίει με μαύρο δάκρυ αύριο. Και να με συγχωρεί ο Τανάσης, αλλά ως μέλος αυτής της κοινότητας πρέπει να την καλυτερεύει όχι μόνο με την πολιτική του υπόσταση αλλά και με την επιστημονική του. Όπερ σημαίνει αγαπητέ Τανάση, πως επιλογή σου ήταν να γίνεις υποψήφιος επιστήμονας και έχεις και κάποιες υποχρεώσεις πως να το κάνουμε. Πως λες π.χ για τους αστυνομικούς που δολοφονήθηκαν ότι "επιλογή τους ήταν να γίνουν αστυνομικοί, ήξεραν ότι μπορεί να φάνε καμιά σφαίρα" έτσι και συ ρε καρμπόγυφτα ρε παλιοκαννίβαλε ρε παλιομουρχούτη Τανάση ήξερες ότι μπορεί και να χρειαστεί να περάσεις κανά μάθημα διαβάζοντας. Αλλιώς τα ξεφτιλίζεις όλα. Και έχω βαρεθεί να τους βλέπω όλους να τα ξεφτιλίζουν όλα.Και  δεξιούς και αριστερούς και  κεντρώους και  αντιεξουσιαστές και και και και. Μια ζωή στην υπερβολή είμαστε. Ευτυχώς μαγιά  υπάρχει όμως. Υπάρχουν και άνθρωποι που δουλεύουν πραγματικά, ΑΞΙΖΟΥΝ πραγματικά, είναι ιδεολόγοι στη δουλειά τους -πρόσεχε, στη δουλειά τους, στο αντικείμενό τους, όχι σε πολιτικό επίπεδο- και φυσικά τους έχουμε κλασμένους ως επί το πλείστον.
Σόρρυ τώρα γιατί πρέπει να πάω για αφισοκόλληση.

Υ.Γ : Ξέχασα να πω και για το πολύ σύνηθες φαινόμενο του Τανάση που πρίν πάρει πτυχίο βρίζει το κωλοπανεπιστήμιό του, τους κωλοκαθηγητές του, τα πρόβατα συμφοιτητές του, τον ηλίθιο περίγυρό του, την κακή ποιότητα της εκπαίδευσής του, αλλά όταν το πάρει το πτυχίο σου λέει "Τσσ, φιλαράκι σε παρακαλώ, δεν είμαι όποιος και όποιος, έχω πάρει πτυχίο από το ΧΧΧΧΧΧ. Έχει το καλύτερο τμήμα ΧΧΧ στην Ελλάδα. Σε παρακαλώ τώρα.."

Βίβα λα ρεβολουθιόν - Παρτ ΙΙ - Λεζ Ουαζώ ντε λα οργή

Αφού πρώτα διαβάσουμε την είδηση για την παρουσίαση της Σώτης Τριανταφύλλου στο Φλοράλ, ψες .

Σύντροφοι! Αλάνια ! Αστικοί μου μουλτικουλτουραλίστες ρεβολουθιονίστας μαγιόρες!
Συμφωνώ και επικροτώ τη χτεσινή πολιτιστική σας παρέμβαση στην παρουσίαση της δουλοπάροικου των αφεντικώνε και των μεγαλοκαρχαριώνε, Σώτης Τριανταφύλλου. Ούτε εμένα μου αρέσουν τα βιβλία της, σας διαβεβαιώ.
Στο ηρωϊκό Φλοράλ, που τις προάλλες δα είχαμε ηρωϊκές εξόδους μετά λιτανείας ενάντια στο σαθρό καπιταλιστικό κατεστημένο, ζώντας ηρωϊκές στιγμές ενάντια σε κάτι μπλε στολές που μας στραβοκοίταξαν και δεν έδειξαν τον προσήκοντα σεβασμό σε μέγιστες προσωπικότητες! Τόλμησε το τσιράκι του Ροκεφέλλερ, η παλλακίδα του Τεντ Τέρνερ, η σφουγγοκωλάρια των παχυλών καπιταλιστικών οπισθίων να έρθει να παρουσιάσει -ΑΚΟΥΣΟΝ ΑΚΟΥΣΟΝ- βιβλίο!
Σύντροφοι τα πράγματα είναι σοβαρά! Έχουν αρχίσει και βάζουν μυαλό και οι δεξιοί! Πάνε να χτυπήσουν το ΚΙΝΗΜΑ εκ των έσω! Πως κάναμε εμείς που είμαστε αριστεροί, αλλά πήγαμε σχολείο στο Αμερικάνικο κολλέγιο και κάναμε μεταπτυχιακά στην Αμερική για να διαβρώσουμε το σύστημα από τα σωθικά του; Έτσι και αυτοί οι παλιοδεξιοί πάνε να παρουσιάσουν βιβλίο στα Ελεύθερα Εξάρχεια!
ΣΤΑΚΑ ΡΕ! Είπαμε "ελεύθερα", είπαμε "πολυσυλλεκτικά" , είπαμε "γεννήτρια ιδεών, λόγου και πάθους", είπαμε "αγωνιστική κονίστρα" αλλά ποιος είπε ότι όποιος τυχάρπαστος θέλει μπορεί να έρχεται έτσι χύμα να λέει τη γνώμη του; Κάτσε ρε φιλαράκι, ποιος νομίζεις ότι είσαι; Έτσι άντε μπάτε σκύλοι επαναστατήστε και επαναστατικά μη δίνετε; Είπαμε ελευθερία λόγου. Όχι αναρχία λόγου. Θα πεις ό,τι θες, αλλά να συμφωνείς και μαζί μας. Νομίζω; Είπαμε είμαστε αναρχικοί και επαναστάτες και τιμητές της δημοκρατίας και της ελευθερίας του λόγου αλλά δε θα αφήσουμε και όποιον διαφωνεί μαζί μας να μιλάει. Για όνομα δηλαδή, ντροπή. Αφού εμείς έχουμε δίκιο, όποιος διαφωνεί μαζί μας έχει άδικο. Άρα γιατί να μιλάει; Για να διαδίδει τις σαπρές ιδέες του; Α και που σαι Σώτη, μην κάνεις και καμιά χαζομάρα να πας σε κανα πανεπιστημιακό άσυλο να μιλήσεις. Γιατί ΚΑΙ ΤΟ ΑΣΥΛΟ δικό μας είναι.
Σύντροφοι ελάτε να φτιάξουμε όλοι μαζί τα Νέα Εξάρχεια, να μείνουμε μόνοι μας και να μην πατάει κανείς άλλος άμα δε διαθέτει Πιστοποιητικό Επαναστατικών Φρονημάτων. Θα αράξουμε πλατεία, θα πιούμε τις ρακές μας, θα κάνουμε τα μπαφιόρε μας και μετά άμα λάχει και έρθουμε στο τσακίρ κέφι, κάνουμε και μια φράξια ο καθένας να γουστάρουμε. Οι διπολικοί μπορούν να κάνουν και δύο φράξιες ανά άτομο.
Για να μην κουραζόμαστε  μάλιστα έφτιαξα και το πρότυπο του πιστοποιητικού που παρακαλώ να μοιραστεί σε στέκια, βίλλες, γιάφκες και σε όλες τις δημοκρατικές δυνάμεις ναουμ.

Κλικ φορ ζουμ

Ενημέρωσις : Ξέχασα να βάλω όρο "θα αναρτώ ενάμιση εκατομμύριο βιντεάκια σε μπλογκ όποτε σκάει μύτη αστυνομικός, αλλά όταν κάνω μαλακίες εγώ, βίντεο περιέργως δε θα υπάρχει πουθενά"

Που πα μωρή με το ριχτό;

ΚΑΡΑΜΠΑ!!!

Είμαι αδύναμος χαρακτήρ. Το ξέρω, το γνωρίζω, το παραδέχομαι. Είναι ένα από τα βασικά ελαττώματά μου μαζί με την ευγένεια και τη χουβαρδοσύνη -όταν έχω-.

Ντρέπομαι πραγματικά για αυτό που έκανα χτες το βράδυ και ξέρω ότι θα εξαπολυθούν προς το μέρος μου μύδροι, ζαρζαβατικά και δυό κιλά γίγαντες που τώρα διαπραγματεύονται την έξοδό τους από το πεπτικό σύστημα κάποιου μυρηκαστικού. Και καλά θα κάνεις φίλτατέ μου αναγνώστη. Αλλά θα προσπαθήσω να δικαιολογηθώ, γιατί θέλω να σχολιάσω.

Είδα χτες, ναι εγώ, αλήθεια, είδα χτες λέω την εκπομπή με τα μοντέλα. Τεχνηέντως δε άφησα να φανεί ότι υπέκυψα στις πιέσεις του ετέρου ημίσεως -που γνωρίζει πληθώρα μοντέλων αλλά φοβάται να με ξαμολύσει ανάμεσά τους μην έχουμε σκηνές από τον Εφιάλτη στο Δρόμο με τις Λεύκες σε συνδυασμό με το Braindead και το 1 man, 1000 chicks, 10000 viagras- που ήθελε να δει τι σκατά θα είναι η εκπομπή. Εγώ φυσικά ήθελα να δω κωλαράκια και προσπάθησα διπλωματικά να την πείσω να μουγκάνουμε το χαζοκούτι για να μη φρίξω με τις παπαριές που ήμουν σίγουρος πως θα ακουγόντουσαν. Δυστυχώς απέτυχα διατί το έτερον είχε επαγγελματικόν ενδιαφέρον για την εκπομπή -όχι δεν είναι μοντέλο- (ναι ναι στα μάτια μου γλυκιά μου είσαι κλπ κλπ κλπ κλπ κλπ κλπ, φαντάσου τη συνέχεια μόνη σου και θεώρησε ότι τα είπα όλα αυτά τα γλυκανάλατα, μη σου πω φαντάσου ότι είμαι και φωσφοριζέ χορτοφάγος βρυκόλακας αν αυτό σε βοηθήσει να μη μου γκρινιάξεις για αυτά που θα δεις εδώ πέρα). Είχαμε που λέτε ανοιχτό και τον ήχο δυστυχώς και τα άκουσα όλα.

Να πάρουμε την εκπομπή, με τα μάτια του άντρα :

Είχε 200 γκόμενες που φοράγαν μαγιώ και από τις 200 αυτές, μου αρέσαν περίπου οι 150. Όπως καταλαβαίνετε όταν έχεις 200 υποψήφιες μοντέλες να κουνάνε τα κωλαράκια τους, το να θυμάσαι φάτσες και να καταφέρεις να τις αντιστοιχείς σε κώλους, σε καθιστά ιδιοφυϊα. Θα ήθελα να πω ότι είμαι τόσο έξυπνος ώστε κατάφερα να θυμάμαι και τα ονόματα, αλλά φευ! Παπάρια θυμάμαι ονόματα. Άσε ρε που οι απάλευτες όλες οι ψωνάρες δεν έχουν και κανα σοβαρό όνομα. Έχουν αλλάξει τα "Κατινίτσα" , "Μαιρούλα" , "Παναγιώτα" και τέτοια σε ονόματα που θυμίζουν εξωτικά ανταλλακτικά για αστρόπλοια και ονόματα κοραλλιογενών υφάλων της Αυστραλίας. Οι ξένες δικαιολογούνται ελαφρώς, αλλά που πήγαν τα "Τζούντι" "Τζούλι" "Μολι" "Χολι" και τα λοιπά τουριστικά; Το μόνο όνομα που μπορώ να ανακαλέσω και τελειώνει σε "ιντα" είναι το "Λουσίντα" και άμα πατήσετε το λινκ θα καταλάβετε γιατί το ξέρω. (Τραγουδάρα παρεπιπτόντως).

Για τις μοντέλες αυτές καθαυτές, τι να πεις..ε για μοντέλα πάνε τα κουρίτσα, όχι για, ας πούμεεεε...εεε...όχι και για..άσε μην παρεξηγηθεί κανάς σοβαρός κλάδος εργασίας.

Ημιανήλικα και προσφάτως ενήλικα κοριτσάκια "κυνηγάνε το όνειρό τους". Το κλασσικό κλισέ όνειρο δηλαδή, να φωτογραφίζονται φορώντας πράγματα που άμα τα φορέσει κανείς στο δρόμο θα φοράει και πουκαμισάκι με ΜΑΚΡΙΑ μανίκια εντός δεκαλέπτου, να τις θαυμάζει όλο το σύμπαν και να τις προσκυνά, να αγοράσουν και ένα άθλιο βρωμόσκυλο που θα χρησιμοποιούν σαν αξεσουάρ, να γίνουν πλούσιες και να παντρευτούν μεγαλοεπιχειρηματίες.Αυτά για τις σοβαρές. Για τις ασόβαρες τα είδαμε, τα βλέπουμε και θα τα βλέπουμε όσο και αν κάθε φορά που τις πιάνουν, βγαίνουν να κουκουλώσουν τα πάντα οι υπόλοιπες... ρίχτε μέσα στα προηγούμενα και κόκες, βίζιτες κλπ. Γιατί η μεγάλη ζωή που τους υπόσχονται αγάπη μου δεν είναι για όλες, ούτε είναι και ακριβώς αληθινή.

Παμ παρακάτω.

Αυτός ο θλιβερός λοιπόν τραγέλαφος, είχε όλη την απαραίτητη επικάλυψη σοβαρότητας και επαγγελματισμού, πράγμα που το κάνει ακόμα πιο αστείο, καθότι είναι σα να προσπαθείς να πείσεις να δώσουν Νόμπελ Φυσικής στην Ελένη Λουκά. Όλες αυτές τις στομφώδεις φούσκες και παπάτζες περί πίστεως στον εαυτό μας, εσωτερικής δύναμης και προσωπικού δυναμικού και ένα κάρο τέτοια μνημεία λεκτικής αυτοϊκανοποίησης με μπαταριάτο εξάρτημα. Πόση δύναμη Σουβλακέα μου άραγε πρέπει να έχει ένας άνθρωπος για να κουνήσει τον κώλο του σωστά; Πες μου δηλαδή!

Επαναλαμβάνω, τα κωλαράκια χάρμα. Για να μην ξεχνιόμαστε.

Αφού λοιπόν έπεισαν το φιλόκωλον κοινό περί της ιερότητας του σκοπού και της, και της.. και της (κάτσε να βρώ κάτι καλό) και της απαράμιλλης και αδιαμφισβήτητης (τι σκατά να βάλω εδώ- -α ναι το βρήκα ) ΑΞΙΑΣ (ίδρωσα να το βρω αλλά σας έσκισα ε) του διαγωνισμού, τις έβαλαν άλλες να στηθούν στα 4 (εκεί κατέβασα μισό μπουκάλι ουϊσκι και 200 γραμμάρια κάσιους σε 2 δευτερόλεπτα, ακολουθούμενα από 453 τσιγάρα. Ταυτόχρονα) , άλλες να σκύψουν, άλλες να ανοίξουν τους πόδας και να χαμογελάσουν και τα λοιπά.

Το έτερον χαμπάρι εν τω μεταξύ, γέλαγε με τη διαδικασία, έλεγε τα δικά της σχόλια και σημασία δε μου δινε που βόγκαγα σα μοτέρ απο γκαζοζέν (οι παλιότεροι θα τα θυμάστε στην Κατοχή στην Αθήνα).

Σκάει που λέτε μύτη μια να μην πω τι... κομματος. Θεά. Μιλάμε για γυναίκα του στυλ "μετά τον κόβω και τον βάζω πάνω από το τζάκι σε φορμόλη δίπλα στο καραβάκι" (νομίζω δηλαδή, όχι τίποτα άλλο αλλά γιατί ήταν και ένα τούμπι γκόμενες εκεί πέρα). Και της λένε να χάσει κιλά! Ρε σεις! Το γκομενάκι ήταν βία 45 κιλά! Μαζί με τα παπούτσια και το μεικαπ!

Εκεί τα πήρα για 2 δευτερόλεπτα γιατί η ξανθοαπαυτή παρουσιάστρια να μη μου βγαίνει να μου κάνει κηρύγματα για νευρικές ανορεξίες και παπαριές και μετά να λέει σε 45 κιλά να αδυνατίσουν. Μετά πήρα μάτι πάλι κορμάκι και δεν έδινα σημασία στον ήχο.

Βαριέμαι..

Τις βουτήξαν μετά τσούρμο και τις πήγαν σε μια βιλλάρα του κερατά που σου φευγε λέμε το τσερβέλο .. Μη ξεχάσουμε ότι το επάγγελμα έχει και γκλαμουριά και χλίδα και άλλα πολλά.

Γιατί αν δε τις μάθεις από το καλημέρα να ψωνιστούν, που πας; Αν δεν αφιονίσεις το 16χρονο με μεγαλεία και παράτες και χλιδές και τζακούζια και λιμουζίνες (που δεν τις λέμε στα ελληνικά λιμουζίνες πλέον, όπως άκουσα από μια τσομπανολούγκρα , αλλά λίμο γιατί είμαστε ευρωπαίοι), αν δε του υποσχεθείς τα πάντα, τον ουρανό με τα άστρα και το σύμπαν στα πόδια του, πως θα κάνει τα ξεφτιλίκια που θα του ζητήσεις μετά; Άμα το καρότο είναι χρυσό, το μαστίγιο δεν πα να ναι και σιβηρικό κνούτο; Άμα το καρότο είναι ένδοξο, δε πα να σου βάζουν ποτιστήρια στον κώλο; Άμα το καρότο σου καρφωθεί βαθιά στον εγκέφαλο δε θα πουλήσεις και κόκα άμα λάχει; Άμα το καρότο είναι τόσο ύπουλο δε θα κάνεις και καμιά βίζιτα για δημόσιες σχέσεις;

Και στην τελική, πάνε και κουράζονται και καταστρέφονται κοριτσάκια και κοριτσάκια, για ποιο λόγο; Πουλάνε ακριβά - ή για την ακρίβεια ΟΝΕΙΡΕΥΟΝΤΑΙ να πουλήσουν ακριβά το κρέας τους γιατί; Για να τις βλέπουν στις πασαρέλλες με γελοία ρούχα -του στυλ ροδοκοκκινη μπανάνα για καπέλο, καθρέφτες μηχανής για σουτιέν, ινδιάνικο στρινγκ και μπότες SS- άλλες γυναίκες και αδερφές..

(μη με πιάσετε οι gay τώρα ως ομοφοβικό, καταλαβαίνετε πως το λέω).

Και μην αρχίσω ΚΑΝ για την καταφανή επιβράβευση (ή έστω διάθεση για .. ) της κατινιάς, της παλιανθρωπιάς και της πουτανιάς ως απαραίτητα προσόντα για να γίνουν καλύτερες επαγγελματίες.

"Μπράβο κοπελιά, είσαι αρκετά αρχίδω και αρκετά καθήκι. Έχεις και κωλάρα και πρόστυχο βλέμμα και εξαιρετικό στήσιμο στα 4.. Σε θέλουμε" .

Όχι πείτε μου, από τις 30 - 40 που μείναν, το άθροισμα του IQ τους ήταν μεγαλύτερο από τον ίδιο τον αριθμό τους για να δεχτούν;

Ναι ξέρω, τα μοντέλα δεν είναι χαζά, τσουβαλιάζω, υπάρχουν μοντέλα με πτυχία (ναι, βοηθού χειριστού χλοοκοπτικού ψαλιδιού και καμιάς Παντείου ) (οι της Παντείου άμα δε θέλατε να σας κοροϊδεύω να μη μου λέγατε πόσο άχρηστα πτυχία πήρατε και ΠΩΣ τα πήρατε :p ) Απλά δε χρειάζεται να είναι έξυπνα. Γιατί έχουν ωραίο κώλο. Συμφωνώ και επαυξάνω.

Έκαστος στο είδος του και η κωλάρες στ'ανακούρκουδα!

Επιστρέψαμεεεε

Καλημέρα! Τι μου κάνουν τα καλά τα παιδάκια; Πώς περάσαμε όσο ο καλός κύριος Προφητούλης έλειπε στις διακοπούλες του και έζεχνε ρακή από την κορφή μέχρι τα νύχια; ε; Καλά περάσατε ατιμούλικα το ξέρω. Εντάξει εντάξει, μερικοί δεν περάσατε καλά, αλλά δε φταίω εγώ, τι να κάνω;

Πήγαμε που λέτε στα Χανιά με την παρέα, καλά περάσαμε, καλά ήπιαμε, εξαιρετικά φάγαμε, εξαιρετικά ξαναφάγαμε, φάγαμε κιόλας, μετά φάγαμε και στο τέλος σαβουρώσαμε και ένα μεζεδάκι έτσι για το καλό. Θα έγραφα αναλυτικότατη τέτοια για τις διακοπές μου αλλά με προλάβαν τα γεγονότα που είναι καυτά και στο κάτω κάτω δε νομίζω να ενδιαφέρει κανέναν το πως είδα τον Αρχιμήδη φαντάρο όταν ήπια τη μαύρη ρακή στον "Αντάρτη" στο Θέρισσο.

Καλά, θα γράψω μια μικρή παραγραφούλα για το φαϊ και μετά οι φωτιές.

Έχουμε και λέμε, στα γρήγορα : Το "Ταμάμ" είναι παλιά και γνωστή αξία στα Χανιά.Καινούριες ανακαλύψεις ηντουσοσαντόσαντε (αχαϊκή διάλεκτος) : ο "Αντάρτης" στο Θέρισσο, εξαιρετικός για τελετές στο Μέγα Σουβλακέα, με διαολεμένη σφακιανή πίτα και μια ρακή καστανοκόκκινη -μαλλον κανελόρακη ήταν- που είμαι σίγουρος ότι θεραπεύει και τον καρκίνο -με κόστος το μισό σου εγκέφαλο, αλλά δε βαριέσαι-. Δεύτερη ανακάλυψη, για τον οποίο μάλλον κάπου είχα διαβάσει πρόσφατα αλλά δεν είμαι σίγουρος γαμώτο, απλά μου θύμιζε κάτι το όνομα, ήταν η "Στέρνα του Μπλουμοσήφη" στο Βάμο. Ωραίος ο Μπλουμοσήφης. Τη στάκα την έτρωγα σκέτη με το κουτάλι λέμε.. Αυτά περί διακοπών όμως. Α ναι, έφαγα επιτέλους και αντικριστό. Στα Ανώγεια, πήγα στο πανηγύρι στις 14 του μηνού. Έπαιζε και ο Ψαρογιώργης με Πατεράκη και το Λάμπη (καλά, Λάμπης μεγάλη μορφή, νεκρός ήταν και κοίταγε το άπειρο). Ήταν λουκούμι το αντικριστό, ήταν λουκούμι και η κόρη του ταβερνιάρη, αλλά που να κοιτάξεις εκεί πέρα. Δε σε παίρνει.. ΟΚ ΟΚ ΟΚ τέλος.

Επικαιρότης

Κατ'αρχήν να πω ότι καθαρά ειδησεογραφικά, οι φωτιές ήταν ένα ευχάριστο διάλειμμα από τη γρίπη η οποία είναι ο προάγγελος του τέλους του κόσμου και τα λοιπά και τα λοιπά. Φαντάζομαι έγιναν τρελλά πάρτυ με σαμπάνιες σε αρκετά δημοσιογραφικά επιτελεία. Βέβαια φαντάζομαι πως αρκετοί από αυτούς έκλασαν πόμολα όταν οι φλόγες κοντοζυγώνανε σε κάτι σπιταρώνες μέσα στα πευκάκια που όλως τυχαίως είχαν χτιστεί χωρίς άδειες και τέτοια.

Και σε κάτι τέτοια θα εστιάσω. Όχι στους κακόμοιρους, όχι στους αδιάφορους, όχι στους ήρωες, όχι στους ανοργάνωτους, όχι στις ευθύνες και τα λοιπά και τα λοιπά. Αυτά είναι τα σοβαρά και θα τα πουν άλλοι. Εγώ σοβαρός δεν είμαι και θα πω για...

τους

ΑΥΘΑΙΡΕΤΟΥΣ

Φωτό πηγή : ΣΚΑΙ - μέσω Ελληνακίου . Καλά ρε φιλαράκι, όταν έχτιζες μέσα στο πευκοδάσος, κανένας πούστης δε σου είπε ότι τα δέντρα είναι εύφλεκτα; - Η αλλιώς, η φύση εκδικείται τους καταπατητές.

Ήταν λοιπόν που λέτε μια φορά ένα σκέδιο πόλης ή κάτι τέτοιο. Το σκέδιο αυτό που λέτε είναι ένα.. σχέδιο που παίρνουν κάποιοι σοφοί και προύχοντες σε ένα υπουργείο και τραβάνε μια γραμμή και λένε σε εμάς το πόπολο "οοοοπ, μέχρι εδώ θα χτισετε καρντάσια, παραπέρα είναι δασάκι και πρέπει να μείνει έτσι. Γιατί αλλιώς που διάολο θα πηγαίνουν τα παιδιά σας να πηδήξουν, να κάνουν τους μπάφους τους και εσείς να κάνετε πικνικ με κεφτεδάκια και ταραμά και να κυνηγάτε τις σφίγγες;" Το δάσος βέβαια είναι χρήσιμο για πολλά πράγματα, μη το βλέπετε έτσι που απλά κάθεται εκεί πέρα και είναι πράσινο. Όοοοχι, έχει μπόλικη χρησιμότητα, κυρίως για να μας κρύβει τα απέναντι μπαλκόνια, και επειδή το πράσινο πάει περισσότερο με το γκρι τριγύρω και το μπορδοκόκκινο των κεραμιδιώνε καθώς και με τη γούνα των ασβώνε.

Ο μπαμπάς μου μου είπε όμως ότι είναι κάτι λέει κακοί κύριοι που τους λένε οικοπεδοφάγους λέει. Αυτοί λέει άκου τι κάναν λέει. Πήγαιναν στην αρχή, όταν νόμιζαν ότι υπάρχει ακόμα κρατικός μηχανισμός, και έπαιρναν οικόπεδα στην άκρη του σκεδίου λέει. Μετά άρχιζαν σιγά σιγά να επεκτείνουν τα όρια του οικοπέδου τους παραπέρα μέσα στο δάσος λέει. Και μετά από μερικά χρονάκια, ΤΣΟΥΥΠ-ΑΑΑΑΑ είχαν έτοιμο το οικοπεδάκι x2 και μέσα σε δασική έκταση.Βάζαν λέει και καμιά ψιλοφωτίιιιτσα, τίποτα καλαμιές, τέτοια. Και άμα έπιανε παραπέρα, ε έπιανε παραπέρα. Αλλά λέει το καλύτερο κόλπο παλιά ήταν αυτό με τα αμπέλια που τα βάζανε όπου να ναι και σκάγανε λέει με κάτι φιρμάνια των Τούρκων -ναι και τώρα το κάνουν αυτό αλλά δε μπορούν να φυτέψουν αμπέλια στις λίμνες οπότε και φέρνουν μόνο τα φιρμάνια- . Ή βάζαν λέει ελιές ή αγοράζαν ένα κατσίκι και το βάζαν να βοσκάει δηλώνοντας το πευκοδάσος για βοσκότοπο του παππού τους, τέτοια. Ήταν αυτοί λέει οι καταπατητές. Οι καταπατητές που λέτε βάζαν δυό τούβλα στην αρχή, στο "οικόπεδό τους". Μετά από 5 χρόνια τα 2 τούβλα είχαν γίνει βίλλα με πισίνα, μπάτλερ, σωφέρ, μασσέρ, παρτεναίρ, καλοριφέρ, ντισριμπυτέρ και όλα τα σημερινά κομφόρ που πρέπει να έχει μια βίλλα που σέβεται τον εαυτό της και μπορεί να σταθεί σε ένα κοσμικό πάρτυ που τουλάχιστον έχει στο γκεστ λιστ δύο μοντέλα και δυό δικηγόρους της προκοπής.

Αυτά παλιά. Γιατί παλιά είχαν υπομονή. Τώρα δεν έχουν υπομονή αυτοί και τα καίνε. Γιατί ούτε οι πελάτες έχουν υπομονή, ούτε οι εργολάβοι - έχουμε και κρίση ρε αδερφέ, πρέπει να κινηθεί η αγορά. Άσε που ψήνεται και το κτηματολόγιο και μπορεί να μας δημιουργήσει και τίποτα ψιλοκαθυστερήσεις.. Η πλάκα είναι, μου είπε ο μπαμπάς μου, πως τώρα που καίγονται τα δάση, όπου και αν είναι αυτό, πέφτει λέει μπουρλότο και στα σπίτια των προηγούμενων καταπατητών, και των προ-προηγούμενων καταπατητών, που πλέον έχουν ξεχάσει ότι και αυτοί το έκαψαν το δάσος για να χτίσουν τα σπίτια τους - ή πήγαν και έχτισαν μέσα στο κέντρο μιας πευκόφυτης ρεματιάς- και έχουν κάνει συλλόγους εξωρραϊστικούς και "Σύλλογος Φίλων Του Πεύκου Ανω Εμπρηστάδων" . Έχουν γίνει πλέον τίμιοι - στο μυαλό τους και στο μυαλό των δημοσιογράφων- και έχει παραγραφεί το δικό τους το έγκλημα γιατί "και εγώ δικαιούμαι ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι μου" και "να πιάσουν πρώτα τους υπουργούς και τους βουλευτάδες". Ο μπαμπάς μου λέει ότι όλο μαζί το συνάφι των υπουργών και των βουλευτάδων και τα λοιπά, είναι δεν είναι κανα διχίλιαρο άτομα, αλλά αυθαίρετα πάνω σε πρώην καμμένα ή σουν-του-μπη-καμμένα θα ναι κανα εκατομμύριο μόνο στην Αττική. Πάνε και σκούζουσι μπροστά στσι καμερες και στους δημοσιογράφοι και τους βλέπει ο μπαμπάς μου να κλαίνε και ψιλογελάει όταν βλέπει το "σπιτάκι" που είναι σκαρφαλωμένο στην ερημιά, μέσα στις ρεματιές και στα λαγκάδια να μπουρλοτιάζει.

Οι χτεσινοί ασυνείδητοι καταπατητές και εμπρηστές γίνονται οι σημερινοί νοικοκυραίοι και τίμιοι έλληνες φορολογούμενοι που σιχτιρίζουν ένα κράτος που δεν τους προστατεύει. Αυτοί που άναβαν σπίρτα πριν 10 χρόνια και έστελναν τις μπετονιέρες μεσάνυχτα να τους ρίχνουν τις πλάκες, αυτοί αξιώνουν τώρα αποζημιώσεις και σωτηρίες. Αυτοί που έκλειναν πάντα το μάτι στον "περίεργο" ρήαλ εστέϊτ που τους πούλαγε οικοπεδάκι σένιο στο Βουτζά και στην Πάντειο Πολιτεία (έχετε πάει απο κει πέρα καθόλου; Τι Μαϊάμι και τι Μανχάτταν και παπαριές.. Μιλάμε για τη βίλλα του κερατά) αυτοί που εν γνώσει τους κάψαν τις προηγούμενες γενιές δέντρων, τώρα σκούζουν για να προστατευτούν τα δέντρα.

Σε 10 χρονάκια, αυτοί που θα χτίσουν τώρα εκεί πέρα (κάποιοι από τη γενιά μου και μικρότερες γενιές ήδη..), στην επόμενη φωτιά, πάλι θα μαλλιοτραβιούνται και θα κλαίνε.

Σε 10 χρονάκια θα ετοιμάζονται οι επόμενοι αγοραστές , γιατί η γενια μου θα είναι 40αρηδες και κάτι θα χουν κονομήσει, οπότε θα χρειάζεται άλλο ένα φώκο γιατι θα έχουν πετάξει πολύ φυντάνι τα πευκάκια.

Σε 10 χρονάκια η γενιά μου που θα δουλεύει στην πολεοδομία, πάλι θα απλώνει το χέρι και θα αναρωτιέμαι γιατί πάντα μια γενιά την ορίζουν τα καθίκια της..

Σε 10 χρονιά θα τα παίρνει ακόμα και η γενιά μου στο δασαρχείο.

Και στην εφορία.

Σε 10 χρονάκια μπορεί να έχει καεί και το δικό μου το σπίτι, γιατί το χωριό τελείωσε εδώ πέρα (ρε μη βιαστείτε, εντός σχεδίου πόλης είμαι. Με άδεια κανονικότατα. ) και δίπλα έχει δάσος..

Αλλά άμα πιάσει ξανά καμιά φωτιά εδώ πέρα, όταν αφήσω τα λάστιχα, θα πάρω ντουφέκι.Και άμα δω καινούρια αμπέλια στην πλαγιά απέναντι..

Που να πεθάνετε με φριχτούς πόνους βασανισμένοι χρόνια από τους χειρότερους καρκίνους ρε αλήτες. Που να παρακαλάτε τους γιατρούς να σας βάλουν λίγη μορφίνη παραπάνω.

Καθάρματα, ε καθάρματα.

Μπολιντιζμόζ, Τσιβιλιζατσιόν, Σιβιλιζασιόν, Θιβιλιδαθιόν

Ωσαννά και Ζήτωσαν οι Εθνικοί μας αστέρες της μούζικας!

Συγκεκινημένο το πανελλήνιο από τον τρομακτικό αγώνα της Απ(ο)λυτης να τραγουδήσει στο Ωδείο του Ηρώδου του Αττικού.

Με βαθειά χαρά και έναν συλλογικό αναστεναγμό ανακούφισης μάθαμε ότι τελικά η Απ(ο)λυτη θα ξετυλίξει το διαγαλαξιακό και υπερμεγέθες τάλαντό της υπό το Ήχως και Φώς και το άγρυπνα ειρωνικό βλέμμα των Καρυάτιδων από απέναντι. Το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο και το Υπουργείο Πολιτιζμού είπαν ότι ταιριάζει τσιφ το νέο μουσείο της Ακρόπολης με μια συναυλία μιας καλλιτέχνιδος διαγαλαξιακής εμβελείας και πανγκοζμίου αποδοχής. Τι Μάκης Τζάκσον και παπάρια. Ε λογικό ήταν, είχαν αρνηθεί στην αρχή αλλά μετά κατάλαβαν το σφάλμα τους και μετανόησαν κάνοντας μετάνοιες και μάλιστα με τον κώλο αψηλά.

Αυτός είναι πολιτιζμός ρε τσόλια! Μάστα! Σε μια εποχή που έχει πήξει το κωλί μας από την κρίση, σε μια εποχή που τα Μαγικά Μέσα Ενημέρωσης (κάνουμε και προφητείες για το τι λέχθηκε σε συζητήσεις που θα γίνουν..μάλλον) μας βομβαρδίζουν όλο με εκπαιδευτική τηλεόραση, σε μια εποχή που έχουμε πήξει ρε αδερφέ από όπερα και κλασσική μουσική, από αρχαία τραγωδία και Αριστοφάνη, που έχουμε πήξει να βλέπουμε κάθε μέρα χοντρές υψίφωνους να τσιρικοπάνε άριες από Άϊντες και Τραβιάτες και Τροβατόρε και Λουτσίες Λαμερμούρ και Ντον Τζιοβάννηδες, σε μια εποχή που ό,τι ραδιόφωνο και να ανοίξεις κάτι μελαγχολικά βιολιά θα ακούσεις και κάτι απάλευτες τζαζιές με υπερμεγέθεις αφροαμερικάνους (sic) να τρομπάρουν τις τρομπέτες τους, σε μια εποχή (3 σελίδες πρόταση θα γράψω, έχε υπομονή) που φτάνει πια με την κουλτούρα ρε αδερφέ δε θέλω να βλέπω άλλους πίνακες του Ντεγκά, να διαβάζω άλλους Δαρβίνους και Πλάτωνες και Φεϋνμάννηδες και να μαθαίνω αστρονομίες και φιλοσοφίες και υπαρξισμούς και τέτοια, σε μια τέτοια εποχή λοιπόν Ε ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ ΡΕ ΑΔΕΡΦΕ ΛΙΓΟ ΚΑΡΒΕΛΑ ΣΤΟ ΗΡΩΔΕΙΟ!

Μάστα.
Γιατί είμαι νεοελληναράς/νεοελληναρού και θέλω να είμαι και μέσα στα πράγματα, να πω αύριο το πρωί κατά τις 11 (πριν πάω στο γραφείο μου στην εφορία ή στο κωλομάγαζο που πουλάω σεντόνια με λάστιχο για κατούρημα) στο κολλητάρι μου που θα πίνουμε φρεντοτσίνο (όπως τότε στις ευρωεκλογάς που αντί να ψηφίσω τα χρέπια πήγα παραλία και γνώρισα και κάτι γκόμενες/ους μούρλια) μαζί, ότι ΠΗΓΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΗΡΩΔΕΙΟ ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΤΡΕΛΛΑ ΜΟΥ.
Ναι ο πούστης, ότι έβαλα το καλό το λευκό το σινιέ κοστούμι που το πλέρωκα σε 62 δόσεις, σχεδόν όσες και το Πόρσικό το Καγιέν που γαμεί και δέρνει όταν καβαλάω πεζοδρόμια και το αφήνω οπου να ναι. Να πω οτι έβαλα το καλό το λευκό το κοστούμι το σινιέ, το ροζ το λαφρύ το πουκαμισέττο μου, πήρα και τις κοχιμπιές μου και πήγα ο ζάβαλος να δω την Απ(ο)λυτη να δίνει ρέστα στο Ηρώδειο λέμε ρε Τανάση!!

(ακολουθεί φανταστική περιγραφή της συναυλίας σε αποσβωλομένους και πιθανότατα αποβλακωμένους συναδέλφους).

Είναι 5 το απόγευμα σου λέω. Έχω γυρίσει από το γραφείο πριν 4 ώρες, έχω φάει δυό ντάνες γίγαντες που έφτιαξε η μάνα και παλεύει το φυλλοκάρδι μου λέμε ε. Η Σούλα έχει αράξει και έχει πάρει από αυτά τα εργαλεία που ξύνονται οι γυναίκες. Ξέρεις. Ξύνουν νύχια, μασχάλες, πόδια, φτέρνες, βυζιά, τα πάντα. Σιγά μωρή θα λιώσεις. Εγώ που λες έχω λιώσει στην καναπεδιά, έχω βάλει το αρκουδίσιο στο -23 και αισθάνομαι σαν τσιπούρα σε σουπερμάρκετ. Έχουν αφιέρωμα και κάτι πιπινάκια στην τηλεόραση (μούρλια σου λέω Τανάση μου, μου ρθε να φτύσω τη Σούλα και τις ξύστρες της πατίκορφα λέμε) στην Απ(ο)λυτη ελληνίδα σταρ.
Μαλάκα μου αυτή έχει κάνει καργιέρα λέμε στο εξωτερικό όχι ψέμματα. Έχουμε αρχίσει και αργούμε όμως, η Σούλα θέλει και 3 ώρες να μπανιαριστεί και να βγάλει τα νυχοποδαράκια της να τα βάψει τυρκουάζ και ζαζαφράζ και τέτοια και άλλη μία ώρα να ξυρίσει τα πάντα, γιατί δε λέει να πάμε στο Ηρώδειο και να ναι το απαυτό μεσα στην τρίχα σα γαλλική τσόντα..

Αφού μπανιαρίστηκα και παρφουμαρίστηκα με Πέτρο Γαρδένια και τέτοια σου λέω Τανάση μου (πσιτ και 10ευρω σου λεω το κολωνικό) κατέβασα και δυό Αγίους στη Σούλα που αργούσε να βάλει το τσίτι το ξέκωλο και ξεκινήσαμε. Είχε και ζέστη, θα λιώναμε στο Καγιέν σου λέω αν δεν είχα υπερτουρμπάτο εξαερισμό. Πήρα και μια φρεντοτσινιά στο δρόμο για να στανιάρουν οι γίγαντες στον καταπιώνα να μη ρεύομαι σκορδοκρεμμύδι και λερώσω τον ιερό τον τόπο.
Και φτάνουμε που λες Τανάση στο Ηρώδειο. Τι ν τούτο το πράμα ρε Τανάση; Μας δουλεύουνε; Ένα ερείπιο είναι ρε Τανάση, κάτι πέτρες η μία πάνω στην άλλη με κάτι καμάρες και τέτοια. Σώπα ρε , για αυτό το γιαπί κάναμε τέτοια φασαρία; Ρε στα Αστέρια και στη Νεράϊδα και στην Αρένα δεν έχουν πάει ρε τα τόφφια να δούνε μαγαζί της προκοπής. Και δεν είχε και τραπέζα ρε Τανάση, ναι ρε μα τον προφήτη τον Κωστίκα σου λέω. Κάτι πάγκους πέτρινους είχε μόνο., θα μου πιανόταν ο κώλος μου λέμε.
Κάνω έτσι ρωτάω την ταξιθέτρια

"να σου πω μωρή χαμούρα, πόσο πάει το μπουκάλι και το καλαθάκι με το γαρούφαλλο εδώ πέρα;" .

Και τι μου λέει ρε Τανάση; "Δεν έχουμε κύριε τέτοια πράγματα εδώ, εδώ έρχεστε μόνο για να ακούσετε".

Μου ανέβηκε το αίμα στα μηνίγγια Τανάση μου.

"Τι να ακούσω μωρή τσόντα χωρίς 12άρι Τσίβας να μου γαργαλάει τον ουρανίσκο και χωρίς γαρυφαλλέτο να πετάξω 64 καλάθια στην πίστα να βγει ο καημός μου και ο αναστεναγμός μου; Ξεροσφύρι θα την ακούσω την απόλυτη μωρή πατσαβούρα;"

"Μάλιστα κύριε" μου είπε και την έκανε Τανάση μου.

Με είχε ψιλοπάρει από κάτω και άναψα μια κοχιμπιά να στανιάρω. Και έρχεται ρε συ η παλιοπατόζα και μου λέει οτι απαγορεύεται και το κάπνισμα! Ρε ναι σου λέω. Τι χούντα είναι αυτή ρε μέσα στο ερείπιο.

"Μωρή είναι ανοιχτό το μέρος, θα καπνίσω" της λέω

"Ναι κύριε αλλά είναι αρχαίο , δεν κάνει"

"Σε εμένα ήρθες μωρή να το πεις αυτό και τις απαγορεύσεις σου; Να πιάσετε πρώτα όλους τους πολιτικούς που χτίζουν αυθαίρετα, που παίρνουν μίζες, που σβήνουν κλήσεις στους φίλους τους και ΜΕΤΑ εμένα"

"ναι κύριε ξέρετε όμως απαγορεύεται και έχει πρόστ.."

(... μισή τουλάχιστον ώρα απάλευτης κουβέντας περί απαγορεύσεων και προσωπικών ελευθεριών και συνταγματικού δικαιώματος και τέτοια - βαριέμαι)

Και ξαφνικά Τανάση μου, εκεί που τσακώνομαι ακόμα με το χρέπι, σβήνουν τα φώτα και ξανανάβουν και σκάει σου λέω στη σκηνή η Χαννούλα..

ΈΠΟΣ λέμε δικέ μου, έπος σου λέω. Βγήκε η Χαννούλα σου λέω στη σκηνή και έκλασε μπάμιες η στάχτη της Κάλλας λέμε. Κορόμηλο το δάκρυ μου φυγε με το που την είδα σου λέω. Ξέχασα τις έγνοιες μου, τα προβλήματά μου, τα ζόρια μου, τη Σούλα, τη μάνα μου, τα δάνεια, όλα. Άνοιξε το στόμα της ρε σύ και τραγούδησε τις Τσούλες ρε συ και να ρε Τανάση, να μη σώσω να βάλω καινούριες ζάντες στο Καγιέν, κουνήθηκαν οι πέτρες του Ηρωδείου ρε Τανάση. Ήταν και ο Νικόλας παραπέρα και την κοίταγε και χαμογέλαγε ρε συ Τανάση, σπάραξε το σπλάχνο μου ρε συ. Έπαιξε το 12 μετά ρε συ σου λέω και υγράνθηκα εγώ, η Σούλα, μιας γιαγιάς δίπλα της ξανάρθε περίοδος μετά απο 23 χρόνια, ένας παππούς που είχε κάνει αφαίρεση προστάτη είχε κάβλες και 12 τυφλοί βρήκαν το φως τους ρε. Παίξανε τραγουδάρες όμως σου λέω, ε Τανάση, ταιριάζανε στο μέρος, το σεβαστήκανε. Τώρα γιατί δεν παίξανε και λίγο από τα παλιά τα μπουζουκόβια δεν ξέρω, μάλλον σεβαστήκανε Τανάση μου την Κάλλας και τον Μωρίς Μπεζάρ και τα Μπολσόι αν και αυτοί μπροστά τους δεν πιάναν μία. Τι να σου πει τώρα η Κάλλας να τραγουδάει τα Λα μάμμα μόρτα και αηδίες όταν είναι πάνω στο σκηνικό η Απ(ο)λυτη και σου τραγουδάει "και δε χτυπάει το τηλέεεεεεεεφωνο.". Σπάραξα σου λέω ο ερίφης, σπάραξα. Να χαμε και κανα ξηροκάρπι με κανα Σίβας, έστω καναν Γιαννάκη ρε αδερφέ..

Μεγάλη συναυλία που λες Τανάση μου. Στην επόμενη φορά λέει θα έχει και σαππόρτ τον Κάτμαν να τραγουδάει Ντώμου Ντώμου Ντώμου και το Νικόλα ντυμένο Τσε . Αλλά να βάλουν κανα τραπεζάκι στο μαγαζί, καμιά λουλουδού, ποτάκια, κόκα και τέτοια. Πολύ ξενέρωτα ήταν αν εξαιρέσεις την απ(ο)λυτη Τανάση μου. Ρε συ, πάμε το βράδυ στο Πεγκάκι;

Πράγματα που μου τη σπάνε ασύστολα

Δεν έχει πρόλογο. Ο τίτλος φτάνει.
1. Ο Λαζόπουλος : Αυτός αν δεν ήταν αστειάτορας του 2009 θα ήταν ιεροκήρυκας/ιεραπόστολος του 1093. Είναι ο μοναδικός άνθρωπος στο εγγύς σύμπαν που έχει καταφέρει να μετατρέψει την κωμωδία σε κήρυγμα! Είναι τρομαχτικό! Είναι ανεπανάληπτο! Είναι ασύλληπτο. Σκάει το μουτσούνι του κάθε βδομάδα στο χαζοκούτι και κηρύσσει για ώρα μπροστά σε ένα πλήθος που τον προσκυνά ευλαβικά. Αν δεν ψιλλιαζόμουν (χωρίς καμία απολύτως σιγουριά βέβαια) πως οσονούπω θα αρχίσει να πέφτει αρκετά σε δημοτικότητα, θα έλεγα πως κοντεύει να καταλήξει θρησκευτικό φαινόμενο. Αλλά από ο,τι φαίνεται έχουν αρχίσει και τον παίρνουν χαμπάρι σιγά σιγά. Μερικοί αρχίζουν ακόμα και θυμούνται τη φάση με το κότερο! Καλή φάση!
2. Η Καγιά : Δεν αμφισβητεί κανείς πως είναι ωραία κοπέλα η κοπέλα. Και θα παραδεχθώ δημοσίως και έχων σχεδόν σώας τα φρένας πως στην τρυφερή ηλικία των 18, είχα ανάμεσα στις άλλες φωτογραφίες πάνω από το γραφείο μου και μια δική της με ελάχιστα ρούχα. Αλλά τώρα πια, όχι άλλο κάρβουνο λέμε. Γιατί ρε σεις επιμένετε να βγάζετε και να μας κάνετε κλύσμα ανθρώπους που ενώ ήταν συμπαθέστατοι σε δύο διαστάσεις και CMYK χρώμα, είναι αντιπαθέστατοι σε κινούμενη εικόνα και μιλώντας; Τι πράγμα είναι αυτό πια; Δε μπορώ να τη βλέπω ούτε στα βιντεάκια του Όλα. Τι "χαριτωμένες" γκριμάτσες είναι αυτές; Τι αγαπολογία και ακατάσχετη χαζομαρολογία είναι αυτή; Παπαπαπαπα.. Είναι από όμορφα πράγματα που όμως σου προκαλούν μια ακατανίκητη επιθυμία να τα βεβηλώσεις με εξευτελιστικά βασανιστικό τρόπο. (Π.χ να της δώσεις να φορέσει πλαστική σαγιονάρα ΕΛΒΙΕΛΑ) .Άσε που είμαι σίγουρος πως η απλή και καθημερινή Βίκυ τους είναι από τα άτομα που διατάζει ακόμα και να της βάλουν τα παπούτσια γιατί είναι σταρ πλέον.
3. Οι ρομαντικές κομεντί : Εδώ έχουμε ένα ρεκόρ. Είναι από τα μοναδικά πράγματα που έχουν καταφέρει να με συφιλιάσουν τόσο πολύ χωρίς καν να τα παρακολουθώ. Από μακριά. Είναι σα γρίπη ένα πράγμα. Αρρωσταίνεις για πλάκα! Και η Μεγκ Ράϊαν, μα το Θωρ και τον Όντιν, θα έπρεπε να εξοριστεί στη Magrathea. Ή ακόμα καλύτερα, σε άλλο σύμπαν, παραλληλοκάθετο και ορθοκωλομπρούμητο , στην άκρη του ορίζοντα γεγονότων κάποιας πολύχρωμης μαύρης τρύπας.. Να μην υπάρχει καμία ελπίς να φτάσει ποτέ ξανά στη γη.
4. Οι ρακέτες στην παραλία. Μαζί με τα χέρια που τις κρατάνε και αυτούς που είναι κολλημένοι στα χέρια που τις κρατάνε. Τικ τακ τικ τακ τικ τακ τικ τακ.. Ειδικά άμα είναι και τίποτα πορωμένοι του αθλήματος και αρχίζουν τη φιγούρα και τα αεροπλανικά και τα "ΠΑΡΤΑ ΠΑΡΤΑ ΠΑΡΤΑ ΠΑΡΤΑ" γονατίζω στην άμμο και προσεύχομαι για ένα λυτρωτικό τσουνάμι.
5. Οι κλώνοι του σπαιντερμαν που κορνάρουν στα φανάρια νανοδευτερόλεπτα αφού αυτά ανάψουν. Δεδομένης της ταχύτητας αντίδρασης του μέσου ανθρώπου, είμαι σίγουρος ότι διακατέχονται από την αραχνοαίσθηση που τους προειδοποιεί ότι το φανάρι θα ανάψει σε λίγο οπότε θεωρούν σωστό να αρχίσουν να κορνάρουν μην τυχόν και ξεκινήσεις πάνω από μισό δευτερόλεπτο αφού ανάψει το πράσινο. Ένας μετεωρίτης δε βρίσκεται ποτέ πρόχειρος όταν τον χρειάζεσαι.
6. Οι τρέντυ εκφράσεις και οι μοδάτες μόδες. ΌΚ το καταλάβαμε πως θες να είσαι διαφορετική/διαφορετικός και τα λοιπά αλλά εκτός αν σου φυτρώσει τρίτο χέρι και μερικές κεραίες, ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ μοναδικότητα δε μπορείς να επιτύχεις. Επίσης, έχεις την εντύπωση πως στο χ μοδάτο μαγαζί που ψωνίζεις κρατάνε τα μοδάτα ρούχα μόνο για σένα και μετά εκτελούν όλους αυτούς που τα φτιάχνουν για να μην ξαναφορέσει κανείς άλλος το μπλουζάκι σου; Μπα, αυτά κοπήκαν από τότε που ο αρχιτέκτονας του Ταζ Μαχάλ επέστρεψε απο τους νεκρούς για να διεκδικήσει τα ένσημα που δεν του κόλλαγαν όταν το χτιζε. Δηλαδή το γεγονός πχ ότι τριγύρω σου κυκλοφορεί μια στρατιά ανθρώπων που φοράνε ακριβώς τα ίδια με σένα (ειδικά αυτή η μόδα με το τζην και τις καουμπόικες μπότες απ έξω, έβριθε μοναδικότητας και πρωτοτυπίας) σε κάνει να πιστεύεις πως ξεχωρίζεις; Ναι αν σε πετάξουμε σε κάποιο χωριό των Γκουαράνι. Το ότι ντύνεσαι ακριβώς ίδια με 1434154 ακόμα άτομα -πιστεύοντας στην αδιαμφισβήτητη μοναδικότητά σου- είναι βέβαια ένα μόνο κομμάτι αυτής, καθότι πηγαίνεις ακριβώς στα ίδια μαγαζιά, ακούς ακριβώς την ίδια μουσική και λες ακριβώς τις ίδιες εκφράσεις. Τελευταία φορά που πήγα σε κλαμπ νόμιζα ότι γινόταν πάρτυ για το ένα εκατομμύριο εισιτήρια της Επίθεσης των Κλώνων..
7. Οι θολοκουλτουριαρέοι, των οποίων υποσύνολο αποτελούν και μερικοί επαναστάτες. Ναι καταλάβαμε (μετά από ενδελεχή έρευνα σε λεξικά,μανιφέστα και λήμματα της Λαρούς Μπριτάννικα) πως ο στρουχτουραλιστικός φονταμενταλιστικός και υπερβατικός τρόπος αντιμετώπισης μιας κυβιστικά ολοκληρούμενης αταξικής παραγωγικής υπερφόρτωσης όπως ξεκάθαρα διαφαίνεται μέσα από ασπρόμαυρα κοινωνικά προτσές και ταινίες ιρανών πιρογοκατασκευαστών, οδηγεί σε σεχταρισμό και απαλλοτρίωση των μαζών μια και -εννοείται- η κονστρουκτιβιστική αντιπαράθεση εναντιώνεται στις ντιρεκτίβες της κπ+π/2 ολομέλειας του ελευθεριακού κόμματος Κάτω Ντοβρουτζάνης. Τώρα πάρε την Maybach σου και άντε παραπέρα γιατί θέλω να δω Sam Reimi και να διαβάσω Douglas Adams.
8. Αυτοί που παραπαίρνουν σοβαρά τον εαυτό τους. Σιγά ρε σωτήρα τση οικουμένης. Σιγά ρε φωτεινό παράδειγμα. Σιγά ρε αυτοκράτορα! Ναι οκ είσαι ιστορικός/δημοσιογράφος/φυσικομαθηματικός/γιατρός/δικηγόρος/πακετάς/σουβλατζής/blogger/πολιτικό στέλεχος/καπετάνιος ψαροκάϊκου/χειριστής ζαμπονοκόφτη/κατσαρωτής τριχών/ κλπ κλπ. Ναι οκ, φτάνει. Η πιθανότητα να πειστώ για το πόσο ανώτερος και υπεργαμάουα από όλους είσαι είναι μικρότερη από αυτή να με γράψει αύριο το Forbes ως "The Sexiest man alive". Πίπες δηλαδή.
9. A τώρα που το θυμήθηκα, ο Τσίπρας. Άντε ρε φιλαράκι να οργανώσεις καμιά κατάληψη σε νηπιαγωγεία. Έλα τώρα που σου λέω..Καλά το είχα πει κάποτε, μου θύμιζες πολύ έντονα μερικούς συμφοιτητές που ξέραν από το σχολείο ότι θα γίνουν μεγαλοστελέχη κόμματος. Πάλι δίκιο είχα ο τρισυπόστατος. Άντε πάρε το ειρωνικό υφάκι που είχες στους καθηγητές σου στο Λύκειο όταν έκανες κοπάνες και σε πιάναν και πήγαινε να παίξεις κανα τάβλι σε κυλικείο. Γιατί μέχρι εκεί είσαι. Κερνάω και ρόφημα που λέει και το γνωστό άζμα.
10. Το τελευταίο που μου τη σπάει ασύστολα είναι η οικονομική κρίση που με χτύπησε και μένα..Έχω λαμβάνειν πολύ χρήμα,προς το παρόν όμως έχουμε στενότητες, αλλά καλά να πάθω γιατί με φάγαν οι Κοπα Καμπάνες και οι Νορβηγές. Ναι αλλά μου τη σπάει. Πρέπει να κάνω οικονομία και δε θέλω ρε αδερφέ! Είναι καλοκαίρι! Αμα δε ξοδέψω τώρα σε άσκοπες και ανόητες διασκεδάσεις, σε τελειωμένες μπόμπες και ιρλανδές τουρίστριες πότε θα το κάνω; ΟΥΠΣ ΤΟ ΒΡΗΚΑ! Στο Octoberfest!!! Οκ άκυρο το 10, πάμε για αναπληρωματικό 10..
Αναπληρωματικό 10 : Ο αέρας στην παραλία. Άμα έχει πάνω από 3 κόμβους αέρα, δε μπαίνω. Μου τη σπάει να φυσάει και να σηκώνεται άμμος. Μου τη σπάει να φυσάει το καλοκαίρι γενικώς. Δε θέλω ρε. Πως το λένε; Ωχουυυυ..
Bonus 11 : Οι "ανοιχτόμυαλοι" παπάρες με τις χαζομάρες τους. Όταν ακούω αττάκα περί "ανοιχτού μυαλού" ξέρω ότι θα ακολουθήσουν τραγελαφικές θεωρήσεις των πραγμάτων, ότι θα σκάσουν θεωρίες συνωμοσίας (χωρίς ίχνος ελάχιστης απόδειξης), εναλλακτικές θεωρίες που θα καταρρίπτουν άβολους νόμους της φυσικής όπως πχ το δεύτερο νόμο της θερμοδυναμικής και άλλα, αστρολογίες, κρυσταλλοθεραπείες, χειρομαντίες, πλήρη ντετερμινιστικές θεάσεις χαοτικών φαινομένων και άλλα κουλά. Θα σκάσουν "πραγματικές" ιστορίες φαντασμάτων σε χωριά (είναι μια ιστορία δε με ένα πνεύμα σε μια ντουλάπα που έχει συμβεί σε πολλά χωριά από ο,τι φαίνεται. Προφανώς όταν πεθαίνει κάποιος δεν πάει στον παράδεισο αλλά στην κοντινότερη ντουλάπα. Για αυτό οι γυναίκες απαιτούν τεράστιες ντουλάπες στο σπίτι τους. Για να είναι άνετες και μετά θάνατον). Και πλέον έχω βαρεθεί να προσπαθώ να ΠΕΙΣΩ κόσμο ότι τα πράγματα πέφτουν με την ίδια επιτάχυνση σε κενό αέρος, ανεξάρτητα του βάρους τους, άρα ένα αυτοκίνητο και ένα φτερό θα πέσουν το ίδιο γρήγορα σε κενό αέρος. Τέλος.
Πεινάω. Το βράδυ θα πάω Fridays που για κάποιο περίεργο λόγο θα με ταϊσουν τσάμπα (ευγενική προσφορά των υπογείων διασυνδέσεων του ετέρου τεταρτημορίου), να δοκιμάσουμε λέει τα νέα πιάτα του καταστήματοζ. Δεν ξέρουν τι λάθος κάνουν..
Απντέϊτ : Τελικά είναι ωραίο να έχεις άκρες με ανθρώπους που έχουν άκρες. Πήγαμε στα Παρασκευής χτες με το έτερον (υπό απειλή παντόφλας με 12ποντο τακούνι αν δε με έβλεπε και ψες - τι να κάνω που δουλεύω σαν άνθρωπος ο γάϊδαρος..) . Η γυνή αυτή θα είναι το πασσαπόρτι μου για τον γκλάμουρους κόζμο αυτών που βρίζω καθημερινά, το κσέρω! Χτες της στείλαν πρόσεκληση να πάει να σαβουρώσει τζάμπα για δύο άτομα. Με μαργαρίτες κιόλας. Έφαγα ένα σκαζμό πράματα, μεταξύ άλλων κοτόπουλο,γαρίδες,μπριζόλα,κρεμμύδια,ανανά,φιστικοβούτυρο,μάνγκο και καυτερές πιπεριές, συνοδευόμενα με μπλε και κόκκινη μαργαρίτα. Το φαί ήταν το γνωστό φαί των Παρασκευής, αλλά οι μαργαρίτες δε μέθαγαν ούτε έμβρυο. Η τεκίλα είχε περάσει από πάνω τους εντελώς τυχαία και χωρίς να πέσει σταγόνα. Με το που έφαγα την τελευταία μπουκιά της οριακά καλοψημένης μπριζολάρας μου έπεσα σε λήθαργο. Το έτερο πήγε να νιαουρίσει λίγο καθοτι ρομαντική και ευαίσθητη ψυχή, αλλά εγώ καληνύχτισα με συνοπτικές διαδικασίες και πήγα για τούφες με ταχύτητα βραδύποδα σε λήθαργο. Καλά ήταν