Showing posts with label zombie. Show all posts
Showing posts with label zombie. Show all posts

Monday, January 23, 2012

ΟΧΙ ΚΑΙ ΤΑ ΖΟΜΠΙ ΡΕ ΓΕΛΟΙΕ!


OK καταλαβαίνω.
Είσαι 12 χρονών πας να καβατζάρεις τα 13 και έχει αρχίσει να μυρίζει άνοιξη καθώς και οι πρώτες προσταγλανδίνες. Νομίζεις ότι είσαι πλέον ώριμη για να αποφασίζεις το τι θα κάνεις στη ζωή σου, το πως θα διακοσμήσεις το δωμάτιό σου, καθώς και ότι ο Ρουβάς και η Βίσση και αυτός-ο-αμερικάνος-που-μοιάζει-με-συμμαθήτριά-σου-τη-Ντέμη-με-το-κοντό-μαλλί είναι μεγάλοι μουσικοί.
Επειδή όμως δεν είσαι μόνη σου στον κόσμο, και υπάρχουν πολλές 13χρονες εκεί έξω -οι περισσότερες δε είναι μεταμφιεσμένες έντεχνα σε 30χρονες- αποτελείτε και μεγάλο καστομερ πουλ για πολύ κόσμο.
Ένα κομμάτι λοιπόν που θέλει να εξασφαλίσει ότι θα του δίνετε τα λεφτά σας χωρίς καμία σκέψη σχεδόν εσαεί και μέχρι να κλείσετε τα 55, όπου και μάλλον θα σταματήσετε να συμπεριφέρεστε σα 13χρονες(παίζεται), είναι και η λεγόμενη βιομηχανία διασκέδασης. Πιάνουμε σειρές τιβι, ταινίες, μουσική μέχρι και βιβλία-για σας που καταδέχεστε να διαβάζετε (δεν έχω ενημερωθεί αν πλέον είναι της μόδας το διάβασμα λογοτεχνίας σε αυτή την ηλικία. Γιατί όταν ήμουν εγώ 13, το να έχεις βιβλία σπίτι σου ήταν περίπου θανάσιμο αμάρτημα για τους συμμαθητές σου. )
#εισήγαγε τυχαίο κυνικό ελιτίστικο σχόλιο για πρώην συμμαθητές σου εδώ#
Έτσι που λες, επειδή η ροζ κοσμοθεωρία είναι ιδιαίτερα δημοφιλής σε αυτή την τεράστια μερίδα του καταναλωτικού κοινού - δεν εννοώ ροζ με τον καλό τρόπο, δηλαδή ζαρτιέρες,λάδια,φίμωτρα,μαστίγια,φτερά,αλυσίδες, πολυέλαιοι και πυροσβεστήρες- η εν λόγω βιομηχανία που είχε αρχίσει να ξεμένει από ιδέες για ρομαντικές κομεντί, αποφάσισε για να πιάσει και νέο κουλ κοινό να επεκταθεί.
Όχι αγαπητέ αναγνώσθα, σιγά μην ξέφευγαν από το αιώνιο μότο της αιώνιας αγάπης, των ρομαντικών ηλιοβασιλεμάτων, της ρομαντικής αυτοθυσίας, της ρομαντικής συγχώρεσης μετά από ατόπημα και γενικότερα του ρομαντικού ο,τιδήποτε. Οι 10 εντολές της καλής ρομαντικής παπαριάς είναι οι μοναδικές 10 εντολές που πάντα θα ακολουθούνται από τους απανταχού "καλλιτέχνες" του είδους.
Και θα μου πεις τώρα τι μύγα μου τσίμπησε τον κροταφικό λοβό και έχω βγάλει τόση εμπάθεια. Κατ'αρχήν, δεν έχω βγάλει ούτε εμπάθεια, ούτε μίσος ούτε τίποτα. ΑΚΟΜΑ. 

Και μπαίνουμε στο κυρίως θέμα.
Η μύγα που με τσίμπησε αγαπητέ μου αναγνώσθα, ονομάζεται "Warm Bodies". Είναι μια ρομαντική κομεντί όπου ένα ζόμπι ερωτεύε..... 
ΜΠΑ, ΚΟΛΛΗΣΑΜΕ;

ΝΑΙ!
Ενα ΖΟΜΠΙ ερωτεύεται τη γκόμενα ενός τύπου του οποίου προηγουμένως του χει μασήσει τον προστάτη για πρωινό.
Πάμε ξανά :
Η ρομαντική ιστορία ενός ζόμπι που ερωτεύεται μια γκόμενα που της έχει φάει το γκόμενο και πως αυτός ο έρωτας θα αλλάξει την ιστορία των undead.
Ναι ξέρω, σου σκάνε εγκεφαλικές σφαλιάρες και το Post Traumatic Stress Disorder από κείνη τη φορά που είδες το Twilight στον κινηματογράφο χωρίς να ξέρεις τι είναι και από τότε μερικές φορές τα βράδια πας νυσταγμένος για κατούρημα και νομίζεις ότι βλέπεις κάτι απειλητικό να στραφταλίζει στο σκοτάδι, αλλά μετά καταλαβαίνεις ότι είναι ο βλαχόλακας και σκας στα γέλια.
Και δε φτάνει που μας ξεφτιλίσαν τους βρυκόλακες όπως είχα γκρινιάξει και στο παρελθόν..
Πάνε να μας ξεφτιλίσουν και τα ζόμπι.
Και πως το ξέρω ότι θα τα ξεφτιλίσουν; 
Φάε στη μάπα τη φωτογραφία του πρωταγωνιστή με την πρωταγωνίστρια και κλάψε τουλάχιστον 400 εκατομμύρια υγιείς νευρώνες : 
Ο αριστερά είναι ΖΟΜΠΙ

Όπως πολύ εύστοχα παρατήρησες, οι διαφορές του αριστερά (ξαναλέμε, ζόμπι) με δεξιά (άνθρωπος με πλήρη εγκεφαλική λειτ..χμμ..οκ..) είναι μια αδιόρατη χλωμάδα και έξτρα μολύβι στα μάτια. Α ναι και η "σέξυ" ουλή στο μάγουλο (προφανώς και καλά από αποτυχημένη προσπάθεια να του λιώσουν το ξεράδι με κανα φτυάρι - ποιος μαλάκας κατάφερε και αστόχησε..)
Δυστυχώς η ιδέα του να τον κάνουν να στραφταλίζει στο σκοτάδι είναι πιασμένη από την άλλη εμετική ντροπή. Αυτόν πως θα τον κάνουν συμπαθή στο αγοραστικό κοινό τους; 
Ψιλιάζομαι πως θα τον κάνουν να φέγγει στο σκοτάδι όταν τον αγκαλιάζει η άλλη η εγκεφαλικά νεκρή. Ζομπιλίτσα Καληνύχτα θα τον κάνουν.
Κοίτα ένα ζόμπι ρε..
O τύπος είναι σαν το αποτέλεσμα του παράνομου έρωτα του της Άριελ της Γοργόνας και του Λάκη Γαβαλά πριν το Solarium.

Ακόμα και ΑΥΤΟ (από το Zombieland) είναι κλάσεις πιο απειλητικό
Ο κλόουν ζόμπι του Zombieland

Για να μην πω ότι κανονικά τα Ζόμπι είναι κάπως έτσι :
Κανονικό ζόμπι που δε φέγγει στο σκοτάδι άμα τον αγαπάς πολύ για να βλέπεις να αλλάξεις ταμπόν

Χίπστερ ζόμπι γαμώ το διάολό μου. Θα τον κάνετε να φοράει και μπλουζάκι "RIP Steve Jobs"; 
Να έχει blog (στο οποίο θα ποστάρει από το Macbook του) με τίτλο "Dead,Proud and Vegan for Love";
Να ακούει Placebo και Morcheeba (ξέρασα λίγο τώρα που ανέφερα τα ονόματα, συγγνώμη, είναι σοκαριστικό, το ξέρω);
ΠΟΣΟ ΘΑ ΞΕΦΤΙΛΙΣΕΤΕ ΑΚΟΜΑ Ο,ΤΙ ΕΧΕΙ ΜΕΙΝΕΙ ΚΑΦΡΙΚΟ ΣΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΑΛΕΤΕ ΛΕΦΤΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΧΑΖΟΒΑΪΟΛΙΝΣ;

Εν τω μεταξύ, οκ, αυτός είναι γελοίο ζόμπι με υπαρξιακές ανησυχίες.
ΕΣΥ μωρή πατόζα που πήγες και του κατσες, τι σκατά κοινωνική ζωή έχεις;
Άλλες όταν τους τρων τον γκόμενο, τα παίρνουν. Α ξέχασα. Τα παίρνουν όταν τους τον τρώει άλλη.
Τώρα που στον έφαγε άντρας είναι οκ δηλαδή; Και όχι απλά άντρας. Πεθαμένος άντρας.
Άμα κάτσεις δηλαδή να καταγράψεις με ψυχραιμία τα ψυχολογικά προβλήματα που πρέπει να έχει ένας τέτοιος -ναι βόδι, ξέρω, φανταστικός- χαρακτήρας (για να κάνεις το χαρακτήρα πιο πιστευτό, βόδι), αλφαβητικά μόνο να τα πάρεις, θες 198 ανθρωπομήνες. Και όχι, η νεκροφιλία δεν είναι ένα από αυτά, καθότι technically αυτοί είναι undead και όχι απλά dead.
Τώρα που είπα για νεκροφιλία, αν ένα μάτσο νεκρόφιλους συναντήσει ένα μάτσο ζόμπι ποιος κυνηγάει ποιον; 
Α ξέχασα.
Στο Warm bodies θα μάθουμε την απάντηση...

Ντροπή, αίσχος.

Ματαιότης. Πολέμησα σκληρά τη χαζομάρα, αλλά θα νικηθώ κατά κράτος.
Με λέγαν Αρτέμη γαμώτη μου και μου αρέσουν τα ζόμπι...

Y.Γ : Αν σου αρέσουν τα ζόμπι+βρωμόγελα όσο και μένα, τσεκ δις άουτ :


A ναι μην ξεχάσω. Δεν πιστεύω να έχει χάσει κανείς το Zombie Strippers;;;